I like you

Deel 25: vierde middelbaar

De rest van mijn derde middelbaar had ik doorgebracht met Toufik. Om exact te zijn 5 maanden, inclusief de zomervakantie. Soms gooide ik dingen naar hem. Soms gooide hij me in de lucht. Het was een zware derde middelbaar en een zware zomervakantie. Ik had beloofd om hem een kans te geven en sinds die ene dag dat hij langs was gekomen om me te leren kennen.. sinds die dag.. die 2 uur waren genoeg voor mij om hem ook maar een kans te geven. Mijn hart behoort nog steeds tot Mustafa. Sommige dingen zullen nooit veranderen, maar Mustafa heb ik al lang niet meer gezien. Uit het oog, maar zeker niet uit het hart. Ik had een plan om ervoor te zorgen dat Toufik me beu zou worden. Ik had hem zo ver gekregen dat hij zich comfortabel genoeg voelde bij mij, dat romantische gevoelens onze vriendschap in de weg zouden zitten. 

"Daar is mijn 16-jarige queen", zegt Toufik en als hij zijn armen strekt om me te omhelzen, wil ik hem wegduwen, maar laat me toch vallen in zijn armen. "Nog 2 jaar en je bent legaal", zegt hij als hij me recht in mijn ogen aankijkt. Even krijg ik vlinders in mijn buik. Zo staan in zijn armen terwijl hij me serieus aankijkt... ik had dit nooit meegemaakt. Snel duw ik hem weg. "Wil je sterven!?" Toufik lacht. "Ik moet werken, maar veel plezier met mijn zus", zegt hij als hij zijn autosleutels pakt. Voordat hij de deur uit is, geeft hij me nog een luchtkus. Nora kijkt mij met open mond aan. "Wat was dat??"zegt ze. Ik lach. "Echt hé, soms stel ik me die vragen ook." Ik ga naast haar zitten. Ik ben bij Nora op bezoek. Ze is al sinds het begin van het jaar depressief. 

"Hoe voel je je?" vraag ik aan haar. "Rot", antwoordt ze. "Ik snap het niet. We hadden het echt goed. We mochten elkaar. Ik dacht dat Soufyan me echt alles zou vertellen... en opeens BAMM hij verhuist?! Niet eens ergens hier in Belgie, nee, hij gaat helemaal naar LONDEN!?" Zo klaagt Nora voor nog 3 minuten die aanvoelen als 3 uur. "We hebben allebei zoveel ongeluk", zegt Nora. "Jij zit vast aan mijn broer en ik.. ik ben echt een debiel dat ik niet had zien aankomen dat Soufyan zou verhuizen." "Jouw broer is niet zo erg en jij zal heus wel iemand anders ontmoeten ... of Soufyan kan elk moment terug komen", zeg ik om Nora te troosten. "Mijn broer is niet zo erg? Dus je zou Mustafa zo inruilen voor hem? Stel Mustafa komt vandaag opeens op je af en zegt dat die jou wilt. Wat doe je dan?" "Alsof er zoiets zou gebeuren", zeg ik. Ik kwam Mustafa nergens tegen, dus waarom dacht Nora dat er zelfs een kans was dat Mustafa me zou aanspreken. "Stel je voor dat gebeurd toch, wat doe je dan?" "Ik... ik zal iedereen op elk moment kunnen inruilen voor Mustafa", antwoord ik naar alle eerlijkheid. 

Wat ik niet wist, was dat Toufik nog niet helemaal vertrokken was en in de gang heel het gesprek had gehoord...