UKDE

İnci

Medyada ki şarkıya tabiri caizse bâyâ bir taktım bölümü de bunu dinleyerek yazdım zaten önümüzdeki 50 sene boyunca da dinlemeyi düşünüyorum sizi de bu bataklığa çekmek için ekledim🖤

"Biliyorsunuz babam daha önce de kalp krizi geçirdi şimdi tekrar olmuş ve eğer 'Allah Korusun' bir daha olursa çok riskli ben vicdanım, kalbim sızlamasın istiyorum o yüzden Muğlaya dönmeye karar verdim..."

Bir kaç dakika süren sessizlikten sonra Emir tekrar konuşma ihtiyacı hissetmişti

"Bir şey demeyecek misiniz?"

Hande lafı başlatmıştı

"Hayır demiycez..."

Sahra ise devamını getirmiş

"Çünkü ayrılmayacağımızı biliyoruz!"

Açelya'da tamamlamıştı

"Kardeşiz biz!"

•••

Ertesi gün herkes havalimanındaydı Deniz, Emir ve Nare birlikte gidecekti Gediz ise biraz daha İstanbulda kalacağını söylemişti

"Gediz gelmeyeceğine emin misin?"

"Gediz bey bende kalayım n'oluur!"

"Neden Deniz?"

"Ya ben sizin asistanınızım siz olmayınca Yahya bey sürekli bana çay, kahve yaptırıyor!"

Denizin siteminden sonra Nare ve Gediz gülmüştü

"Merak etme ben konuşurum onunla hatta istersen benim burada olduğum süreç içinde Nare ile çalış?"

"Peki siz nasıl isterseniz!"

Yan tarafta ise Emir arkadaşları ile vedalaşıyordu

"Pişt sarı civciv dolmasın gözlerin!"

"Ya ne yapayım Emir! Sahrada gider yakında, onun peşinden Hande tek mi kalayım burada?"

"Seni küçük yalancı ikisinden de önce sen oraya damlarsın!"

Açelya Emire sarıldıktan sonra Hande geçti onun yerine

"Pis gıcık varsa yoksa Sahra ve Açelya! Benim başım kel mi?"

Emir munzurluğunu konuşturup kafasını eğdi elleri ile Handenin başını bir sağa bir sola çevirip bilmiş bilmiş baktı

"Tı kel değilmiş!"

"Odun!"

Hande bir yandan gülerken diğer yandan gözleri dolu dolu arkadaşına sarıldı

"Valla Sahra Gediz için Muğlaya döner mi bilmiyorum ama ben her an başına dikilebilirim haberin olsun!"

Hande bir kez daha arkadaşına sarılmış yerini Sahraya vermişti

"Yer mi değiştirdik şimdi biz?"

"Yani biraz öyle oldu gibi."

"Eh bana diyecek bir şey bırakmadı bu iki sulu göz! Eğer olur ki temelli gelmesek bile orada seni asla yalnız bırakmayız!"

"Bilmiyorum çiçeğim geri gelmem herhalde, hem dediğin gibi siz gelirsiniz... Ben memleketimi özledim Sahra, burası çok yorucu!"

"Haklısın... Babanı görür görmez ara bizi, habersiz bırakma!"

"Merak etme, ararım."

Sahra bir kaç adım geri çekilince Emir, Ahmet ile göz göze geldi son bir kaç gündür araları limoni de olsa onlar zamanın esiri olmamış dostlardı ama dost kalmaya devam edecekler miydi... Muamma!