Paolo's Point of View
Matalino si Lolo kaya mahirap na, dahilan para bigyan ko ng necklace si Eloisa sanay kasi si Lolo na kapag mahalaga sa akin ang isang tao bibigyan ko sya ng isang bagay na sa kanya ko lang ibibigay.
"Kinakabahan ako. Paano kung mahuli tayo agad?" sabi ni Eloisa na halatang kinakabahan. I looked at her for about 5 seconds and I've a question? Sya ba talaga yan? There's no sign of her. Weird I feel something... nevermind. Psh.
"Hey?" sabi niya at agad naman akong nagising.
"Nga pala. Isipin mo na lang boyfriend mo talaga ako, okay?" sabi ko. Malapit na ata akong masiraan, natutulala na lang ako bigla.
"I changed my mind, I'm backing out. Bye." aniya.
Hinila ko siya dahilan para magkadikit ang katawan ko at katawan nya at masandal ko sya sa kotse. Shít? Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? Kinakabahan kasi ako kay Lolo.
"Please, I need you," Ito ang pangalawang beses na sabihin ko ang salitang iyon. She should be happy to be the second person to hear that word.
"Ha?" slow nya.
"I said一" putol kong sabi.
"I heard it. Tss." sabi niya. What's her problem. Weirdo.
"Tsk tara na nga." sabi ko tapos hinigit ko na sya papasok ng Mansyon.
"Young Master?" sabi ni Manang, idunno.
Hindi ko sya pinansin, pero itong si Eloisa nagbow. Masyadong syang mabait. Well, that's what Lolo looking for. Anyways, hindi talaga ako namamanasin ng mga katulong yung iba kasi mga kasing edad ko lang kinukuha na ni Lolo kaya may mga hidden desire sila sa akin hirap talaga maging gwapo.
"Hey!" medyo pasigaw na sabi ni Eloisa.
"Bakit?" tanong ko sa kanya.
"Wala." sabi nya. Weirdo talaga.
"Let's go." sabi ko tapos pumunta sa harap ng opisina ni Lolo.
We both cleared our own throats.
"Act natural." sabi ko bago pihitin ang doorknob.
Hindi ako kumakatok sa pintuan nya basta papasok na lang ako. Hindi nya ata napansin na may pumasok.
Umubo ako para malaman ni Lolo na nasa loob na kami ng kanyangbopisina pero hindi pa rin nya inikot ang swivel chair para kami'y harapin.
We're living in the same roof. But we barely see each other. Busy siya sa pagpapatakbo ng kumpanya. Kaya minsan ko lamang siya makita. Kapag naman nandito sya sa mansyon. Dito lamang siya sa opisina o kwarto nya.
"O, apo hindi naman kita pinatawag ah? Atsaka yung pinagu--- sino ang iyong kasama?" tanong ni Lolo sa akin.
Inakbayan si Eloisa at ngumiti kay Lolo. "As can you see Lo, she's my girlfriend, her name is Eloi." tinitingnan ko si Eloisa habang sinasabi iyon para maisip nyang kailangan umarte siya ng maayos.
"Girlfriend ka ba talaga ng apo ko, hija? Or sya lang may alam?" nalaglag ang panga ko sa tanong ni Lolo sa katabi kong si Eloisa.
BINABASA MO ANG
WTF: PLAYS (COMPLETED)
Tiểu Thuyết Chung#1 WTF When The Fate Plays. Eloi Samantha Hidalgo Ramos was born with a silver spoon inside her mouth. As she came back in the Philippines, she met someone while on bus, encountered a weird-looking man whom even used her shoulder as a pillow; yet th...
