Paolo's Point of View
Arrgh, seriously? Ano yung nangyari kanina?
I chuckled. I'm crazy. Literally crazy.
Habang naglalakad ako papabalik sa tinutuluyan namin biglang nagring ang cellphone ko.
"Hello?"
"Hi, Pao!" whatda! Sino 'to? Babaeng boses.
"Sino ka?"
"Tss, si Patricia 'to." okay.
"Tss, so ano? What do you want?" I asked.
"May pawelcome back party for Trevor." fvck, what?
"Ha?" paninigurado ko dahil baka nagkamali lamang ako ng dinig.
"I said may pawelcomeback party for Trevo--" Patty from the other line cutted-off.
"Trevor? Tss, seriously?"
"Can't remember him? He's my brother you bast--tss. Basta prepare yourself for that day and by the way isama mo si Eloi. Ciao~"
"Fvck. Hel---Hello?" tss. Pinatay niya na. Like what the hell. Si Trevor? Fvck. That fvcking jerk.
Who's Trevor? Patrick Trevor Scott O'neil. My cousin. Pinsan kong gago, kung gago ako. Mas gago siya. Same lang age namin at kaya siya wala dito sa Pilipinas dahil sa isang dahilan. Gago siya kaya ayun, pinatapon siya sa ibang bansa para magtanda.
Bakit kailangan ko pang isama si Eloi? Arrgh! T-ngina talaga. Ang gulo na ng buhay ko.
Nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad at pumasok sa tinutuluyan naming hotel ni Eloisa.
Nang makarating na ako sa tapat n'on bigla akong nagalanganing kumatok ilang beses akong nag attempt ng nag-attempt. Hanggang sa kakatok na sana ako pero biglang bumukas ang pinto at agad kong naitago yung kamay kong ikakatok ko sana. Great.
"E-Eloi." nauutal kong sambit sa hindi maesplinikang dahilan.
"Ano pang itinatayo-tayo mo diyan?" sambit niya na may malamig na boses.
"A-ah, yes." pumasok na ako pati na rin si Eloisa. Pumunta muna ako sa water dispenser habang may dadalang baso at uminom. Pagkalingon ko nakita ko ng nakahiga si Eloisa sa sofa.
"Hey!" mahina kong sigaw. Pero walang sumagot. "hey? Eloisa!" mahina kong sigaw muli. At thank God humarap na siya.
"What?" halatang inis niyang tanong.
"S-sa kama ka matulog. D'yan ako."
"Hindi, okay lang ako dito."
"You're not."
"I said, I am." sambit niyang may kunot na kilay.
"I said, you're not."
"What the, Paolo what's your prob--" she cutted-off.
"Tanda mo yung sinabi ko? Dalawa lang ang papipilian mo yun ay ang matulog d'yan sa kama o pipilitin kitang makatabi rin ako d'yan?" sambit ko.
Nanlaki ang mata niya at agad naman siyang tumayo at kinuha yung kumot at unan na kinuha niya muna sa kama. Humiga siya doon at nagtalukbong.
Ako naman umupo sa sofa.
Tumayo ako at tumayo sa tabi niya. Nang biglang pagbukas niya nagulat siya dahil nakita niya akong nakatayo beside her.
"A-anong ginagawa mo d'yan?" tanong niya na mayr'ong nanlalaking mata.
Lumapit ako. Lumapit ng lumapit. Hanggang sa magkatapat na ang mukha namin. Siya? Ganun pa din ang ekspresyon gulat.
BINABASA MO ANG
WTF: PLAYS (COMPLETED)
General Fiction#1 WTF When The Fate Plays. Eloi Samantha Hidalgo Ramos was born with a silver spoon inside her mouth. As she came back in the Philippines, she met someone while on bus, encountered a weird-looking man whom even used her shoulder as a pillow; yet th...
