UKDE

Emir

"Ne var Sahra hanım!?"

"Açelya? Ya çok özür dilerim aklımdan tamamen çıkmış bir bilsen başımızda kaç milyon tane dert var unutmuşum."

Açelya şuan Sahraya kızacak modu olmadığını farkedince

"Konum atarım."

Diyip kapattı

"Bu Sahranın Gedizin sevgilisi Sahra olma ihtimali kaç?"

"Yüzde bir milyar."

"Off tam adamına çatarsın Mert! Bana bak Gediz deli dana gibi beni arıyordur burada olduğumu sakın ha söyleme!"

"Peki söylemem ama bir şartla!"

"Neymiş o şart bayan şantajcı?"

"Birincisi susunca ağlamayı kes! Karşımda biri ağlayınca bende dayanamayıp ağlıyorum ikincisi ise yarın yine gelicem ve beni kovmayacaksın!"

"Niyeymiş ya?"

"Pekiii bende Gedize burada olduğunu söylerim?"

"İyi be gel! Gelip ne yapacaksan!"

Dakikalar sonra duyulan korna sesi ile Açelya koşarak Gedizin arabasına doğru gitti Gediz eli ile selam işareti yapıp telefon ile konuşmaya devam etti ön koltuktan Sahra inip Açelyaya sarıldı onlar sarılırken Gediz bir yandan telefon ile konuşursak valizi  bagaja yerleştirdi Açelya tam arka kapıyı açınca İlay onun açtığı kapıdan indi

"Selam!"

"Imm dur düşüneyim... Sen yılan İlay olmalısın! Emir senden çok bahsetti hele de onun boncuk diye tabir ettiği fakat kenafir gözlerinden!"

"Bana boncuk gözlü mü diyor?"

"Kenafir ve yılana değilde boncuk göze mi takıldın?"

"Kenafir ve yılanı sen görümcelik yaparak uyduruyorsun ama Emir benden boncuk gözlü olarak bahsetmiş o yüzden tamda durmam noktada durduğumu düşünüyorum!"

Sahra ikilinin zıtlaşmasını bölüp araya girdi

"Hey hey hey! Beni hasta halimle ayakta dikmeye utanmıyor musunuz siz? Hadi gidelim!"

Yaklaşık beş-on dakikalık yol katettikten sonra Gediz telefon görüşmesini yeni bitirmişti

"Hâlâ haber yok mu?"

"Hayır yok! Sanki yer yarıldı da içine girdi ya!"

"Off Mert ya off! Müge abla aradı az önce Refika teyze ile annesinin yanına gitmişler kadın perişan olmuş!"

"Bak göreceksin çok basit bir yerden çıkacak! Hayır ya burada ne gezsin dediğimiz basit bir yer!"

Açelya konuşmaları pür dikkat dinlerken Merte içinden sövmeyi ihmal etmedi nasıl olurda insanları bu kadar sıkıntıya sokabilir diye düşündü tamam yaşadığı hiç ama hiç kolay bir şey değildi fakat ona destek olan onun üzüntüsünü paylaşan insanlara da bunu yaşatmaya hakkı yoktu

"Açelya kusura bakma telefonla konuşuyordum. Hoşgeldin."

"Hoşbulmadım Işıklı! Kaç saattir size ulaşmaya çalışıyorum haberin var mı?"

"Haklısın da bir arkadaşımı arıyorduk günlerdir ortalıkta yok kendine bir şey yapmasından korkuyoruz!"

"Yok ya yani yapmamıştır merak etmeyin!"

"İnşallah..."

"Ya ben Emiride çok özledim onu da göreyim hemen!"

Açelya cümlesini bitirir bitirmez İlay'a nispet eden bakışlar atıyordu tabi İlay altta kalmayıp korkutucu bakışlarını esirgemiyordu