Papatya Mı?

Tüm bunları sırf o şerefsiz adamın kızı olduğum için yaşamak okadar ağrıma gidiyor ki. Bunca yıl anne, baba kelimelerini duyunca kalbime saplanan sancının hesabını nasıl verecekler. Gerçi onlar sadece gecelik takılan insanlarken bu umurlarında bile değildir. Gönül eylendirmek için gittiği barda birlikte olduğu kadın karşısına geçip senden hamileyim diyince kapısından kovmasından daha doğal ne olabilir ki. Peki anne olacak o kişi neden teyzemin evinde beni doğurup bir defa bile beni kucağına almadan gidip sırra kadem bastı. Kanlarını taşımam dışında hiçbir bağım olmayan insanların neden hatalarının bedelini ben çekiyorum. Bu dünyaya o puştun çocuğu olarak gelmek benim tercihim değildi. Yusuf'tan daha çok onları öldürmek isterken inancım bağlıyor işte elimi kolumu. Sahi ateist babamın müslüman kızıyım ben. Benim inancım yolumu keserken o adam neden kötülük yapmaktan geri dursun ki.

Yeryüzü oksijen doluyken ben mi nefes almayı unutmuştum. Yada dünya mı butün sularını armağam etmişti gözlerime. Geçmişi siyahlarla dolu insanların beyaz kalmaya çalışan kızıyım ben. Bazen gıriye çalmaya çalışsada rengim tövbelerim çıka gelir eşikten. Siyah olmaya koşarken ben, bir söz düşü verdi ömrüme.
O seni senden daha ziyade düşünür.