BABAM İÇİN (Düzenleniyor)

41

"Ve şuandan itibaren ikinizde o şirketin başında olmak,
o şirketi yönetmek..
Zorundasınız."

**********

Simaydan Devam

Dedenin söylediği şeylerle hızla ateşe döndüğümde o sanki bekliyormuşcasına rahat bir şekilde oturuyordu nasıl yani bu dediği şeyi kabul mu edicektik daha neler

Tam itiraz ediceğim anda tekrardan söze girmişti

"Sizde aynı şekilde ilerde bebeğiniz yada bebekleriniz her neyse çocuk 18 yasına girer girmez %50 hissesini çocuğunuzun üzerine geciriyorsunuz geriye kalan %50 lik hisseyi aranızda %25 olarak paylaştırılıcak"

Bu çok saçmaydı ne gerek vardı tamam güzel bir şeydi ama şuan için değildi boşanıcaktık ve ben o hisseleri kabul edemezdim

Tarığa dönüp onada aynı şeyleri söylediğinde geriye bekar torunları kaldiğı için ikisine ayni anda bakıp konuşmaya basladi

"İkinize gelirsekk,

Ne zaman evlenirseniz o zaman şirketleriniz kocalarınız ile birlikte üzerinize geçicek
şuanlık tüm hisseler benim üzerimde
Yarın simay ateş ve tarık gelirsiniz imzaları atarız"

Arzu ablaya dönüp içten bir şekilde gülümsedi

"Yarın avukatım eve gelicek kızım siz şirkete gelmeyin"

"Tamam dedecim"

"Tarık şuanlık bütün hisseleri senin üzerine geçirelim karın buraya geldiğinde onun hakkı olan hisselerde onun üzerine gecer"

"Tabi dedecim sen nasıl istersen"

Tarık çok rahat bir sekilde kabul ettiğinde şaşkınlıkla masadakinlere baktım herkesin yüzü gülüyordu ateş düsünceli bir şekilde hiç tepki vermeden öylece duruyordu bende ne olduğunu anlamaya çalışıyordum

En sonunda bir şeyleri idrak edip hızla dedeye döndüm
"Yok ben kabul edemem benim hisselerimide ateşin üzerine geçirin lütfen
Ben istemiyorum"

"İstememe gibi bi seçeneğin yok küçük hanım eğer ki sen benim torunumun karısıysan bende bir dede olarak üstüme düşeni yapmam gerekir düğününüz ani bir şekilde olduğundan dolayı dilediğim şekilde düğün hediyesi verememistim yani sen düğün hediyesi olarak düşünebilirsin"

Şaskınlıkla karşımdaki dedenin ağzından çıkan cümleleri idrak etmeye çalıştım ne demek zorundaydım ben bu adamdan boşanıcaktım ve ömür boyu bizi bi arada tutmak zorunda olan şeyler istemiyordum

Artık öğrenmesi gerekmiyormuydu?
Böyle nereye kadar saklıyabilirdik ki?

Sinirle yerimde dikleşip ağzımı aralamıştım ki atteş kolumdan tutup susmamı sağladı
"Bencede bi hava alalım karıcım"

Elimden tutup ayağa kalktığında mecbur bende kalkmak zorunda kalmıştım elimi çekmeye çalışsamda bırakmıyor aksine dahada sıkıyordu

"Biz geliyoruz"

"Tamam oğlum"

Yavaş adımlarla arka kapıdan terasa çıktığımızda hâlâ elimi ateşin elinden kurtaramıyordum hem çok fazla sıkıyordu hemde yavaş adımlarda yürüyordu oldukça uzaklaşıgımızda elimi tekrardan çekmek icin hamlede bulundum