BABAM İÇİN (Düzenleniyor)

23

bi anda silah sesi patladiğında gözlerim daha fazla dayanamayıp kapandı...

*************

Ateş ten devam

Simay silah sesiyle daha fazla korkup yere yığılmıştı kafamı kaldirip kapıya baktigimda annem ve babam kaşlarını çatmış bir bana bir simaya bir de elimdeki silaha bakıyorlardı ama benim simayı vurmam imkansızdı silahın içindeki mermileri boşaltmıştım babamın elindeki silaha gözüm kaydığında kapıyı silahla açtığinı anlayıp biraz olsun rahatladım hızla simayın yanına koşup vicuduna baktım kalbi çook hızli atiyordu sadece biraz korkutmak istemistim fakat boka sarmıştı

"Napıyoossunn lannn senn napptınn kızaaa"
Hızla simayı kucağıma alıp yaatağa yatırdım elimdeki silahı koltuğa firlatıp cebimden telefonumu cıkardım hastaneye götüremezdim o yüzden doktor çagirmak en iyisiydi
"10 dakika içinde burda ol"

Telefonu kapatıp onuda bir yere firlattığımda sinirle bana bakan babamı takmamaya çalısıp dışarıya çıktım korumaların çoğu gelmis kapının önünde bekliyorlardı
"İşinize dönün bir şey yok"
"Tamam abi"
Hepsi kapının önünden ayrıldığında asansöre binip aşağıya indim bahçeye çıkıp temiz hava alsam iyi gelicekti salağın önde gideniydim nasıl böyle bir şey yapabilirdim bilmiyordum amacım sadece onu biraz olsun korkutmaktı silahtan korktuğunu bilseydim o çekmeceyi kilitlerdim fakat nereden bilebilirdim ki silahı oraya koymamın sebebi bahçedeki 43 kişi eğer ki bi salaklık yaparsa simayı koruyabilmem içindi ama o yanlış anlamıştı

Korumalardan biri koşarak yanima geldiginde hemen söze basladi
"Doktor murat bey geldi abi alalım mı"
"Sadece doktoru al arabası dışarda kalsın"
"Tamam abi"
koşarak kapıya ilerlediginde 2 dakika sonra doktor kapıdan tek basına içeriye girdi hizla yanıma geldiginde yön göstermek için önden ilerlemeye başladım

Odaya girdiğimizde annem simayın basında kolanyo koklatmaya çalışiyordu babam da camları açmış öylece başında duruyordu aleyna bile yatağından kalkmiş gelmis simayin basındaydi
"Hastayla tek başima kalabilir miyim"
annem ve aleyna hizla yataktan kalkıp doktora yol verdiler
"Tabi"herkes çıktığında sadece ben kalmıştım tabiki onu bu adamla beraber bırakmıyacaktım kaç senelik doktorum olabilirdi ama bu durumda hic kimseye güvenmiyordum simayin yanındaki duvara geçip duvara yaslandım

Doktor salak gibi yüzüme bakiyordu
"Hadisene lan bir şeyler yap"
Klasık ağzı yüzü yamulmuş doktor çantasını açıp içerisinden bi kaç zımbırtı çıkardı o simayla ilgilenirken silahı alıp giyinme odasina girdim dolabımdaki kasayı açıp silahi oraya koyduktan sonra tekrardan kilitleyip hemen içeriye geri gectim silahi karşısında görünce bu seferki tepkisi daha büyük olucaktı o bir kesindi

"Korkusundan bayılmış olmalı onun dışında herhangi bir şey gözükmüyor ateş bey ama yinede biz serum takalım sabah uyanır"
"Uyanıcaksa seruma ne gerek var"
"Peki siz bilirsiniz biraz dinlensin kendini yormamasına dikkat ed..."
"Al şu parayı siktirgit"cebimden bi miktar çikartıp eline verdim
Hızla eşyalarını toplayip odadan çıktı o çıkar çıkmaz annemler girdiğinde babam sinirli annem beklentili şekilde yuzüme bakiyorlardı
"Bir şeyi yokmus korkmus sabah uyanir diyo"
"Çalışma odama yürü konuşucaz"

Saclarımı kırıştırıp sinirle arkasındann yürüdüm yine başlıyacaktı babası kızı bize emanet etti diye aşağıya inip çalışma odasına girdim
"Napıyorrsunn lann senn"
Rahat koltuklarından birine gecip yayıldım
"Hiç birşey"
"Ateş kendinnee gelll odayaa girmesemm kızı vurucakktın"
"Silahin içinde mermi bile yoktu"
"Bana bak ben kıza imzayı atmadan öncee senin her bokundan bahsettim ve oda bana bir şart koştu nolursa olsun onu koruyacagima söz verdim vee sen durmuşsun simdi kiza silahh doğrultuyorsun"
"Sadece korkması içindi"