KARARTI

Bölüm İki - Korku

KARARTI

2.Bölüm:"Korku"

Korkuyla odamdaki soğuk duvara yaslanmış ,yaşadıklarımı hafızamda tekrar tekrar döndürüyordum. Ya o adam bir şey yapsaydı! Düşüncesi bile ağlamama sebep oluyordu. Annesi 'kirlendi' yaftasını çokta kolay ve acımadan verirdi. Hükmü ise ölümdü.

Üç yıl boyunca asla sesini ve yüzünü görmemiştim bile ama sesini duyunca onun nereden zararsız olacağı kanısına nereden vardığımı düşündüm. Salaklık yapmıştım. Geceleri dışarı çıkmak yalan olmuştu şimdi. Afşin Hanımın da işine gelirdi ya.

Banyoya giderek ellerimi yıkamış ardından yüzüme suyu çarpmıştım. Aynadaki uzun kömür karası saçlarım birbirine girmiş, ela harelerim ağladığımdan kızarmıştı. Berbat ötesi görünüyordum.

Pijamalarımı üstüme  geçirip yatağa adımladım. Saat biri gösterirken, uykum zerre yoktu. Ama yarın erken kalkmalıydım. Her zaman ki gibi. Uyku yavaşça istila etti bedenimi.

Saçlarımı naif hallerle okşayan ellere gözünü açtım. Anlamıştım kimin geldiğini en yakını,kız kardeşi Dila.

Tatlı sesiyle ,yine hayat vermişti bana.

"Kuzucuk. Günaydın."

"Günaydın. Kuzucuk."

Sonra sinsice bana baktı ,ne zaman böyle baksa bir yaramazlık yapıyordu. Onun her hareketini ezberlemiştim. Keza o da benim her hareketimi ezberlemişti.

Birden kafamın altından yastığının çekilmesiyle yüzüne vurulması bir oldu.

"Hain!" Diye çığırdım.

Güzel arkadaşımın kahkahası duyulurken taş odadan ,kapının sert bir şekilde açılmasıyla Boran'ın bedeni odada yer aldı. Ben şüpheci gözlerle abime bakarken onun bakışları daha çok Dila'daydı. Benim ona baktığımı  hissedince kendini hemen topladı ve en sert bakışlarını gönderdi.

"Noluyo lan? Sesinizle uyandım."

"Abi,senin uykun ağırdır. Nasıl bu kadar çabuk duydun da fırladın yataktan."

Abisinin affalamış suratını görünce ,hemen arkadaşına baktı kıpkırmızı kesilmişti . Dila ne zaman bizim konağa gelse abim bir fırsatını bulup yanımızda bitiyordu. Başka zaman ise işim var ,yoğunum diyerek yanımıza bile gelmezdi. Abi? Dila

Hassiktir !

Nasıl fark etmemiştim. Aşk olsun Dila'ya da hiç belli etmemişti. Hesabını soracaktım. Hemen kesin hüküm vermemek gerekiyordu ama inşallah olurlardı. Çok zeki olduğumu biliyorum. Hemen anlamamıştım fakat sonuç olarak anlamıştım.

"Berze!" Abisi uyarı oklarını göndermişti bile.

"Tamam be sustum." Abisi odadan çıkarken Dila'ya en tehlikeli bakışlarımı atmıştım.

"Dila bana söylemek istediğin bir şey var mı?

Utangaç bakışlarını gönderirken, Dila'nın bu halini ağzı açık izlemekteydim.

Kısık çıkan sesiyle " Ne gibi?"

"Abim desem."

"Ha!O konu."

"Yani bir konu var."

"Hıhı. "

"Anlatsana kızım. "

"Berze ben abinden birazcık hoşlanıyorum." Bunu söylerken baş ve işaret parmağıyla da az bir mesafe göstermişti. Berze de aynı hareketi yaparak"Birazcık mı?"

"Uf tamam be seviyorum işte ."

Kıkırdaması yarıda kesildi çünkü aklına dünkü adam gelmişti. Tabi ki Dila'nın bu üç yıllık olaydan haberi vardı. Hatta birçok kere akşamları dışarı çıkmamasını istese de onu pek te dinlemiyordu. Dinlemeliymişim.

Tüm yaşananları bir çırpıda anlatırken Dila bana sıkıca sarılmıştı. Eğer arkadaşına bir şey olsaydı o da yaşayamazdı. Berze ,kız kardeşiydi. Bunu tam yarım saattir sürekli tekrarlıyordu.

