Yıldızlar ve Ötesi | Ecoz

Bölüm 21

4 ay sonra

"Ecem!Hadi prova başlayacak"

Gözlerimi şaşkınlıkla açıp etrafa bakmıştım,kısa bir uyku çekeyim diye oturduğum kulis koltuğunda saatlerce uyumuşum...

"Geliyorum Eda"

Kıyafetime çeki düzen verip saçlarımı kulis aynasına bakarak toplayıp sahneye doğru yöneldim.O sırafa skeçte oynayan Herkes bana doğru baktı. Eda,Fatma, Ayşegül,ben,Hilmi,Yasin ve Atakan bu skeçte oynuyorduk.

"Premsesimiz de kalkabilmiş"

Cemile'ye doğru küçük çocuk edasıyla bakmıştım.

"Evet prova alıyoruz gençler," Yılmaz Hoca'nın sesi ile herkes yerlerine geçti.Elimizdeki textler ile uzun süren bir provanın ardından kendimi seyirci koktuklarına atmıştım.

Cemile ve Hilmi'nin konuşmasına kulak misafiri (!) oldum.

"Nolacak böyle,Ozan yine yok,çok göze batıyor sürekli izn alarak"

"Öyle deme Cemile,çocuk toparlanamadı hala,gerçi Ecem de öyle.."

Verecek cevap bulamadığım için konuşmamayı tercih ettim.
Ozan'ın yokluğu çok zordu benim için,hala seviyordum,ama kalp kırılmıştı bi kere,onarılabilir miydi tekrardan?
Yine yine derin düşüncelere dalmıştım...
"Yurt skeçi tamamdır,yarın son bir prova alacağız"

Kız ve erkek yurdunun birleştiği bir skeçi oynamıştık.Eksik kişi vardı.Onsuz çok zor olmuştu...

Sahnenin basamaklarından zar zor çıkıp kendimi kulise doğru attım,mutfaktaki bardaklardan alıp kendime kahve yaptım, başım ağrıyordu ve kendimi kötü hissediyordum.

Derken bir sürü provalar geldi geçti.Oyuna iki gün kala yine BKM'deydik ve son hazırlıklarımız tamamlanıyordu.Her şeyin mükemmel olmasını istemişti Yılmaz Hoca.

...

"Kanka prova çıkışı ne yapıyorsun?"

"Eve falan giderim herhalde" dedim Fatma'ya.

"Bize gelsene ya takılırız sen ben Eda falan?"

Tebessüm ettim.

"Olur"

"Uzun zamandır birlikte vakit geçirmedik zaten"

Başımla onayladım.Prova çıkışı kulise gidip eşyalarımı topladım,saçıma başıma birazcık çeki düzen verip beni kapıda bekleyen Eda ile Fatma'nın yanına gittim.

"Hadi kızlar taksi çevirip gidelim" dedim.

Kapının önünden bir kaç adım atmıştım ki telefonumun titreme sesi ile durdum.Gelen önemsiz mesajlardan bir kaç tanesiydi.Fatma taksiyi durdurmuş beni bekliyordu.Hemen Eda ile Fatma'nın yanına oturdum.

...

"Kendi evinizmiş gibi kızlar.."

Eda ile ufak bir gülüşmenin ardından elimizi yıkamak için lavaboya gittik.Ardından salona geçip kendimizi rahat koltuklara bıraktık.Provaların yoğunluğundan dolayı vücudumuzda ağrımayan yerimiz yoktu.

"Ne içiyoruz Eda ve Ecem'cim?"

Sırıtarak,
"Kahve.." demekle yetindim.

O günden sonra bir daha alkol almayacağıma yemin etmiş gibiydim.Marmaris'de çok kötü olmuştum çünkü.

Elimizi sıcak kupalarla ısıtıp bir yandan da televizyon izliyorduk.Birlikte oynadığımız skeçleri bile izlemiştik.

"Ecem telefonun çalıyor" yorgunluktan kapanmak üzere olan gözlerimi açıp Eda'ya doğru baktım.Koltukta olan telefonumu bulmak için elimi gezdirdim.Sonunda telefonu bulduğumda kolumu zar zor kaldırarak gelen aramayı açtım.

"Efendim Evo"

"Gelmen lazım Ecem"

"Nereye,neden ki?"

"Ozan'ın evine?"

"Ne?!Noldu Ozan'a"

"İçip eve gelmiş,seni istiyor,gelmen lazım,onu anca sen sakinleştirirsin"

"Bana oyun oynuyorsanız eğer.."

"Hayır ne oyunu adam acı çekiyor resmen"

"Tamam.." dedikten sonra hızla telefonu kapadım.Hemen yanımda duran montumu kapıp kapıya doğru yöneldim.

"Noluyor Ecem,korkutuyorsun bizi"

"Ozan,baya sarhoşmuş beni istemiş yanına, Evliya aradı,kötüymüş yani.."

Kızların şaşkınlığı yüzlerinden okunuyordu.

"Özür dilerim,ona bir şey olsun istemiyorum,kendine zarar vermesin.."

"Kızım deli misin git tabiki,hatta istersen Eda ile ben de geleyim"

"Gerek yok siz durun"

...

Ozanın evinin önüne geldiğimde Evliya'yı arayıp kapıya çıkmasını söyledim.Apartmanın merdivenlerinden çıkarmen vücudum titriyordu.Ayrılmıştık ama benim yüzümden ona bir şey olsun istemezdim.

Kapıya geldiğimde ayakkabılarını giymeye çalışan Evliya'yı gördüm.

"Beni burada yalnız bırakmayacaksın herhalde?"

"Üzgünüm Ecem ama Yelda beni bekliyor"

Şaşkın yüzümle Evliyaya döndüm.Ağzım açık kalmıştı.

"Evliya gitme.."

"Gitmem gerek" diyerek kapının önünden ayrıldı.Yarım açık kalan kapıya doğru yöneldim.İyice açıp ittirdikten sonra sırtımı kapıya yasladım.Ozan'ı görmek için etrafa baktığımda ise salondaki koltuklarda uyuyor olduğunu gördüm.

"O-ozan?"

Ses gelmedi.

"Hıı?"

Bu sefer ses gelmişti ve sesin geldiği yöne doğru yürüdüm.

Altında şort üstünde ise siyah bir tişört vardı.Saçları dağınık gözleri yorgundu.Ayağa kalksa yürüyemeyecek haldeydi...

İçime sinen bir bölüm yazdım sizin de beğeneceğinizi umuyorum vote ve yorum atmayı unutmayın 😘💖