Yıldızlar ve Ötesi | Ecoz

Bölüm 17

Fatma çaresiz bakışlarımı görünce konuyu değiştirmeye yöneldi.

"Hilmi ile aramız çok iyi,baya yakın sayılırız"

"İnşallah siz de olacaksınız bir gün"

"Umarım ki öyle olur"

"E siz baya flörtsünüz o zaman?" Dedim.

Fatma gülerek başını salladı.

...

"Ozan!"

"Ödümüz koptu Ozan ya"

"Öyle girilir mi odaya"

"Pardon kızlar,Ecem'i almaya gelmiştim,"

Eda sırıtarak bana döndü,

"Hmm,demek öyle,iyi al bakalım kızımızı izin veriyoruz"

"Hadi Ecem, gel"

"Bekle geliyorum" diyip hemen dolaba yöneldim.O sırada kızlara belli etmemleri için çaktırmadan hareket yapmayı da unutmadım.

Odadan çıkarken elimi Ozanın eline götürmüştüm ki kızlar aklıma geldi ve odadan çıkana kadar beklemek zorunda kaldım.

"Nereye gidiyoruz ozi bey?"

"Deniz kenarı"

Sesli gülmenin ardından,

"Ciddi misin?"

"Evet neden ki?İstemiyor musun yoksa?"

"Hayır" dedim sakince.

"İstiyorum,her şey orada başlamadı mı zaten?"

Gülümsedi, gülümsedim.

"Gülüşün var ya" yolun kenarında durup bu cümleyi söyledim.

"Evet ?" Tebessüm ederek sordu Ozan.

"O gülüşün için ölürüm Ozan"

Duraksadı.Ani bir hareketle elini belime koyup beni kendine çektiğinde kendimi rüya görüyor gibi hissettim.

O geceki gibi çok yakın duruyorduk, kuruyan dudaklarını ıslatıp konuşmaya başladı;

"Başıma gelmiş en güzel şeysin"

"Her anım senle güzelleşecek,her dakikam her saniyem senin sayende yaşanabilir hale gelecek,bu evren,bu gökyüzü,bu yıldızlar...seni bana hatırlatacak hep.Bir gün olur da senden ayrılırsam,ve sana dönmek istersem beni asla bağışlama çünkü sen yokken ben bir hiçim Ecem,"

"Seni çok seviyorum,sen yoksan ben de yok olurum,ki ben yok oluyorken sen beni o boşluktan çekip kurtardın"

Gözlerimden yaşlar akıyordu,ilk defa mutluluktan ağlamıştım...

Sımsıkı sarıldım,dah çok sarılmak istiyordum,beni hiç bırakmasın istiyordum.

"Sende duruyor dünyanın bütün zamanları..."

...

"Geldik işte,sonsuza kadar burda kalabilirim"

"Ben de Ozan ben de..."

"Biliyor musun? Keşke daha önceden bulabilseydim seni.."

"Geçmiş geçmişte kaldı,geleceğimize bakalım,senle olan geleceğime Ozan"

Geldiğimiz yer bir plajın denize sıfır oturma yerleriydi.Parmak arası terliklerimi ayaklarımdan çıkarıp deniz suyu ile buluşturdum.

Yazardan
Genç adam, sevgilisinin yüzünü avcunun içine aldı.Dudaklarına masum bir öpücük kondurup kendini geri çekti.Uzun bir süre hiç konuşmadılar, çünkü onlar konuşmasa bile yüz ifadeleri gösteriyordu her şeyi...

Son zamanlarda daha içli dışlı olmuşlardı.Bir yandan da çok huzurlulardı.Birbirlerini kaybetmeyi düşünmek bile onları kötü yapıyordu.

O şekilde deniz kenarında saatlerini geçirmişlerdi.Gerek sarılmış gerek ise bakışmışlardı.

Genç adamın telefonu çaldı.

"Hemen geliyorum" diyerek oturdukları yerden biraz uzaklaştı.Arayan Fatma'ydı.

"Ozan nerdesiniz?Efe geldi ve s-"

"Ne!Tamam siz durun,kimse kimseye bi şey yapmasın"

O sırada genç kızın da telefonu çaldı.

"Alo?"

Genç adam telefonu kapatıp genç kızın yanına gitti.Kimin aradığını o da merak ediyordu.

"Ecem, hayatım..."

Genç adamın sinirleri gerilmişti,telefonun hoparlörünü açmasını söyledi.

"Seni bekliyorum, kaldığınız yerin orda.Gelmeyecek misin?"

Sessizlik...

"Aa yoksa Ozan sana söylemedi mi?"

Genç adamın gözleri kocaman açılmıştı.O nerden biliyordu Fatma'nın ona söylediğini?

"Ozan..."

"Ecem b-ben"

"Hayır, sakın konuşma, sakın..."

Genç kız elindeki telefonu kapatıp ayağa kalktı.Kuma bıraktığı çantasını alıp hızlı adımlarla yürümeye başladı.Bir yandan ağlıyor bir yandan da uzaklaşıyordu.Plajın çıkışına geldiğinde arkasını döndü, çünkü genç adam da onun arkasından geliyordu.

"Sakın gelme peşimden,"

Genç adam bu sözlerin üzerine olduğu yerde öylece kaldı, ellerini havaya doğru açtı.

"Ama Ecem..."

Genç kız söylediklerine kulak asmayıp yoluna devam etti, ağlıyordu,sadece ağlıyordu,nereye gideceğini bilemeden sonsuzluğa doğru yürüyordu...

Hikayeyi heyecanlı yerinden bırakmak 🤝 ben .dd
Hikaye istediğim ve planladığım gibi gidiyorrrr🙏😘