İsyan edercesine sesi çıkmıştı" Salak,ya sana bir şey olsaydı. Çıkma bir daha nolur. Tamam mı?"Endişeli sesi  içimi burkmuştu. Ah keşke hiç çıkmasaydım diye geçirdim içimden.
Onay bekleyen gözlerine baktım. Fazla da bekletmeden Dila'nın içindekiyi endişeye son vermek için onu onayladı.

"Tamam. Kuzucuk,bak başıma hiçbir şey gelmedi..."kollarımı açarak kendimi gösterdim"...bak buradayım. "

Sinirle güldü. Biliyordum ki eğer onun da başına bir şey gelirse bende aynı tepkiyi verirdim. Canımdan bir parçaydı.

"Hadi kahvaltıya inelim. " Dila'nın utangaç bir şekilde bakmasıyla benim kahkaha basmam bir oldu.

"Utandın mı sen?"

Gözlerini kaçırarak "Yani şey işte hani sen de artık biliyorsun ya."

"Ee?"

"Kızım utanıyorum işte."

"Bence abimde senden hoşlanıyor."

Gözlerindeki parıltıyı görmemek aptallık olurdu. Sonra gözlerindeki sevinç tuzla buz olmuş bir şekilde arkadaşına baktı.

"Sanmam."

"Ben dedim diyeceğimi. İster inan ister inanma. Yengemsin artık. "Dememle Dila'nın etimi sıkması bir olmuştu.

"Şaka yaptım be."

Kahvaltı masasında sessizlik hüküm sürerken Boran'nın bakışları Dila'ya kayıyordu.Kumral saçlarıyla uyumlu kahverengi gözleri,biçimli burnu ve dolgun dudakları.  Dila gerçekten güzel bir kızdı. Giydiği kırmızı kazağın boynu hafif açıktı. Tam o sırada abimin bakışları hala Dila'daydı o sırada Dila 'da ekmek sepetine  uzanıp ekmeği aldığında göğüslerini net bir şekilde olmasa da hafifçe ortaya çıkınca abimin öküsürük krizine girmesi bir olmuştu. 

Ben bu hallerine sinsi sinsi gülüyordum.

"Abi, helal. "Bu sözün üzerine Dila'nın da bakışları Boran'a yöneldi. Ben iyiyce kaşınıyordum. Dila'da kıpkırmızı olmuştu. İkisi de aşıktı.

Geri kalan saatlerde Dila'yla güzel vakit geçirmiş,abisi hakkında iyice dedikodu yapmışlardı. İkisi de birbirlerine çok ama çok yakışıyorlardı. Umarım olurlar diye içten bir dilekle dua ettim.

Yatağımın  içinde gözlerimi tavana dikerken,gece dışarı çıkmak bir süreliğine de yalan olmuştu. Balkondan gelen adım sesleriyle yüzüm buz kesti,elim ayağım boşaldı. Beynimden vurulmuş gibi olmuştum. Dün geceden sonra her sesten korkar olmuştum.

Yatağın içine biraz daha sinerken cam kapının açılması bir oldu. Kilitlemiştim kapıyı. Nasıl açıldı? Dışarı çıkmam gerektiğinin farkındaydım ama sanki yatağa bağlanmış,bacaklarının da bedenini taşıyacağını düşünmüyordum. Gözlerimi sıkıca kapattım ve bana yaklaşan sert adım seslerini işittim sadece. Kalbim göğüs kafesime  şiddetle vuruyordu. Beyni her ne kadar
"Kaç kurtar kendini" dese de algılamakta güçlük çekiyordum.

Yatağına uzanan uzun cüsseyle,kelime-i şehadet getiriyordum. Tüm bedenim kaskatı kesilmişti. Soğuk terler akıyordu bedenimden.

Bir süre öylece bekledi. Nefes almaya korkuyordum. Kim olduğunu biliyordum.  Oydu. Bir süre sonra onun yaklaştığını ve  başını saçlarıma gömerek kokumu  içine çekmesini hissettim. Felçli gibiydim. Sanki ilk kez nefes alıyormuş gibiydi.

"Gelmedin."

Bu ses o kadar boğuk ve etkileyiciydi ki kalbim tekledi. Gözyaşlarım yanaklarımı ıslatırken kısık sesi kalbimi ezmişti.

24|04|21