ÇİTRA
  • Reads 1,699,782
  • Votes 8,142
  • Parts 7
  • Reads 1,699,782
  • Votes 8,142
  • Parts 7
Complete, First published Apr 22, 2020
Asansörden indiğimde yönetim katının da bomboş olduğunu görünce iyice huzursuz hissettim. Ama buradan sonra dönemezdim. Bülent Bey'in odasının önüne geldiğimde hafifçe kapıyı tıklatarak cevap bile beklemeden merakla içeri girdim. 

Bu gizemin sebebini gafil avlamak isterken, gördüğüm manzarayla gafil avlanan ben oldum. Öylece dondum, kaldım. Daha önce benzerini hiç görmediğim beyaza yakın sarı saçlara sahip çok ama çok güzel bir kız vardı. Bebek kadar masum ve bir o kadar da korkak..

Beni görünce birden ayağa fırladı ve o kocaman yeşil gözlerini açarak bana baktı. Çok sade dümdüz bir elbise giyinmiş olsa da hayatımda gördüğüm en güzel ve seksi kadındı. O güzel gözlerinde ise tarifi imkansız bir dehşet vardı.
All Rights Reserved
Sign up to add ÇİTRA to your library and receive updates
or
#626korku
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
AŞKIN PROVASI cover
İHTİRAS (TAMAMLANDI) cover
Abimin Arkadaşı cover
Planlanmış Aşk cover
Melek Rüzgarı cover
Prens cover
Küçük Sevgilim ( Raflarda) cover
Demir Yumruk cover
delibal cover
Mahallemin Polisi cover

AŞKIN PROVASI

18 parts Ongoing

"Sana da merhaba, gaddar kız." Deminden beri beni izleyen gözlerini üzerimde hissettiğim Kahraman'ın bir de bana garip bir hitapta bulunması üzerine, tek kaşımı sorgularcasına kaldırarak ona aşağıdan ters bir bakış attım. Ve, "Pardon?" şeklinde bir karşılık verdim. Gözlerimin sonunda onu kadrajına almış olmasına keyiflenerek gülümseyecek gibi oldu. Ancak kendini tutup, sanki ona oturmasını teklif etmişim gibi aniden tek ayağının üstünde diz çöküp kollarını diğer dizine yaslayarak "Dün beni o adamların arasında bırakıp gidebildin ya hani, onu diyorum," diye bir açıklama yaptı. Ve gözlüklerimi aşmak istercesine gözlerimin içine bakarken, dudaklarını iki yana kıvırdı. "Halbuki ben, kahramanım olmanı beklemiştim." Güler gibi bir ses çıkarttım. Sonra da gözlüklerim, gözlerimden çıkan ateş yüzünden her ân alev alma tehlikesinde değilmiş gibi, alaylı bir tavırla, "Çok beklersin," dedim. Tavrım hoşuna gitmiş olacak ki gülüşü daha da büyüdü. Ve, "Öyle mi?" diye sorarken yüzünü biraz daha bana doğru yaklaştırdı. "O zaman, benim senin kahramanın olmama ne dersin?" Bacağına yaslı duran ellerinden birini kendinden emin bir tavırla aramıza uzattı. "Ben, Kahraman."