Akın ve Ebru'nun çok farklı hayatları birden kesişir. İkisi de hayatlarında çok şey yaşamış insanlar...
Peki aşk her şeyi affeder mi? Ya da kabuk tutmamış yaraları iyileştirir mi?
(Gerçek kişilerle alakası yoktur)
Ebru'yla aramızdaki buzlar az bile olsa erimişti. Dün onu eve bırakmıştım. Evine girmeden önce bana bakmıştı, hafif gülmüştü. Bu gülümseme beni sevindirmişti. Beni biraz bile olsa umutlandırmıştı. Hissettiklerim neydi bilmiyordum. Ebru'da beni hayata bağlayan bir şey vardı. Onu tanıdığımdan beri yüzüm gülüyordu, artık o kadar da ciddi değildim, başka insanlarla arkadaşlık kurabiliyordum. Bu eskiden yani 1 ay öncesine kadar imkansız gibi gelirdi. Bir daha onunla görüşmemem gerektiğini söylemiştim ama bu benim elimde olan bir şey değildi. Özür dilemek için ona bir yemek teklifi ettim. Bugün yemeğe gidecektik. Çok şık bir yeri sadece ikimiz için kapattırmıştım. Kapısının önünde onu bekliyordum. Evinden çıktığında üstünde çok şık bir elbisesi vardı. Her zaman ki gibi çok güzeldi. Öyle saf bir güzelliği vardı ki, bir melek gibiydi adeta.
-Biraz geç kaldım, özür dilerim. (Ebru) -Hiç problem değil. Bu arada çok güzel olmuşsun. (Akın) -Teşekkürler😊. (Ebru) -Hadi gel gidelim, seni çok güzel bir yere götürürecem. (Akın) -Meraklandım şimdi. (Ebru)
Arabanın kapısını açtım. Ebru arabanın içine girdi. Bende girdim. İkimizin de yüzü gülüyordu.
-Seni hala affetmiş değilim Akın ama yanında olmak istiyorum. Bana iyi geliyorsun. (Ebru) -Sende bana çok iyi geliyorsun. Bu akşam her şeyi öğreneceksin. Bugün söylemem doğru mu bilmiyorum sadece. (Akın) -Ben her şeyi öğrenmek istiyorum, lütfen bana anlat. (Ebru) -Anlatıcam. (Akın)
Ebru'dan
Sonunda her şeyi öğrenecektim. Umarım haklı bir sebeptir.
-Elin ağrıyor mu hala? (Akın) -Dikişler biraz sıkıyor, onun dışında pek bir ağrım yok. (Ebru) -Çabuk iyileşir umarım. (Akın) -Umarım😌. (Ebru) -Bir daha kendine bilmeyerek bile olsa zarar verme. Çok dikkat et. Dünyanın senin gibi insanlara ihtiyacı var. (Akın)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Bu önerine uyucam. (Ebru) -Şimdi sana bir şey sorucam ama dürüst bir şekilde cevap ver. (Akın) -Sor bakalım. (Ebru) -Hiç aşık oldun mu? (Akın) -Evet. Sadece 1 kere aşık oldum. Çok kısa bir süre önce. Onun haberi yok ama bu gece ona söylemeyi planlıyorum. (Ebru) -Öyle mi? Demek bu gece söyleyeceksin. (Akın) -Evet, hatta görüşücez. (Ebru) -Umarım seni geri çevirmez 😑. (Akın) -Bakalım. (Ebru)
Akın'dan
Bir kaç dakika sonra vardık. Arabadan çıktım ve hemen Ebru'nun kapısını açtım. Restorana girdik. Tam istediğim gibi hazırlanmıştı mekan. Restoranın en ucundaki masaya oturduk. Bize özel hazırlanan masa.
