Son bir defa - AkRu (DURDURULDU)

12#Bizi aşk kurtaracak💖

Ebru'dan

-Akın iyi misin? (Ebru)
-Hiç olmadığım kadar iyiyim. Gel yeniden başlayalım, bu sefer birbirimize tutunalım. Evet biliyorum seni her seferinde geri çevirip durdum, üzdüm, kırdım ama bu sefer farklı. Bir şey anladım bugün. Babamın benim için ne kadar değerli olduğunu, o beni hiç sevmemiş olsa bile benim onu çok sevdiğimi anladım. Belki ondan kaçmasaydım günün birinde beni sevecekti. Kim bilir? Bu yüzden ben senden kaçmayacam, seni kaybetmekten korkuyorum. Böylesine güzel bir duyguyu yaşamak istiyorum artık. Beraber bir hayat kuralım istiyorum. Benimle aynı yolda yürümeye var mısın? (Akın)

Cevap vermeden karavandan çıktım, az önce Akın bana aşkını itiraf etmişti. Babasını kaybetmesi mi bunu tetiklemişti peki?

Onun gözünde hiç bu kadar değerli hissetmemiştim kendimi. Peşimden gelmemişti, biraz zaman istediğimi anlamıştı herhalde. Kendi karavanıma geçtim. Kalbim yerinden çıkacaktı sanki. Mutluluktan değil ama üzüntüden...

19:00 - Otel

Setim çoktan bitmişti. Akın'la gün içinde bin kez karşılaşmıştık. Ne ben onunla konuşmuştum ne o benimle konuşmuştu. Babası'nın acısını hala içinde yaşıyordu, belliydi.

Aras beni bu akşam otelde düzenlenecek olan etkinliğe davet etmişti. Etkinlik saat 20:30'da başlıyordu. Ben hala hazır değildim, hem sadece basit kıyafetler almıştım yanıma. Hemen dışarı çıkıp elbise bakmam gerekiyordu. Üstüme bir şeyler geçirip çıktım otelden. En yakın AVM'ye gittim. Sevdiğim bir mağazaya girdim ve elbiselere bakmaya başladım. Gözüme hafif kısa, altın renkli ve payetli bir elbise çarptı. Deneme kabinine gidip elbiseyi denedim. Tam üstüme oturmuştu. Çok fazla oyalanmadan çıktım. Hemen elbiseyi aldım. Ayakkabı ve takı'da aldıktan sonra AVM'den çıktım. Otele ışık hızında geri döndüm. Odama geldikten sonra çok hızlı bir şekilde hazırlanmaya başladım. Akın'ın babasının öldüğü günde eğlenmeye gitmem biraz saçmaydı ama Aras çok ısrar etmişti. İtiraz edememiştim.

Hazırlığım bittiğinde etkinliğin düzenlendiği alana gittim. Ben hariç herkes gelmişti. Aras alanın sonundaki masalardan birinde oturuyordu. Onu görmem için elini kaldırmıştı, ben onu çoktan görmüştüm zaten. Yanına gittim ve oturdum.

-Bu ne güzellik? Bu ne şıklık? Çok güzel olmuşsunuz Ebru hanım. (Aras)
-O kadar hızlı hazırlanıp çıktım ki son halime bakamadım bile. Gerçekten güzel olmuş muyum? (Ebru)
-Harika olmuşsun. (Aras)
-Çok teşekkür ederim😊. (Ebru)
-Haberin olsun diye söylüyorum, az sonra seni dansa... (Aras)
-Bugün Akın'ın babası öldü. Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Buraya gelmem doğru mu? Onu bile bilmiyorum. (Ebru)
-Biliyorum öldüğünü. Herkes bundan bahsediyor, internet bu haberle çalkalanıyor. (Aras)
-Madem biliyorsun beni neden davet ettin buraya? 😞 (Ebru)
-Ebru, Akın geçmişte kaldı, artık onun özel meseleleri seni ilgilendirmez. Bir bağınız yok sadece partnersiniz. (Ebru)
-Aras ne dediğinin farkında mısın? Akın benim aynı zamanda arkadaşım, bizim aramızda çok özel bir bağ var. Onun ne yaşadığını ve ne hissettiğini biliyorum. O bana içinde hissettiği en derin acıları anlattı. Hem öyle olmasa bile sen nasıl öyle konuşursun? Bir insanın babası ölmüş. Nasıl bir acı olduğunu biliyor musun? Bilmiyorsun. (Ebru)
-Eb... (Aras)
-Ben gidiyorum Aras, biraz etrafta gezinicem😒. (Ebru)
-Yanlış anladın beni. (Aras)

Masadan kalktım. Etrafımda bir sürü insan vardı. Kendime kokteyl almak için bara gittim.

-Bir tane kokteyl alabilir miyim? (Ebru)
-Alkollü mü olsun Alkolsüz mü olsun? (Barmen)
-Alkolsüz olsun lütfen. (Ebru)

Kokteyl'imin gelmesini beklerken telefonumu çıkarttım.

Akın'ın babasının ölümü konuşuluyordu her yerde, baş sağlığı diliyordu herkes. Haberleri okurken omzumda bir el hissettim. Arkamı döndüm ve Akını gördüm.