Eloisa's Point of View
Dinala ko na yung bagahe kong dala from America. Yung mismong dala-dala ko nung umuwi ako. Dumiretso ako sa new place ko. Which is yung condominium na sakop rin ng pagaari ni Lolo.
Nang makita kong malapit ng mag4PM bigla na lang kusang gumalaw ang sarili ko at nagbihis. Idunno why.
"Wait. Why am I doing this? Wahh!" sigaw ko. Bakit nga ba ako susunod sa lalaking yon eh hindi naman kami close at hindi ko pa sya masyadong kilala at hindi ko rin sya kaila一kailangan ko nga pala sya. I NEED TO DO THIS FOR MY OWN SAKE.
4:20PM.
May nakita akong lalaki na nakatayo pagkababa ko sa hagdan naghagdan lang ako out-of-service yung elevetor bakit kaya kung kelan ako lumipat saka naman naging out-of-service ung elevator? Nakakapagtataka
Sigurado akong si Paolo yon, I am sure.
Ang outfit nya ngayon ay nakajacket na naman sya tapos naka shades may pinagtataguan ba sya? Mukha syang ewan.
"Bakit ngayon ka lang, alisnako?" tanong nya sa akin ang aga ko kayang bumaba.
Sinamaan ko siya ng tingin. Pinanindigan na niya ang talaga alisnako na iyon. "I have a name, okay? It's Eloisa." sabi ko. "By the way, 4:26 pa lang."
"Good. Akala ko wala kang balak sabihin ang pangalan mo, Eloi Samantha Ramos." napakunot ako. I did not tell him my surname! "Bakit bumaba kana?" agad na tanong nya ang gulo ng taong to tinanong bakit daw ngayon lang ako then now bakit naman daw ang aga kong bumaba.
"Wala akong maalalang sinabi ko ang buong pangalan ko, a?" tanong ko.
He was dazed for a seconds. Ngumisi siya, what's with giggling? "Parte ako ng top club sa Craeven. I am the vice. And Mr. Tolentino introduced you in front of us. So you've made up your mind now? Well. Wala ka namang choice." tanong nya sa akin.
Mr. Tolentino? My business administration professor? Magkaklase kami? Wala akong maalala. Marahil hindi ko lang siya napansin.
I let it slide.
Tumango ako. Yes. Like what he said. Wala akong choice. And it will benefit me, so why not? It's just a damn act!
Ngumiti siya. That smile. Tss.
"Bakit mo nga ulit ako susunduin?" tanong ko.
"Ipapakilala kita kay Lolo." sabi nya.
"Ah. Wait一What?!" napasigaw kong sabi.
"Ang ingay mo talaga grabe! Babae ka ba talaga ha? Baka naman amazona ka?" sabi nya bakit nya iniba yung usapan? Ang gulo niya promise.
"Ipapakilala mo ko ang bilis naman ata? At saka ipapakilala mo ko ng ganito ang itsura ko?" tanong ko at pagbabalik ko rin sa usapan kanina.
"Buti na mention mo kaya ako maaga, ipapamakeover kita." sabi nya.
"Teka ayoko nga." sabi nya kaso hinigit nya na ako papasok ng kotse.
"Tara na." sabi nya sa huli syempre napilit nya ako.
Kami'y nasa mall na.
Bakit kami nandito? Ewan ko? Nakalimutan ko eh.
"Bakit nga ba tayo nandito?" tanong ko.
"Ipapaayos ka nga." sabi nya wth? Pero ayoko pa rin magpamake-over ayoko na lang magreact hahaba lang ng hahaba ang usapan.
Una kaming pumunta sa isang sikat na parlor ewan ko kung parlor nga ba tawag dito. Pumasok kami doon at inayusan nga ako, minakeupan ng natural look at inistraight ang buhok.
BINABASA MO ANG
WTF: PLAYS (COMPLETED)
General Fiction#1 WTF When The Fate Plays. Eloi Samantha Hidalgo Ramos was born with a silver spoon inside her mouth. As she came back in the Philippines, she met someone while on bus, encountered a weird-looking man whom even used her shoulder as a pillow; yet th...
