Paolo's Point of View
Napahiya ang kasama kong si Enbreen一 tama ba? Basta, ayun, napahiya siya kaya dumiretso na lang siya sa counter at umorder ng kakainin niya, ganun din ang ginawa ko, may nakasabay kaming kakilala niya kaya nag-uusap sila habang inihahanda na ang inorder namin.
"When did you guys get together?" masiglang tanong ng babae.
Kapit na kapit siya sa braso ko. Bullshit!
"Last night, he suddenly asked me out and I am so shocked, I love him so much! He loves me so much too, right Paolo?" aniya pa, napapikit ako, hindi ko na kaya, sorry, Endreen pero tapos na ako sayo.
Una, inalis ko yung pagkakahawak nya sa kamay ko. Pangalawa, I smirked. Pangatlo at huling-huli nagsalita ako.
"Don't you know me? I am the greatest player of Craeven Academe, are you stupid or delusional? I don't love you, and if you aren't aware I was only bored last night that's why I asked you out, since I am already finished with you, we're done, okay?" tumalikod ako pero may nakalimutan ako. "Ah! May nakalimutan ako, huwag mo na rin pala akong kulitin sa Chat, it's so annoying, Enbreen."
Napakunot ang galit niyang mukha. "Enbreen? I am Ambreen, you asshole!" sigaw niya sa harapan ko, ngumiti ako at tinalikuran siya iwinagayway ko rin ang kamay ko para magpaalam sa huling pagkakataon.
Hindi na sila nasanay. I'm Andrei Paolo Scott, I break hearts.
Narinig ko na lang may nagtatawanan, nagbubulungan at pinakamalakas? I heard someone hardly crying and which explains that is... whatever kung ano man pangalan niya.
It's no fun experience but a blessing-in-disguise accident.
I finally found the girl I am looking for.
Napagpasyahan klng mag-cutting, madali lang makalusot sa school ko, at kahit mahuli ako makakatakas pa rin ako. My grandfather's power is no joke.
Buti walang guard kaya agad akong dumiretso sa parking. Sumakay ako sa napakamahal at napakaganda kong kotse.
Pagkasakay ko saktong nagring yung phone ko.
Minura ko siya. "What?!" agad kong bungad sa conversation dahil si Warren ito.
"Gago! Wag mo kong murahin! Asan ka?" sigaw niya, nailayo ko ang phone ko. "Hiwalay na kayo agad ni Ambreen? Bilis dude!"
Inilagay ko sa passenger seat ang phone ko at iniloudspeaker ito.
"Papunta ako sa hideout, tungkol dun kay Enbreen hindi ko na matagalan, ayoko sa tulad niya," sagot ko habang pinapaandar ang kotse ko.
Bumuntong-hininga siya. "Dude, you should at least know your playtoys names."
"Fine, sandali, Warren, busy ka ba?" tanong ko sa kaniya.
"Hindi naman, bakit?" sagot niya na nagpangiti sa akin.
"Kaya mong dalhin yung bagong transferee sa hideout?"
"Oo naman, bakit anong gagawin mo? Wag mong sabihing..." minura ko siya dahil alam ko na agad ang iniisip ng kaibigan ko.
"Gago! Mali ang iniisip mo, sasabihin ko sa kanya plano," sambit ko. "At iyong magiging siya girlfriend ko."
"Seryoso? Siya? Sige, akala ko kung ano na, daldalhin namin siya," sabi niya at pinagpatayan na ako.
*
Napamura ako. Bakit ang tagal nila?
Naiinip na ako at kung ano-ano nang ginagawa sa hideout namin, malaki ito pero naikot ko na ata dahil sa kakahintay
BINABASA MO ANG
WTF: PLAYS (COMPLETED)
Ficción General#1 WTF When The Fate Plays. Eloi Samantha Hidalgo Ramos was born with a silver spoon inside her mouth. As she came back in the Philippines, she met someone while on bus, encountered a weird-looking man whom even used her shoulder as a pillow; yet th...
