BİR DEFA DENEMEKTEN NE ÇIKAR?

7

SEHER

"Kimseye ihtiyacım yok benim!"

"İhtiyacın olduğunu söylemedim zaten!"

"İnmek istiyorum!"

Alayla gülerek bana baktı.

"Bu kılıkla mı?"

Üstümdekilere göz gezdirdiğimde, içinde bulunduğumuz durumun saçmalığı daha fazla sinirimi bozmuştu. Onun üstündeki eşofmanın aksine, benim üstümde her zamanki gibi pembe pijamalarım vardı. Bu şekilde siyah Jeep'e hiçbir şekilde yakışmadığım kesindi.

"Güzel kız, lütfen daha fazla zorlama."

Arabayı yol kenarında durdurup benimle konuşmaya başlamıştı.

"Tamam, sana her şeyi anlatacağım ama ilk önce sakin olmalısın!"

"Ne anlatacaksın ki? Sizinle aynı evde yaşayamam diyorum! Anlamıyor musun?"

Tuğçe'ye olan sinirimi, Arda'dan çıkardığımın farkındaydım ancak buna engel olamıyordum. Evet, ailem hiçbir zaman yanımıza gelmiyordu fakat benim iki adet erkekle, aynı evi paylaşmak istemediğimi anlamalıydı. Sonuçta bu geçici bir süre olmayacaktı.

"Kendine gel!"

Yanaklarımdan tutarak, başımı iki elinin arasına almıştı.

"Seher, dinlemek istiyor musun, yoksa bağırmaya devam mı edeceksin?"

Bileklerini kavrayarak, ellerini kendimden uzaklaştırdım.

"Ezikmişim gibi davrandınız bana! Ayrıca Tuğçe'nin hareketlerini de fark ettim, ispiyonladın beni!"

"Güzelim, seni ispiyonlasaydım ailene söylemez miydi?"

"Uyarmışsındır sen onu. Sonuçta ailemin duymasından korktuğumu biliyorsun."

Ellerini oflayarak saçlarının içinden geçirdi.

"Kahve alıp geleceğim ve sen, ben gelene kadar sakinleşmiş olacaksın."

Kapıyı açıp arabadan indiğinde, AVM'ye girene kadar onu izlemiştim. Ona güvenmek istiyordum ama Tuğçe'nin az önceki ısrarlı konuşmaları, biliyormuş gibi hissettirmişti.

Kafamdaki düşüncelerle arabanın camını açtım. Hava almaya ihtiyacım vardı. Bir süre sonra Arda, elindeki kahvelerle görüş alanıma girmişti. Tekrar arabaya bindiğinde kahvenin birini bana uzattı.

"İç hadi, iyi gelir."

Elindekini aldığımda alayla gülerek bana bakmıştı.

"Neden gülüyorsun?"

Kaşlarımı çatarak soru sorduğumda gözlerini kıstı.

"Gündüz yaptıklarını hatırlıyor musun?"

Sinirle dudaklarımı büzdüm. Meyve suyu vakası yüzünden benimle dalga geçeceği bariz ortadaydı.

"Eğer hala elimden içmek istiyorsan, içirebilirim güzel kız."

Kollarımı birbirine dolayarak önüme döndüm. Her şeyi hatırlamasam da eminim ki, bugün hiç olmadığım kadar rezil olmuştum.

"Neyse ki namusumu korumayı başardım."

Cevap vermeyerek camdan dışarıyı izlemeye devam ettim. Ta ki gözlerimin önünde bir adet çikolata belireseye kadar. Tekrar ona baktığımda yüzündeki alaycı tavrın, yerini ciddi bakışlara bıraktığını gördüm.

"Senin için aldım, çok sinirlisin."

Teşekkür ederek çikolatayı elinden aldım. Kağıdını hızla açarken, gözlerini üzerimde hissediyordum. Bir ısırık aldığımda konuşmaya devam etmişti.