KARARTI

Bölüm Beş - Rahiya

KARARTI

5.Bölüm:"Rahiya"

Düşüncelerim bana düşman kesilmiş,boğazıma cam kırıkları gibi batıyor ve sonra o kanla yıkanıyordu. Banyodaki soğuk seramiğe yaslanmış Dağhan'ın sözleri aklımı işgal ediyor, beni ve düşüncelerimi arafa bırakıyordu.

Beni istediğini açıkça söylemişti ,hiç çekinmeden rahat rahat. Ne zaman ve nasıl olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. İsmini sıkça duymama rağmen,onu sadece bir kere görmüş ve bakmıştım. O kara gözleri hala aynı sertlikte ve kan dondurucu şekilde bakıyordu. Yıllar onu daha da acımasızlaştırmıştı.

Üzerimdeki kazak ve pantolon ıpıslak olmuştu ,saçlarım doğal yani kıvırcık haline dönmüş ,gözlerimin çevresi kırmızı halkalarla çevrilmişti. Berbat ötesi görünüyordum.

Odama geçip pamuklu gri pijamalarımı giydim,yatağa geçip sadece uyumak istiyordum. Bu olanlar bir kabus olsun diledim. Ama gerçekti ,yaşadığım bütün saçmalıklar gerçekti.

Saçlarımı kurutma gereği duymadan yatağıma geçtim. Islak saçlarım direkt etkisini yatağa gösterirken gözlerimi yumdum. Kaç saattir duşun altında kaldığımı bilmiyordum ama hava kararmış yağmur damlaları büyük cama sertçe vuruyordu .

Gözlerim balkona kayarken gelmemesini diledim. Kapıyı iki kez kilitlemişti ama o psikopat herif ne yapar yine kapıyı açıp giredi.

Son değildi.

Son değildi.

Son değildi.

O gece odasında söylemişti bu sözleri. Annesi farkederse 'Namusumuzu kirlettin.' Diye yaygara koparır ,benim odamdan bile çıkmama izin vermezdi. Gücünü kullanarak,buraya kadar gelmesi dehşet vericiydi. Dayanamıyordum . Bu olanlar benim için çok fazlaydı.

Düşüncelerim ağır basarken beynime şiddetli bir ağrı girmişti. İlaç içmeden geçmeyeceğini bildiğim için sıkkın bir ifadeyle yataktan kalktım,saçlarım hala ıslaktı . Koridor sessizdi demek ki saat geçti , bunu umursamadan geçtim koridorlardan. Mutfakta ki buzdolabından ağrı kesici aldım ve bir bardak suyla kafama dikti. Umarım etkisini hemen gösterirdi.

Odanın kapısını çok ses çıkarmadan kapattım fakat gördüğüm manzara karşısında çığlığı bastım. Gözlerim kocaman açılırken, Dağhan yataktan fırlayarak koca eliyle ağzımı kapattı. Göğsüm anın şokuyla hızlı hızlı inip kalkarken, Dağhan hala elini çekmemişti. Bunu kaç kere daha yaşacaktık. Gözlerim iki kere kilitlediğim kapıya kayarken,sinirlerim tepemdeydi. İstediği zaman gelmelerine artık bir dur demeliydim . Fakat nasıl? Dağhan'ın elleri odamın kapısını kilitlerken ben hala şaşkınlık içerisindeydim.

Bir süre sonra Boran abim kapıyı hışımla çaldı. Ya kapıyı kilitlemeseydi? Korktuğum başıma gelirken Dağhan kısık bir sesle konuştu. "Sakin ol."

"Berze,kızım noldu?"

Dağhan alayla bana bakıyordu. Benim ellerim ağzını kapatan elinin üstüne gitti ve ellerini çektim. Dağhan'la ellerimiz birbirine temas ederken,sanki bilerek kapıyla arasına biraz daha bastırdı beni." Hadi cevap ver."

"Berze!" Sesi tüm konağı inletmişti ,

"Abi ayağımı masaya vurdum." Umarım inanmıştır.

"İyi misin?"

"Evet abi. " Dağhan bana alayla bakarken , titreyen bedenime biraz daha yaklaştı. Sırtım kapıya yapışmıştı.