BABAM İÇİN (Düzenleniyor)

3

Güneşi bugün ben selamlamıştım.Gözümden akan son damlayıda silip banyoya girdim.Elimi yüzümü yıkayıp tekrardan doğan güneşe baktım.Dün gece bana kaşar demişti,oysaki benim sadece adımı biliyordu insanları yargılamak çok kolaydı

Evlenmek özellikle böyle bir adamla ölümümü imzalamıştım ben dün sabah bugun sabahta imzaladığımın bedelini bana ödetmiş kalbimi paramparça yapıp atmıştı

Odadan çıktığımda babamın odasına girip yanına geçtim.Uyanmıştı elini tutup üzerine bir buse kondurdum.

"Nasılsın babacığım?"

"İyiyim Simayım, sen nasılsın asıl?"

"Çok iyiyim"

Olabildiğince gülümseyip tekrardan babamı öptüm.

"Hiç bir şeyi yapmak zorunda değilsin biliyorsun dimi Simay?"

"Biliyorum"

"Evlenmek istemezsen bana söylemen yeterli ikna etmeye çalışırım Merti"

"Hayır baba,bir söz verdik"

İçeriye giren annemle odadan çıktım.Odama girip kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

Uyandığımda saat 3 dü odadan koridora çıktığımda herkes oradaydı Selin hanım yanıma geldiğinde gülümseyip yine onu dinlemeye koyuldum.

"Simaycım iyiler bak burada hep beraber beklemenin bir anlamı yok o yüzden,diyorum ki hem hepiniz aç kaldınız.Gidin önce eve üstünüzü başınızı değiştirin sonra hep beraber bi yemek yersiniz dışarda ya da evde fark etmez nasıl isterseniz Ateş seni eve bırakır.Sonra sabah bir daha gelirsiniz olur mu?"

Benim konuşmama müsade etmeden direk atlamıştı annem bu ikisi aklında çok iyi planlar kuruyorlardı.

"Tabiki çok iyi olur,gidin annem kafa dağıtın biraz kaynaşın hadi hem Sinemle konuştum bugün begümlerde kalıcakmış onuda merak etmene gerek yok."

"Annecim istersen sen geç eve ben babamın yanında kalırım nolucak sen yoruldun zaten git eve dinlen."

"Hayır Simay ben hazırlıklı geldim.Zaten dün gece sen kaldın ayrıca eşyalarım burada sen git hadi hem Çağlayla Borada evde"

Çağlayı zorla eve göndermiştim.Amaliyattan sonra ve tamamen unutmuştum onu.

"Peki gidiyorum o zaman ben,bir şey olduğunda direk ara beni bak tamam mı telefonum açık olucak"

"Tamam kızım" yanlarından ayrılıp Asansöre girdiğimizde ne kadar konuşmak istemesemde kafamı kaldırıp Ateşin yüzüne baktım.

"Ben kendi arabamla geçerim eve,yemekte pek şart değilse sonraya erteleriz."

"Olur mu hiç Simay çıkalım açsındır, sen yine eve geç hazırlan bizde hazırlanalım sonra seni almaya geliriz."
Ateşin ablası vericeğim cevabı beklemeden asansörden inip gitmişti bile

"Tam 9 da evin önünde ol"

Sert bir ifadeyle konuşup arabasına yöneldiğinde sinirle bende kendi arabama yöneldim allahın davarı

Duşa girip çıktıktan sonra,Çağlayla benim için elbise seçmeye başladık.Gelmelerini söylemiştim ama az önce yemek yedikleri için daha sonra ayarlarız demişlerdi.