-Bende her yeri çiçekle falan süslersin zannettim. Hani o vıcık çifter gibi. (Ebru) -Sadeliği sevdiğini biliyorum. Hem ben böyle şeyleri seven bir adam değilim. (Akın) -Çok iyi düşünmüşsün. (Ebru) -Sana her şeyi anlatmak istiyorum artık. Hazır mısın? (Akın) -Evet hazırım. (Ebru) -Başlıyorum o zaman. Oya bana bazı şeyler anlattı. İlk başta anlattıklarına inandım ve bu yüzden bu oyunu bozdum ama sonra sana sormam gerektiğini düşündüm. (Akın) -Ne anlattı? (Ebru) -Bu nasıl söylenir bilmiyorum. (Akın) -İstediğin şekilde söyleyebilirsin. (Ebru) -Oya bana sevgilinin öldüğünü söyledi. (Akın) -Ne? Nasıl yani? Benim sevgilim ölmedi ki. (Ebru) -Gerçekten mi? (Akın) -Evet ama yıllar önce arkadaşımı kaybettim, belki ondan bahsetmiş olabilir. (Ebru) -Başın sağ olsun, bilmiyordum. (Akın) -Sağol. Akın keşke ilk önce bana sorsaydın. Hem benim sevgilim olsaydı bile ne fark ederdi ki? Benim acı çekeceğimi mi düşündün? (Ebru) -Evet😔. (Akın) -Ben neden acı çekeyim ki? Zaten gerçek bir ilişki değildi. (Ebru) -Bilmiyorum, canın acır zannettim. (Akın) -Sen beni böyle yarı yolda bırakınca da benim canım acıdı. Benim sana bir sorun olacak. Oya bunu nerden öğrenmiş? (Ebru) -İlk başta bende bilmiyordum sonra bana Tansu'nun ona söylediğini söyledi. (Akın) -Ah Tansu, sen bittin. (Ebru) -Ebru ben çok üzgünüm. (Akın) -Sen şimdi onları boşver, benimde sana bir şey söylemem lazım. (Ebru) -Bu kadar çabuk mu unutacaksın? (Akın) -Evet, çünkü üzülmeye değmeyecek bir olay. Şimdi beni dinle. (Ebru) -Maden öyle diyorsun, tamam. Söyleyebilirsin. (Akın) -Akın aslında ben sana bunu dünden beri söylemek istiyorum. Yani benim sana karşı bazı duygularım var. (Ebru) -Nasıl duygular? (Akın) -Sana aşık olmuş olabilirim. (Ebru) -Bana aşık mı oldun😳? (Akın) -Evet. Bu arada hiç bir sorumluluk yüklemiyorum sana, sadece söylemek istedim. (Ebru) -Ebru şimdi ne desem bilemedim ki? En iyisi sana şöyle anlatayım. Ben seninle tanıştığımdan beri çok değiştim. İyi açıdan mı kötü açıdan mı bilmiyorum ama değiştim. Bana çok iyi geldin bu kısa zamanda. Senin yanındayken bir farklı oluyorum ama olmaz. Biz olamayız. (Akın) -Neden? Deneyemez miyiz? (Ebru) -Hayır olmaz. Ben yapamam. (Akın) -O zaman bana neden umut verdin? Neden beni yemeğe çıkartıyorsun? (Ebru) -Ben sadece sana yardım etmek ve kendimi affettirmek istiyordum. (Akın) -Bana karşı hiç mi bir şey hissetmedin? (Ebru) -Bu soruya cevap veremem. (Akın) -Yani sende bir şeyler hissediyorsun. (Ebru) -Hissetsem ne olur? Olmaz diyorum, biz olamayız. (Akın) -Tamam ben cevabımı aldım. Daha fazla burda duramam. (Ebru) -Ebru arkadaş kalalım. (Akın) -Sus artık. (Ebru)
Ebru kalkıp çıktı. Bu sefer bir ihtimalimiz yoktu. Her şey başlamadan bitmişti.
Selam canlarım, biliyorum uzun zamandır bölüm yoktu. Bir sürü sınavım vardı onlarla uğraşıyordum. Bu biraz geçiş bölümü oldu ama bir dahaki bölümde bir kaç sır açığa çıkabilir belki😉. Bölüm yorumlarınızı bekliyorum, umarım kendimi unutturmamışımdır.
