KRALİÇENİN UYANIŞI*-*Mühür ikinci kitap

....
Adam, kucağında mışıl mışıl uyuyan bebeği dikkatlice izliyordu. Küçücük parmakları sıkıca yumulmuştu. Sanki elinde gizlediği bir şey vardı da göstermemek için saklıyordu. Aslında gerçekten saklıyor olabilirdi. Parmaklarını yavaşça aralamaya başladı. Bebekten gelen itiraz mırıltılarını dinlemeden aralamaya devam etti. Gerçekten direniyordu bebek. Ama onun direnci şimdilik hiç bir işe yaramazdı.

Yumulu olan parmakları zorlanmadan açtığında, avuç içinde danteli andıran simgeyi açığa çıkarmış oldu.
Bir süre simgeyi incelemeye devam etti. Karşılaştığı melez dövmelerinden çok farklıydı. Parmağını simgenin üzerinde dolaştırdı bir süre. Garip bir duygu kaplamıştı içini. Huzur? Mutluluk? Neydi bunun adı?

"Sevgi." dedi yanına gelen kadın yüzüne yayılan gülümsemeyle. "Seni böyle görmeyeli uzun zaman oldu." bebeği kucağına almak istedi. Ama adam izin vermedi. "Bu çocuğu fazla benimsiyorsun." dedi kadın şaşkınca.

"Çünkü benim." dedi adam. "Bana ait."
...