Yıldızlar ve Ötesi | Ecoz

Bölüm 22

"Ozan,neden çağırdın?"

Hafif uykulu ve yorgun bir sesle;

"Çok seviyorum,çok özledim.."

"Bak biz-" lafımı bitiremeden baş parmağını dudaklarıma koydu.

"Kırıcı oluyorsun"

"Ozan.." derin bir iç çektim.
ve yine lafıma devam edemedim.

"Bak,ben seni seviyorum,hep sevdim,unutamadım seni"

Devam etti.

"Sen benden kaçtın,beni dinlemedin bile.."

Yorgunluktan düşmek üzere olan kafasını omzuma yasladı. bacaklarını da koltuktan aşağı sarkıttı.Ellerimi yüzüne götürdüm.Önce saçlarında gezdirdim elimi,sonra ise yorgunluktan şişmiş olan gözlerinin etrafında ,başını iyice bana doğru yasladığında gözümden bir damla yaş aktı.Belki de birbirimizi affetmeliydik.Zaman her şeyin ilacı olmuştu sanırım...

Gözleri kapanmıştı.Odasına götürmeliyim diye düşünerek olduğum yerde onu incitmeden hareket etmeye çalıştım.Kolunun altına girerek yavaştan odasına götürmeye başladım.O an Ozan'ı tutmak için dengemi bozsam da yine aldırış etmeden kapının yanına kadar geldim.Gözlerini iyice açmış bana bakıyordu.

"Bu halde bile mi?" Gülümseyip belimde duran eline kendi elimi koydum.

"Hadi Ozan,dinlenmen gerekiyor"

Kolundan sıyrılıp bu sefer de omuzlarından tuttum.Yatağa doğru geçmesini sağlayarak -daha doğrusu omuzlarından ittirerek- sonunda oturmuştu.
Elimdeki telefonu çantama koydum,yatağın kenarında duran battaniyeyi vücudunu örtecek şekilde üstüne serdim.Son olarak ışığı da kapatıp kapıya doğru yöneldim.
Ozan beni bileğimden yakalamıştı.

"Gitme,kal"

Tepki vermedim.Sadece etrafa baktım.

"A-ama ben''

"Kal işte"

"Ozan kalamam,hem kıyafetim falan da yok"

"Ben veririm"

Nefes verdim,

"İnşallah bunları sabaha hatırlarsın Ozan..."

"Ne dedin,duymadım Ecem?"

"Bi lavaboya gideyim ben"

Kapıyı kitleyip sırtımı döndüm.Karşımda duran aynada yüzümün halini görünce tuhaf hissettim.Benim de yorgunluktan gözlerim şişmişti nerdeyse.
Lavabodan çıkıp çantama koyduğum telefonla Fatma'ya mesaj attım.Durumu açıklayıp burada kalacağımı söyledim.
Ozan'ın verdiği kıyafetleri giyip yatağın kenarına oturdum.Ne yapacağımı bilmiyordum.

"Ben salona geçeyim"

"Neden?"

"Yanında mı yatacağım Ozan?"

"Sen bilirsin, teklif var ısrar yok"

Bu halde bu cümleleri nasıl kuruyor bilmiyordum.

"Ama yanıma gelsen fena olmaz"

"Of Ozann.."

Gözleri kapalı şekilde kollarını yattığı yerden havaya açtı.Küçük bir kahkahanın ardından yanına kıvrıldım.Huzur doluydum.Başını omzuma koymuş ellerini karnının hizasında birleştirmişti.

...

Sabah olduğunda kapkaranlık odada uyandım.Kendimi iyice yatağın kenarına atmış, nerdeyse düşmek üzereydim.
Elimden destek alıp yataktan doğruldum.Ellerimi saçlarında gezdirip sadece Ozan'a odaklandım.Yanımda olduğu her an benim için huzur dolu anlardı.O kadar zaman ayrı kalmıştık ama sevgimiz aşkımız hala aynıydı...

Ozanın hala uyanmamasını fırsat biletek yataktan kalkmaya çalıştım,tam ayağımı yete basıyordum ki yine belimden tutup kendine doğru çekti.

"Nereye bakalım böyle?"

"Ödüm koptu... Mutfağa gidiyordum kahvaltı hazırlamaya"

"Bırak şimdi kahvaltıyı, gel yanıma"

Sırıtarak bana doğru baktı.Ben de karşılık olarak tebessüm edip yanına doğru sokuldum.
Bu sefer ben omzuna başımı koymuştum.

"Düzeldin sanırım sarhoş bey?"

"Ehh işte,hala başım ağrıyor"

Uzun bir süre bu şekilde kaldıktan sonra artık kahvaltı yapmamızın zamanı geldiğini farketmiştik.İyice acıktığımız için hemen mutfağa gidip pratik bi şeyler yapmaya başladım.

"Naptın güzelim kahvaltılık?"

"Yumurta yaktım bebeğim"

"Yaktın?" Şaşkın ifadeyle yüzüme baktı.

"E yanii birazcık yanmış olabilir"

"Neyse tamam gel,ben elinden her yemeği yerim"

Kahvaltı bittikten sonra bulaşıkları da hallettik.Ozan üstünü değiştirmek için odasına gitti.Ben ise salondaki koltuklarfa telefonla oyalanıyordum ki kapı çaldı.Acaba biri mi gelecekti dşye düşünerek tereddütle kapının deliğinden baktım.Bakmaz olaydım.Gelen Firdevs teyzeydi.O an ne yapacağımı bilemeden odaya doğru koştum.

"Ozan aç kapıyı!"

"Hayatım giyiniyorum"

"Ozan annen geldi!"

"Oha lan!"

Kapıyı hızla açıp içeri girmemi bekledi,giymek üzere olduğu tişörtü göğüs kafesine bastırdı.Sonra ne yaptığını düşünüp tişörtü acele ile üstüne geçirdi,ve burada beklememi söyledi.

"Kapıyı kitlemiyorum,ebeveyn banyosuna saklan Ecem!"

Acele ile ebeveyn banyosunun olduğu kapıyı açıp kendimi içeri attım.Çok küçük ve dar bir yer olduğu için nefes almakta zorlanmıştım.

Ozandan
Kapıya yönelip üstümü başımı düzelttim.Kapıyı açtım ve karşımda annemi gördüğümde şaşırmış gibi yaptım.

"Hoşgeldin anne de niye geldin ki?"

"Oğlum sürekli izindesin merak ettim nasılsın napıyorsun bir ihtiyacın var mı diye.."

"Aa iyi yapmışsın annecim,gel otur şöyle"

Yatak odasına doğru bakmıştım.Kapı hafif aralık kaldığı için telaşlanıp kapıyı kapamaya gittim.

"Ee anlat bakalım napıyorsun evde?"

"iyi işte anne öyle dinleniyorum falan"

"Ecem kızımızla aran nasıl?"

"A-anne?"

"Ne yani soramam mı?"

Gülümsedim." İyi aramız, düzelttik"

...

Umarım hoşunuza gitmiştir 💕🤭