Οι Επίλεκτοι του Πλάακχ.

X

Εκείνο το βράδυ οι δυο άνδρες έμειναν ξύπνιοι. Βαριά σιωπή έπεσε στο σκοτεινό σπιτικό του Φιλ , τα νεύρα και των δυο ήταν τεντωμένα και σε μόνιμη εγρήγορση. Κάθονταν ο καθένας σε διαφορετική πολυθρόνα ενώ κοιτούσαν αποχαυνωμένοι ο ένας το ταβάνι και ο άλλος το πάτωμα. Η εικόνα που τους κρατούσε σε επαγρύπνηση ήταν θολή και αβέβαιη αλλά και οι δυο εμπιστεύονταν τα μάτια τους . Μετά από ώρα ο Φιλ σηκώθηκε να ανάψει την φωτιά στο τζάκι γιατί άρχισε να αισθάνεται το κρύο που εισέβαλε αργά και μεθοδικά από τις σχισμένες του ξύλινου σπιτιού του. Η αλήθεια είναι πως έψαχνε μια παρηγοριά σε κάποια ενασχόληση για να ξεχάσει το φριχτό θέαμα που αντίκρισε με τον σύντροφο του λίγες ώρες πριν. Ο Τζόρτζσον έμεινε στην πολυθρόνα του αμήχανος να κοιτά το πάτωμα , στο μυαλό του όμως ερχόταν συνέχεια η εικόνα από εκείνο το αποτρόπαιο πράγμα που άνοιξε απότομα την πόρτα του υπογείου στην εκκλησίας. Όσο και να προσπαθούσε να δώσει κάποια εξήγηση ή να περιγράψει εκείνη την ανθρωποειδή μορφή, δεν μπορούσε. Αυτό που είδαν αντί να τους λύνει τις απορίες και τα μυστήρια στα οποία έψαχναν απαντήσεις , βύθιζε περισσότερο τα μυαλά τους σε μιαν ανατριχιαστική άβυσσο.

Ο Φιλ άπλωσε το χέρι του και πρόσφερε ένα ουίσκι στον Τζόρτζσον ο οποίος σαν από βαθύ ύπνο συνήλθε και το δέχτηκε ευπρόσδεκτα κατεβάζοντας το χωρίς δισταγμό. Σχεδόν αμέσως άπλωσε το άδειο ποτήρι του σαν να ζητά ακόμη έναν γύρο, ο Φιλ κατανοώντας τον του έβαλε άλλο ένα και στην συνέχεια ήπιε και το δικό του. Βυθίστηκε στην πολυθρόνα του τρίβοντας με τα ακροδάχτυλα τους κροτάφους του. Ο Τζόρτζσον τότε σηκώθηκε απότομα από και βάλθηκε να περπατάει νευρικά μπροστά στο αναμμένο τζάκι. Οι αφιλτράριστες σκέψεις του έβγαιναν από το στόμα του τόσο γρήγορα που ο Φιλ δυσκολευόταν να καταλάβει όσα έλεγε. Έλεγε πράγματα όπως , ότι έπρεπε να μαζέψουν τις οικογένειες τους και να φύγουν το συντομότερο ότι έπρεπε να προειδοποιήσουν το χωριό γι'αυτό που είδαν εκεί μέσα. Μετά θυμήθηκε για το μουσκέτο που έκρυβε στο κελάρι του σπιτιού και ότι έπρεπε να σκοτώσουν εκείνο το πλάσμα. Για την ακρίβεια θα πήγαινε ο ίδιος εκείνη την στιγμή να το βρει και να μπει με την βία στην εκκλησία και να το ξεκάνει. Ο Φιλ μπερδεμένος από όλα όσα άκουσε του έκανε να ηρεμήσει , αυτό που είδαν μπορεί να ήταν μια παραμόρφωση από τα βιτρό των παραθύρων . Ήταν σκοτεινά προσπάθησε να εξηγήσει . Ίσως ήταν μια οφθαλμαπάτη κάτι που δεν μπορούσε να χωνέψει ο Τζόρτζσον. Οι δυο τους ήρθαν σε έντονη αντιπαράθεση που εκείνη την στιγμή ο καθένας είχε βάσιμα επιχειρήματα για να υποστηρίξει την υπόθεση του. Όταν έφτασαν σε έναν συμβιβασμό είχε σχεδόν ξημερώσει. Κανένας τους όμως δεν υποχωρούσε από αυτό που υποστήριζε. Ο Φιλ υποστήριζε την εκδοχή ότι αυτό που είδαν ήταν απλά ένας άνθρωπος που έμεινε να προσέχει την εκκλησία όσο έλλειπε ο ιερέας. Τα παράθυρα βιτρό όμως παραποίησαν την μορφή του και έτσι φάνηκε κάτι παραμορφωμένο και αλλόκοτο. Ο Τζόρτζσον πίστευε από την άλλη πως τα βιτρό δεν παραμόρφωσαν αυτό που είδαν , δηλαδή, οτι εκεί μέσα βρισκόταν κάτι άλλο. Ένα ανθρωποειδές κτήνος που έχασκε στα υπόγεια της εκκλησιάς και ένας θεός ξέρει τι έκανε στο ιερό αυτό μέρος. Τελικά συμφώνησαν να παρακολουθήσουν μερικές μέρες ακόμα την εκκλησία για να σιγουρευτούν. Ο Τζόρτζσον τότε αποχαιρέτησε τον σύντροφο του και αποχώρησε για το σπίτι του όπου τα μέλη της οικογένειας του θα τον περίμεναν ανήσυχα. Παραδέχτηκε ότι και οι δυο ήταν εξουθενωμένοι και πως το απόγευμα της επόμενης μέρας θα βρίσκονταν για να παρακολουθήσουν πάλι. Ο Φιλ κλείδωσε πίσω του την πόρτα και πήγε να ξεκουραστεί.