𝕾𝖔𝖑𝖉 𝖙𝖔 𝖙𝖍𝖊 𝖒𝖆𝖋𝖎𝖆

It's A Date

Τον πλησίασα σιγά σιγά τον κοίταξα αλλά δεν του κράτησα το χέρι προχώρησα και βγήκα από το δωμάτιο. Εκείνος χαμογέλασε και με ακολούθησε. Βγήκα από το σπίτι περίπου μια μιάμιση εβδομάδα μέτα. Γέμισα τα πνευμονία μου με καθαρό αέρα περνώντας μια ανάσα σαν να μην είχα αναπνεύσει ποτέ ξανά. Πήγαμε στο αυτοκίνητο του

Και δεν μου άνοιξε την πόρτα ενώ το περίμενα. Μπήκα στο αυτοκίνητο ανοίγοντας τελικά την πόρτα μόνη μου. Και ξεκίνησαμε.
-Που πάμε?
-Ειναι έκπληξη.
Εγώ δεν ξαναρώτησα και απλά περίμενα να φτάσουμε. Όταν πλησίαζαμε κοίταξα με περιέργεια από το παράθυρο.
-Φτάσαμε. Είπε ο Κρίστιαν και εγώ βγήκα από το αυτοκίνητο.
-Που φτάσαμε? Κρίστιαν τι είναι εδώ?. Είπα κοιτάζοντας σαν χαμένη ενα σπιτι σαν καλύβα με θέα τον βραδινό ουρανό το σπίτι ήταν ούτε μεγάλο ούτε μικρό.
-Θα μείνουμε εδώ απόψε. Είπε βαδίζοντας προς το σπίτι. Και εγώ τον ακολούθησα. Όταν μπήκαμε μέσα αντίκρισα κάτι σοκαρίστηκο. Σε αυτό το σπίτι ερχόμουν μικρή με την μαμά μου και την αδελφή μου λέγαμε ότι ήταν βραδιά κοριτσιών.
-Μαμά να φτιάξουμε ζέστη σοκολάτα??
-Φυσικά και θα φτιάξουμε.!! Σκεφτόμουν τα βράδια μου την μαμά μου. Ήταν η πρώτη φορά μετά από καιρό που κατάφερα να θυμηθώ την γλυκιά φωνή της το χάδι της τα σκούρα κάστανα ματιά της. Ενα δάκρυ κύλισε στο πρόσωπο μου και ο Κρίστιαν με έβγαλε από τις σκέψεις μου.
-Είσαι εντάξει?
-Ναι. Απάντησα. Και καθίσαμε σε ενα τραπέζι με φαγητό επάνω και δύο ποτήρια λευκό κρασί.
-Πως ήξερες ότι ερχόμουν εδώ μικρή?
-Ξέρω πολλά.
-Τι μόνο αυτό θα απαντήσεις?
-Σταμάτα και άφησε με να απολαύσω την θέα. Είπε και με νευρίασε. Τότε σκέφτηκα έτσι είσαι, τώρα θα δεις.
-Θέλεις να μου μιλήσεις για τους γονείς σου τον πατέρα σου ίσως. Είπα και γύρισε απότομα με νεύρα. Με τρόμαξε είναι η αλήθεια.
-Όχι. Είπε προσπαθώντας να κρατήσει την ψυχραιμία του.
-Γιατί όχι. Ρώτησα επίμονα.
Εκείνος εκνευρίστικε και σηκώθηκε απότομα με έπιασε από το μπάτσο και βγήκαμε έξω.
-Σε βαρέθηκα, ίσως σε ανταλλάξω με την αδελφή σου ίσως αυτή φανεί ποιο δραστήρια.
-ΌΧΙ.Είπα και έφυγα από την γερή λαβή του
-Σε μισώ!!! Φώναξα και έφυγα κλαίγοντας έξω είχε αρχίσει να βρέχει
Ο Κρίστιαν βγήκε έξω και είπε :
-Δεν έχεις που να πας!!
-Έχεις δίκιο ενα πουλημένο αντικείμενο δεν έχει ποτέ που να πάει σωστά???
-Σταμάτα και μπες στο αυτοκίνητο!! Είπε κοφτά και σοβαρά.
-Θέλω απλά να γυρίσω σπίτι , στην Άρια είναι πολλά αυτά που ζητάω ; Είπα κλαίγοντας.
-Όχι άλλα είναι πολλά αυτά που δεν κατάλαβενεις. Είπε και με πλησίασε σε απόσταση αναπνοής.

-Κρίστιαν δεν μπορώ
-Γιατί όχι? Είπε στην προσπάθεια να με φίλησει.
-Δεν μπορώ να φιλήσω έναν άνθρωπο που μισώ. Είπα και απομακρύνθηκα.
Εκείνος μπήκε στο αυτοκίνητο και έφυγε. Με μεγάλη ταχύτητα χάθηκε στον δρόμο είχα παγώσει τόσο που άρχισα να τρέμω. Έτρεξα πίσω στην καλύβα αλλάξα ρούχα βρήκα κάποια ρούχα της μαμάς μου τα φόρεσα και ξάπλωσα στο κρεβάτι της μαμάς μου κούρνιασα και από- κοιμήθηκα κλαίγοντας.
.Το επόμενο πρωί.
Κρις POV
Έφυγα εχθές χωρίς να σκεφτώ με είχε νευριάσει πάρα πολύ δεν άντεχα να την βλέπω άλλο. Σήμερα θα πάω στην καλύβα εκεί θα είναι, θέλω να πιστεύω. Μόλις έφτασα κατέβηκα διστακτικά από το αμάξι οι μπράβοι μου ακολούθησαν σε ένα αυτοκίνητο από πίσω.
-Φέρτε την έξω! Είπα και περίμενα
Κύριε κοιμάται Είπε ο Μπράουν είναι Ρώσος.. χρόνια στην υπηρεσία.
-Αφήστε το πάω εγώ........

Καινούργιο κεφάλαιο συγνώμη που άργησα να γράψω Κρίστιαν pov πρώτη φορά πως σαε φάνηκε?? Φιλιαααα💋😍😍😍