UKDE

Kırgın

Kalbini, değerini bilecek olana sakla...

🃏

"Ben sana kızgın değilim Gediz Ağa kırgınım..."

"Söyleyecek sözüm yok, haklısın... Peki, ben kapıdayım bir şey istersen seslenmen yeterli."

Gediz kapıya çıktığın'da saatine baktı ilaç saatine az kalmıştı evin çevresinde ki korumalar'dan birine işaret etti cebinde ki reçeteyi çıkarıp uzattı

"Bu ilaçları al gel, birde mutfağa söyle yemek hazırlığına başlasınlar, Sahranın ilaç saati yaklaştı yalnız hafif şeyler olsun çorba, sebze felan!"

"Peki Gediz bey söylerim." Diyip ordan uzaklaştı

Gediz derin bir nefes alıp pineklediği banka oturdu

"Off!"

"Ne of'luyorsun cicili değnek?"

"Abla?"

Müge Gedizin yanına oturup Gedizin başını omzuna yasladı

"Ağlayabilirsin!"

"Ne ağlaması abla ya?"

"Canının yandığını görüyorum küçük Işıklı."

"Çok yanıyor, sen bile Sancara hak verirken benim değilde Sancarın tarafında dururken Sahra..."

"Sen hatayı en başta yaptın Gediz, sen o hisseleri en başından Sancara vermeyecektin! O zaman babamız ölünce ne küs ayrılmış olacaktınız ne de sen yıkılmayacaktın!"

"Benim her zaman arkamda olacağını düşündüğüm bir ablam vardı onu'da Sancar yüzünden kalbim'de bir yerlere gömdüm işte!"

Mügenin gözünden bir damla yaş aktı 'sahi ya kardeşine bir hançer'de o saplamıştı!'

"Özür dilerim ablacım, şimdi ben senden özür dilesem yine ayrılmaz abla kardeş olurmuyuz?"

Gediz dolu gözleri ile, ağlayan ablasına baktı. Burukça kafasını sallayınca Müge yüzündeki gülümseme ile kardeşine sarıldı ve onları kapının yanında izleyen sahradan habersiz

* 3 sene önce *

"Abi?"

"Efendim Sahra?"

"Şey, Hande nöbette'de ben korkuyorum..."

"Tamam kardeşim, yarım saat'e gelirim sen istersen ben gelene kadar dışarda dolaş."

"Tamam, seni çok seviyorum!"

"Bende seni."

* Günümüz *

Gediz onları izleyen Sahrayı görünce telaşla ayaklandı

"Sahra, iyi misin? Neden yataktan çıktın? Bir şeymi istiyorsun?"

"Abimi istiyorum, getirsene hadi!"

"S-sahra..."

"Sahracım, seninle biraz konuşabilir miyiz?"

Sahra kafasını olumlu yönde sallayınca Müge ile beraber odaya girdikler

Müge Sahranın koluna girip yatağa oturtturduktan sonra yan tarafta ki sandalye'ye oturdu;

"Neden?"

"Ne neden?"

"Neden Sancarı öldürmeye çalıştın?"

"Senin tek kardeşin Gediz değil mi Müge abla?"

"Evet?"

"Peki, annen sen henüz 8 yaşındayken bir gün okuldan eve gelince her şey normalmiş gibi yemeğini yiyip ödevlerini yaptıktan sonra dişini fırçalamak için girdiğin banyoda bileklerinden kan akan anneni görürsen, baban zaten hiç olmamış olsa, hayatta ki tek varlığın Gediz olsaydı sen ne yapardın?"