Ecem bakışlarını gökyüzünden alıp Ozan'a çevirdi.Elini omzuna koyup kafasını da Ozan'a doğru yasladı.Gözlerini kapattı.O gürültüyü unutup sadece sevdiği adamın yanında olmasına odaklandı.
"Geçen gece," kalabalığın arasında duyulmasını istediği için ses tonunu yükselmişti Ecem."Bir anda barıştık ya,çok değişik geldi,"
"Ben senle her zaman sonsuza kadar her şey için varım,beni ne kadar dinlemesen de o gün sana acıdığım için sevgili olduğumu düşündün"
"Ama.."
"Gerçeğin mayası gözle görülmez"
"O şahıs yüzünden öyle düşünmüş olabilirsin,ama inan ki seni çok seviyorum premses.."
Ecem'in gözleri parlıyordu.Gerçekleri tekrardan duymuş olması içine bir kez daha su serpmişti.
Herkesin ayaklandığını gördüklerinde temas eden bedenlerini ayırmak zorunda kaldılar.
Nerdeyse tüm gece boyunca böyle durmuşlardı.Ama ondan mutluları yoktu.Dönüşte sadece ikisi birlikte döndüler.Ecem her zamanki gibi yan koltuğa oturdu.
"Karşımıza ne kadar zorluk çıksa da.."
Ecem söze devam etmesi için Ozan'a parlayan gözlerle baktı."Zorluklarla yıldızlara kadar.."
O gece yine onlar için çok güzel geçmişti.Oyuna bir kaç gün kala gece dışarıya çıkmak ekibi de rahatlamıştı.Herkesin keyfi yerinde oyun gününü belliyordu.
"Ozan beni eve bırakır mısın?"
"Ben de kal diyeceğim ama"Ozan Ecem'e doğru dönmüştü.
"Yok ya bu gece eve gideyim,işlerim de çok aksadı zaten..."
Ozan başıyla onay verio arabayı daha hızlı sürmeye başladı.Evin önüne geldiklerinde yine yakınlaştılar.
"İyi geceler öpücüğü?"
"Ahh ozan unuttum" diyip Ozan'a daha da yaklaştı.Dudaklarını dudaklarına bastırıp geri çekildi.Arabadan inip evin kapısına geldiğinde kafasını çevirip arabanın önünde duran Ozan'a baktı.
"Hadi gir içeri"
Kapıdan içeri girdi Ecem.Evine doğru çıkıp kapıyı yavaş hareketle açtı.Kendini odasına atıp üstünü değiştirdikten sonra battaniyesini de alıp yatağa kıvrıldı.
________
Günün yorgunluğunu üstünden atmak için ne kadar uykusu olsada kahve içmeyi tercih etti.Yavaş adımlarla mutfağa gitti,hafiften sendeleyerek mutfak tezgahına tutundu.Kahvesini hazırlayıp üşüyen elleriyle sardı kahve kupasını,sıcak yataktan çıkmak onun hafiften üşümesine sebep olmuştu.Yine yatağın kenarındaki komidinden destek olup bedenini sıcak yatak ile buluşturdu.Yatağın kenarında duran telefonuna gelen bildirim ile elindeki kupayı komidinin üstüne bıraktı.Mesaj Ozan'dandı.
"İyi geceler premses,gecen de senin kadar güzel olsun"
Aldığı bu mesaj gülümsemesine sebep olmuştu.
"İyi geceler sarhoş bey,gecen de kafan kadar güzel olsun"
"Bunu iltifat olarak kabul ediyorum premsesim"
"Nasıl istersen" Mesajlarını yazarken Ecem,gülümsemesine engel olamıyordu.
"Ha bu arada,gülünce çok güzel oluyorsun.."
"Sarhoş musun Ozan?"
"Hayır,sadece seviyorum"
"Ben de..."
Son mesajını da yazdıktan sonra telefonu kapayıp kahve içmeye devam etti.Ozan'la olan anıları aklına geldikçe gülümsemesi daha da artıyordu.Şu an yanında olmasını isterdi...
________
Yazardan
"Ecem hadi bak yaparsın güzelim""Ya Ozan bekle biraz şu texti okuyayım,iyice berbat olacak"
Oyun günü gelip çatmıştı bile,Ecem her zaman olduğu gibi gergindi.İçini endişe kaplamıştı.Ya unutursam repliklerimi diye..Ama sevgilisi ona güveniyordu.
"Gören de ilk defa çıkıyorsun sanacak sevgilim"
"Bi dakika ya?"
"Noldu?"
"Ozan senin burada ne işin var oyunlarda yoksun ki?"
"Seni izlemeye geldim,ayrıca şu an sorun bu mu ha?"
...
Her haliyle hazır olan Ecem'in sahneye çıkma zamanı gelmişti.Stresten vücudu titrese de o oyuna çıkmak zorundaydı.Ve çıktı da.Koltuklardan onu izleyen sebgilisine baktı oyun sonunda.Ardından kulise geçtiğinde Ozan'ı aradı gözleri.
"Bak yaptın işte,"
"Of bilemiyorum çok gergindim"
Ozan Ecem'in yüzünü ellerinin arasına aldı.Alnına küçük bir öpücük kondurdu.Ecem ise başını Ozan'a yasladı.Yavaştan olayları ileri sarıyorum.Arada yazacak bir şey yok çünkü, ya ileriyi yazacağım ya da kitabı bırakmak zorunda kalacağım...Aslında bölümü atmayacaktım ama yılbaşı hediyesi gibi bir şey olsun ehehe <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızlar ve Ötesi | Ecoz
FanfictionOnlar ise sadece birbirlerinin gözlerine kilitlenmiş öylece bakıyorlardı.İkisinin de gözleri başkasını görmüyordu.Onlar birbirine aitti...