𝕾𝖔𝖑𝖉 𝖙𝖔 𝖙𝖍𝖊 𝖒𝖆𝖋𝖎𝖆

Μου Έλειψες

Με κρατούσε στα χέρια του, πάμε σπίτι μου είπε και κατέβηκα από τα χέρια του.
-Η μαμά μου  δεν είναι σε κώμα Κρίστιαν.
-Τι?!
-Είναι μεγάλη ιστορία θα σου εξηγήσω, όταν πάμε σπίτι.
-Η Άρια είναι εδώ!
-Τι?!! Μ-μα πως?
-Μεγάλη ιστορία θα σου εξηγήσω όταν πάμε σπίτι. Ένευσα και βγήκα από το δωμάτιο.
-Μαμά! Φώναξα ανήσυχη.
-Έμμα γλυκιά μου, τι συμβαίνει?? Είπε και εμφανίστηκε.
-Μαμά φεύγουμε,.!
-Ο Αλεξάντερ δεν θα μας αφήσει τι λες!?
-Ο Αλεξάντερ δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα. Είπε ο Κρίστιαν και τον κοίταξα. Ο πατέρας μου είναι νεκρός,το κατάλαβα από το βλέμμα του. Δεν ένοιωσα κάτι μπορεί ναι ένοιωσα ανακούφιση μπορεί να φανώ σκληρή αλλά νιώθω ελεύθερη επιτέλους, ελεύθερη.
-Άρια!! Που είσαι. Φώναξα και κοίταξα τριγύρω καθώς κατέβαινα της σκάλες είδα την Άρια να μας πλησιάζει με ένα αγόρι δίπλα της.
Χτύπησα εκείνον στην κοιλιά με το πόδι μου. Έπεσε κάτω κρατώντας την κοιλιά του.
Μακριά από την αδελφή μου. Φώναξα και τράβηξα την Άρια κοντά μου.
-Έμμα τι κάνεις! ? Είναι ο αδελφός του Κρίστιαν!. Μου είπε και έσκυψε να τον βοηθήσει.
Χαίρομαι και εγώ που σε γνωρίζω Έμμα. Είπε και ένοιωσα πολύ άβολα.
-Σ-συγνώμη δεν ήξερα ο Κρίστιαν δεν μου έχει πει κάτι. Είπα και κοίταξα τον Κρίστιαν με νεύρα.
Δεν είναι κάτι για το οποίο είναι υπερήφανος. Είπε καθώς σηκωνόταν. Ο Κρίστιαν ρόλαρε τα μάτια του. Και βγήκε έξω. Κοίταξα την μαμά μου κοιτούσε την Άρια σαν χαμένη.
-Άρια!?? Είπε εκείνη σαν χαμένη
-Μαμά? Είπε με δάκρυα στα μάτια. Η Άρια την αγκάλιασε και της είπε:
-Μου έλειψες μαμά τόσο πολύ!
-Και εμένα γλυκιά μου. Είπε και καθώς της χαϊδεύει τρυφερά τα μαλλιά.
-Μαμά ας φύγουμε από εδώ. Είπα και βγήκαμε όλοι έξω. Ο Αδελφός του Κρίστιαν είχε βγει ήδη έξω.
-Μαμά, Άρια. Εσείς θα πάτε με τον Μπράουν. Είπα και έδειξα το αυτοκίνητο του Μπράουν. Η μαμά μου έπιασε το χέρι της Άρια και πήγανε προς το μέρος του Μπράουν. Εκείνος άνοιξε την πόρτα για αυτές και αφλυ βεβαιώθηκα πως ήταν καλά μπήκα στο αμάξι με τον Κρίστιαν,και ξεκινήσαμε.
-Ώστε έχεις αδελφό. Είπα και εκείνος αναστέναξε.
-Ο Φελίπ είναι μικρότερος μου,δεν σου είχα πει για αυτόν γιατί δεν μου αρέσει να μιλάω για την οικογένειά μου.
-Κρίστιαν.. Μπορείς να νιώθεις άνετα να λες σε εμένα τα πάντα. Είπα και του χαϊδέψα τον αυχένα. Με κοίταξε και είπε.
-Μου έλειψες μωρό μου. Είπε και μου χαμογέλασε.
Φτάσαμε σπίτι. Μου είχε λείψει πολύ. Είδα το αυτοκίνητο του Μπράουν να μπαίνει στον χώρο και πήρα μια βαθειά ανάσα γνωρίζοντας πως η Άρια και η μαμά μου ήταν ασφαλείς πλέον ήμουν χαρούμενη.
Τρείς μήνες μετά
Κοιτάζω τον καταγάλανο ουρανό και περνώ μια βαθειά ανάσα καθώς περνάνε όλες οι αναμνήσεις από τον τελευταίο χρόνο της  ζωής μου., γράφοντας στο ημερολόγιο μου. Νιώθω το χέρι του Κρίστιαν να μου ακουμπάει τον ώμο και γυρνάω να τον κοιτάξω. Έχουμε κάνει πικ νικ κοντά στην θάλασσα και κάθε λίγο το κύμα βρέχει τα πόδια μου.

-Είσαι εντάξει? Με ρώτησε ανήσυχος.
-Καλά είμαι είπα και του έδωσα ένα φιλί στα χείλη. Το κινητό μου χτύπησε.
-Ναι? Άρια?
-Έμμα εμείς ξεκινήσαμε.
-Οχ ξεχάστηκα τελείως. Είπα και κοίταξα τον Κρίστιαν και του έκανα νόημα να αρχίσει να μαζεύει.
-Θα μας δαγκώσει η πεθερά μου.
-Φελίπ μην πετάγεσαι. Είπε η Άτια ενοχλημένη.
Μην μου θυμώνεις μωράκι μου. Απάντησε ο Φελίπ. Είναι τόσο καλός μαζί της.
-Σε λίγο ξεκινάμε.
-Μην αργήσετε. Θα κρυώσει το φαγητό. Είπε η Άρια και το κλείσαμε.
Η μαμά μου είναι καλά της εξήγησα τα πάντα και της πήρε λίγο καιρό να τα επεξεργαστεί όλα. Η Άρια είναι μαζί με τον Φελίπ κάτι που το περιμένα ταιριάζουν τόσο πολύ. Ο Κρίστιαν διοικεί ακόμα την μαφία και δεν μπορώ να τον εμποδίσω από το να το κάνει. Αυτή είναι η ζωή του και αυτή είναι και η ζωή μου. Η μαμά μου μας περιμένει στο καθιερωμένο κυριακάτικο τραπέζι. Κοιτάζω την οικογένειά μου και χαμογελάω είμαι ευτυχισμένη και ελεύθερη μπορώ επιτέλους να αναπνεύσω
Επιτέλους γαλήνη....
Αυτά για τώρα αγαπητό μου ημερολόγιο ο σύζυγος μου με ενοχλεί.

-Έλα σταματά να γράφεις και βοήθησε με να μαζέψω. Είπε και με κοίταξε με κουταβίσια μάτια.
-Πεινάω.. Παραπονέθηκε. Γέλασα τον πλησίασα και τον φίλησα.
-Σταμάτα να γκρινιάζεις..................

-Σε αγαπώ.
-Και εγώ σ'αγαώ μωρό μου.

Τέλος