UKDE

Şeytan

Gediz arabayı gelişi güzel park edip koşar adımlarla konağa girdi Meleğin odasının önüne gelince usulca kapıyı tıklatıp içeriye girdi yavaş adımlarla Meleğin yanına gidip yatağın kenarına oturdu

"Meleğim, güzelim benim! İyi misin sen?"

Melek konuşmak istemiyordu sadece kafasını hayır anlamında sallamak ile yetindi

"Peki neye üzüldün?"

"Gediz ben annemi özledim... Beni oraya götür n'olur! Söz üzmem onu iyileşincede üzmem!"

"Melek sen akıllı bir çocuksun o yüzden seninle cümleleri yumuşatmadan konuşacağım. Annenin dinlenmeye ihtiyacı var yani sana bakacak durumda değil ama eğer ayarlayabilirsem bir kaç günlüğüne gider yanında kalırız sende annen ile hasret gidersin olur mu?"

"Gerçekten mi?"

"Söz veriyorum..."

•••

Zeynep elindeki telefonu bir masaya bırakıp bir geri alıyordu kimi arayacağını ne yapacağını kestiremiyordu Sahrayı arasa yakın arkadaşıydı İlay'ı arasa erkek arkadaşıydı Gedizi arasa zaten derdi boyunu aşmıştı fakat yinede onu aramaya karar verdi kızlardan ziyade daha güçlü karşılardı bu haberi

"Alo, Gediz?"

"Efendim Zeynep teyze?"

"Nasılsın canım?"

"Daha iyiyim, siz?"

"Gediz ben aslında bir şey söyleyecektim, müsait misin?"

"Aslında pek müsait değilim, Meleğin yanındayım ama siz söyleyin sorun yok."

"Emir, Emir kaza yapmış ailesine haber verdim ama kızlarımı aramaya çekindim sen kızları bir bahane ile hastaneye getirsen olur mu?"

Gediz omzunda uyuyan Meleğin kafasını yastığa yerleştirip bir eli telefonun üzerindeyken diğer eli ile yüzünü sıvazladı bu olanlar artık ağır geliyordu

"Durumu nasıl?"

Zeynep Gedizin arkadaşlarına karşı olan zaafını bildiğinden cevap vermedi

"Hastaneye gelince konuşuruz Gediz..."

Gediz kapanan telefonu cebine koyup Meleğin saçını öptü hızla kapıya koşarken Sancar onu durdurdu

"Ne oldu?"

"Emir kaza yapmış oraya gitmem lazım!"

"Melek?"

"Uyudu, sadece annesinin özlemini çekiyor annesinin hastanede olduğunu biliyor bu kız bu durumda ona ağır geliyor."

Gediz Sancar'ın cevap vermesini beklemeden arabasına doğru koştu arabaya biner binmez Sahrayı aradı

"Doktorum, ne yapıyorsun?"

"Açelya ile alışveriş yapıp geldik, sen ne yapıyorsun?"

"Bende Meleğin yanındayım, şey soracaktım senin bugün nöbetin yok değil mi?"

"Yok yarın var ne oldu ki?"

"Zeynep teyze aradı İlay'a doğum günü sürprizi yapacakmış bizi de çağırdı Açelya'da evde tek kalmasın o da gelsin."

"Ha, güzel olur sıkılmıştım zaten. O zaman biz şimdi çıkarız?"

"Olmaz! Yani ben zaten evin yakınlarındayım birlikte gideriz hem İlayı da alacağım."

"Tamam o zaman bekliyoruz."

Gediz alelacele telefonu kapatıp yüzünü bir daha sıvazladı neydi bu başlarına gelenler, bir sonu yok muydu bunların?