Kayıp

256 23 84
                                    

2 Gün Sonra

Zeynep araştırması için görevlendirdiği adamın eline tutuşturduğu dosyayı açtı sayfaları geçerken yüzünde şaşkınlık ve mutluluğun getirdiği bir tebessüm oluştu hemen telefona sarılıp kocasını aradı

"Harun!"

"Efendim hayatım?"

"Harun; İpek, İpeğimiz yaşıyor!

"Nasıl yani?"

"Cesetten alınan örnekler ile bizden alınan örnekler uyuşmuyor yani DNA raporuna göre mezardaki bizim çocuğumuz değil."

"Peki şimdi ne olacak?"

"Ne olacağı var mı Harun? Kızımızı bulacaksın!"

"Ya işte nasıl? Onu soruyorum!"

"Hastanenin o zaman ki yenidoğan dosyalarını inceleriz?"

"Tamam hayatım, ben geliyorum birlikte İpeğin doğduğu hastaneye gideriz?"

"Tamam, bende hazırlanıyorum şimdi."

•••

Sahra üzerinde ki ceketi düzeltip ince bant topuklu ayakkabılarını giydi tekrar bir hastanede işe girmesi gerekiyordu. Boy aynasından kendisine baktığında tamamen siyaha bürünmüştü bu da onu oldukça ciddi gösteriyordu ve sadece crop'u beyazdı o da bir canlılık katmıştı arabasının anahtarlarını bulduğunda daha fazla vakit kaybetmeden hastanenin yolunu tuttu

...

Harun ve Zeynep başhekim ile konuşurken Zeynep daralıp kapıya çıkmıştı o sırada gördüğü kişi ile şaşkınlıkla seslendi

"Sahra?"

"Aa Zeynep hanım, merhaba."

"Ne arıyorsun burada?"

"Tekrar iş bulmam lazım malûm, bir düzen oturtamadım."

"Sahra açık konuşmak gerekirse bu genç yaşına rağmen başarıların göz dolduruyor fakat ben iş hayatında profesyonellikten yanayım yani açıkçası benim ile çalışmanı çok isterim benden hoşlanmıyor olabilirsin ama senin gibi bir asistanı kaçırmak istemem. Şartları istediğin gibi şekillendirebilirsin benim için hiç bir sorun teşkil etmez. Yani demem o ki şimdi bu odaya girme ve gel benimle çalış."

"Ben bu teklifinizi hemen kabul edemem ve hemen reddedemem bana düşünmem için zaman verin lütfen!"

"Dilediğin zaman hastaneye bekliyorum!"

Zeynep o an içine doğan bir his ile Sahraya sarıldı başlarda ki gibi hissetmiyordu
•••

Dakikalar sonra Harun içeriden çıkınca Zeynep oturduğu koltuktan kalktı

"Aldın mı dosyayı?"

"İstediğimiz bilgileri aldım bir adrese gitmemiz lazım."

"Tamam hemen gidelim."

Yaklaşık bir saat sonra terkedilmiş bir evin önüne gelmişlerdi

"Kızım burada yaşıyor olamaz!"

"Sanmıyorum baksana terk edilmiş."

İçeriye girdiklerinde gördükleri şey ile şok oldular duvar Sahranın fotoğrafları ile doluydu bebeklik, çocukluk, gençlik ve en çokta şimdiki hali vardı hatta Gediz ile olan fotoğrafları bile vardı

"Bu ne demek oluyor?"

Harun cevap vermeden koridorda ilerlemeye devam etti koridorun sonuna geldiğinde kocaman bir tabloda yazılar vardı

UKDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin