I like you

Deel 11: Tweede middelbaar

Op school negeert Mustafa me niet. Ik kijk naar Nora tijdens de pauze die bezig is met naar Soufyan te kijken. "Vindt je het niet raar?" vraag ik haar. "Wat raar?" "Mustafa accepteert men verzoek niet, maar die negeert me niet. Wat wilt die nu? Wilt die me nu wel of niet?"vraag ik. Nora zucht. "Hij is raar, ik weet echt niet wat ik daarop moet zeggen. Misschien accepteert die niet omdat hij jou nog niet zo goed kent", zegt ze. Ik ben stil. Zou dat de reden kunnen zijn? 

Over een week beginnen de examens. Ik ben daarom te druk met studeren en heb amper tijd om me bezig te houden met Mustafa. "Ik stress echt voor aardrijkskunde", zeg ik onderweg naar huis tegen Nora. "Zullen we anders samen studeren?"vraagt Nora. "Is goed, jij bij mij of ik bij u?" "Ik zal wel naar u gaan, mijn broer gaat ons anders gek maken", zegt Nora. 

Thuis studeren ik en Nora samen voor verschillende vakken. "Denk je dat Soufyan me zou willen?"vraagt Nora uit de dode hoek. "Nora, we zijn bezig met studeren, laten we gefocust blijven", zeg ik. Nora zucht. "Bij u is het zo duidelijk, maar ik kan letterlijk niks zeggen van Soufyan. Vooral omdat die bevriend is met mijn broer." Ik kijk Nora schuin aan. "Mustafa negeert mijn verzoek en je zegt dat hij me wilt. Je bent gek." En met die discussie blijven we nog de hele avond doorpraten. 

De week vliegt voorbij en de examens komen er al aan. Deels denk ik aan Mustafa want ik weet dat hij in zijn laatste jaar zit, dus ik denk dat hij wel goede examens wilt afleggen. Ergens wil ik ook niet dat hij het heel goed doet, want dat betekent dan dat ik hem hier niet meer zou zien op school. Dat zijn zorgen voor tweede examenperiode in juni. Nu even deze examens halen. 

Op de dag dat we onze resultaten krijgen, komt Nora naar me toe. "Hoeveel buizen heb je?" "Ik ben voor al mijn vakken geslaagd", zeg ik. Nora omhelst me blij. "Ik ook! Zullen we naar het gebouw gaan van de ouderejaars, naar mijn broer en Soufyan. Misschien zien we ook Mustafa", zegt Nora. Ik knik enthousiast. Ik had Mustafa al misschien 2 weken niet gezien door de examens. 

In het gebouw van de ouderejaars vinden we Soufyan en Toufik heel snel. "Heb je buizen?"vraagt Nora aan haar broer. "Ik heb 2 buizen", antwoordt hij. "Kom laten we gaan." "Zo snel?" flap ik eruit. Ik wou eerst Mustafa zien. Op het moment dat ik iets eraan toe wil voegen, komt Mustafa opeens met zijn vrienden van de trappen af en kijkt hij ons recht aan. "Hoe is jouw rapport?" vraagt hij onverwacht aan Toufik. Hierdoor krijg ik de kans om die beter te zien. Hij ziet er zoals gewoonlijk weer prachtig uit. "Ik ben wel tevreden, jij?"vraagt Toufik. "Ik ook, het is valt mee", zegt Mustafa lachend en loopt dan weg. "Wauw", zeg ik zonder na te denken. Toufik kijkt me vragend aan en ik herstel mijn houding. "Je wou weg? Laten we gaan",zeg ik en samen lopen we de school uit.