I like you

Deel 22: derde middelbaar

Als ik hard geklap hoor, word ik geschrokken wakker. Ik kijk naar de jas van Toufik die hij om me heen heeft gedaan. Oh nee, ben ik in slaap gevallen? Wat was er gebeurd? En waar is Toufik? Heeft hij me echt in de steek gelaten? 

Ik sta op en pak mijn boekentas en de jas van Toufik. Ik loop de cinemazaal uit en zie Toufik in de gang geleund tegen de muur. Hij kijkt bezorgd naar de grond. Zou er iets aan de hand zijn? "Hier ben je... je hebt het einde van de film gemist", zeg ik en loop naar hem toe. Ik overhandig hem zijn jas als hij naar me opkijkt. Een korte glimlach als hij zegt: "En jij hebt het begin gemist." We lopen samen naar buiten en als ik de fiets zie (de belachelijkste fiets ooit) zeg ik: "Moeten we echt op die fiets??" "Als je dat niet wilt dan hoeft dat niet", zegt Toufik. Gelukkig! "Oh... ik heb berichten gekregen", zeg ik als ik weer een bericht krijg. Allemaal van Nora. Als ik haar bericht lees, schrik ik. Oh nee, zou Mustafa er nog zijn?? "Kom, we moeten snel naar haar toe!" zeg ik. Toufik is stil. "Waarom?" "Gewoon, ik denk dat ze me nodig heeft, kom op de fiets!" zeg ik en neem plaats op de lelijke fiets. Toufik kijkt me zwijgend aan. "Je haat die fiets", zegt hij. "Nora heeft ons nodig", zeg ik. Waarom doet hij nu zo moeilijk?? Ik wil Mustafa zien... ik mis hem. "Ga maar zonder me", zegt hij en geeft me de fietssleutels. "Je weet me te vinden wanneer je de fiets terugbrengt." 

Bij Nora aangekomen ben ik buiten adem. Nog nooit in mijn leven heb ik zo snel gefietst. "Is hij er?" vraag ik. "Hij is net vertrokken... waar was je?" teleurgesteld ga ik zitten op het bankje naast Nora. "Bij jou irritante broer, pff ik was even in slaap gevallen en had jouw berichten niet gelezen." "Irritant?" Geschrokken draai ik me om en zie Toufik. "Hoe ben je zo snel naar hier gekomen?" "Ik was je gevolgd omdat je jouw eigen jas bent vergeten in de cinemazaal, maar leuk om te weten dat ik irritant ben", zegt hij. Ik wil lachen, maar aan zijn gezicht te zien, is hij serieus.. serieus gekwetst. "Wat ik bedoel is, irritant aantrekkelijk", zeg ik om het recht te zetten, maar Toufik kijkt me doodserieus aan en gooit mijn jas naar me toe. "Hier." Dan verdwijnt hij. 

"Wat is er mis met mijn broer? Hebben jullie ruzie gemaakt?" vraagt Nora als Toufik weg is. "Nee, hij is gewoon raar, waarom zou hij boos worden op mij? Ik heb niks gedaan", zeg ik. Na lang nadenken zeg ik: "Zou hij boos zijn omdat ik in slaap gevallen was?" "Hayat, dat is nu niet zo belangrijk, Mustafa zag er goed uit", vertelt Nora. Ik vraag Nora om een gedetailleerde beschrijving van hoe Mustafa eruit zag, maar ik kan er niks aan doen dat mijn gedachten afdwalen naar Toufik. Waarom zou hij boos zijn? Omdat ik de fiets lelijk vond? Omdat ik me schaamde? Omdat ik in slaap was gevallen? Omdat ik hem irritant had genoemd achter zijn rug?