Epilouge

64 8 8
                                    

Epilogue

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Epilogue

Dedicated to: @Cathy904

7 years later

HIRO'S POV

It is almost 7 years pagtapos ng pagkamatay ng iba naming kaibigan.

Nasa isla kami ngayon ni Alexa kasama ang dalawa naming anak.

Sina Sunny and Sky.

Madalas kaming dumalaw ng pamilya ko rito, hindi na kasi ito private area. Isa na 'tong tourist spot para sa mga gustong magbakasyon.

Kahit na hindi nila alam ang mga madidilim na kababalaghan na nangyari rito haha.

The island was now very beautiful than before, marami ng tao, restaurants and even residents na nakatira rito. But as a sign of respect iniwan nila ang sementeryo.

It is almost 7 years pero parang kahapon lang lahat, I miss them I miss them so much.

Minsan iniisip ko na, pano kaya kung hindi nangyari sa amin ang bagay na yon?

Pano kaya kung buhay pa silang lahat?

Siguro mas masaya ngayon, siguro may mga inaanak na ko!

But we can't change the past.

And of course we must not regret it.

But treasure it. Kahit na masakit at malungkot.

Because all of the hardships, sacrifices and challenges we've been through on the past.

Are the reasons kung bakit tayo nanatiling nakatayo.

Kung bakit tayo naging mas matapang.

“Dada! Laro po tayo ron!”

“Saan sunny?”

“Doon po!” sabi niya sabay na tinuro ang malawak na garden.

“O sige tara!”

Then we run above the fine lawn while the sun shares it's warm.

One of us.

Each one of us smiled, laughed and feel the warm of each other's hug.

†††

010907

Weather: Sunny!!!

Me and my friends played at our secret base!

Mataya-taya! We were all barefooted while running on the soft and warm grass.

Si Luis ang taya kaya mas nakakatuwa!

Kase habang nanghahabol siya he makes goofy faces hahaha, kaya naman nagsisitawanan kaming lahat!

Hanggang sa nahuli niya kaming lahat! Ang galing niya!

Dahil sa pagod nahiga si Jaxon sa mga damo, sumunod naman sina Vaughn and braydon at siyempre hindi kami magpapahuli! Isa-isa rin kaming nahiga sa damo!

Ang sarap pala! Kahit mainit ang araw malamig ang hagod ng mga damo!

We were all laying on the grass while staring at the thick clouds.

Nag-iimagine kung ano ang mangyayari bukas...

Masaya kaya?

Mas masaya kaya?

We were not all sure.

But we were all sure that we will face tommorow complete...

Lagi naming haharapin ang bukas ng kumpleto!

because that's how friends are!

-END-

Wahhhh thank you for reading!!!!

One Of Us ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon