WTF: PLAYS (COMPLETED)

45th Chapter

Eloisa's Point of View

I calmed myself and moved on. May pinagdadaanan siguro siya.

But, I want to know it so bad! Paano ko malalaman kung hindi niya ako pinapansin? Tahimik lang siya habang nakatingin sa basong ininuman niya. Hindi naman niya iniisnob ang mga kumakausap sa kaniya. Sinasagot niya ang mga ito kapag nagtanong. Tanging ako lang ang hindi niya matitigan sa mata.

Gusto ko siyang icomfort pero wala talaga siyang balak kibuin ako.

Inikot ko ang bote at tumapat ito. Unfortunately, sa akin ulit at kay Tiffany naman. Why mother earth? Bumuntong-hininga ako.

"Truth or Dare?" tanong niya. Tifanny's my classmate from some subjects. She's nice, sometimes.

Nakatingin sa akin ang lahat at tila naghihintay ng akong sagot.

"Dare." ani ko. I chose dare 'cause alam ko na ang itatanong niya sa truth. It's too cliché.

Everyone cheer up. Ayon ata talaga ang iniintay nilang isasagot ko. Huwag naman sanang pagtripan nila ako.

"Hmmm..." that sounds made me scared. "Halikan mo sa noo ang lalaking importante sa 'yo." napatingin ako sa kaniya. Anong pinag-iisip niya? Oh wait-----this is my chance.

Nagbulangan sila. May nagtanong kung saan daw. Ani Triffany ay kahit saan, she not that evil luckily.

Tumayo ako at naglakad papunta sa hahalikan ko. Everyone's eyes widened. Maski ang hinalikan kong----si Dominic Jimenez. I kissed only his forehead. Pang-inis lang kay Paolo.

"Malandi talaga! Sa harapan pa ng boyfriend niya." rinig kong bulong ng isang babae sa kaibigan niya.

"Sinabi mo pa! Haynako," ani pa ng isa. They wouldn't understand me because they do not know what the hell is happening. I want to shout at them to shut their mouths but I just couldn't.

"Stop the commotion! Ipagpatuloy na lang natin ang lar---" Mr. Santos cutted-off. May padabog kasing nagbagsak ng bote sa lamesa.

It's Paolo. "Uuna na po ako." aniya at alis. While he's walking away ang ingay at bulungan ay tila nakamute. Hindi ko maintindihan o di kaya'y marinig ang nasa paligid ko. Ang nakikita ko lang ay siya na papalayo.

This is my fault. Sinapo ko ang noo ko. Hindi naman niya ako iiwasan kung wala siyang problema at mukhang dinagdagan ko pa ito.

I was about to leave too but someone grabbed my hand and face me to her.

"Haynako, Eloi! Anong pinag-iiisip mo?" tanong ni Andrea.

Tiningnan ko siya. She's worried.

"It's just--- I j---" natigilan ako dahil sa humigit ng buhok ko. "Ara--- aray!" sigaw ko at alis ng kamay niya sa aking buhok. Dahil sa lakas ng pag-alis ko ng kamay niya sa buhok ko napaupo siya sa buhangin.

"Eloi, pabayaan mo na lang siya." bulong ni Andy sa aking nasa likuran ko.

"Malandi!" sigaw ng babae. I don't know her but she's familiar.

"Tawagin niyo na akong kahit ano pero it won't benefit you! Wala kayong alam, okay? I kissed Dominic because he's an important person to me! Paolo's not just important to me. He's my everything! Wala kayong alam." mahinahon kong sambit at alis ng kamay ni Andy sa braso ko. Hindi ko napigilan ang luha sa aking mata. I'm so... tired!

Pumunta ako sa isang stall at bumili ng juice na maiinom.

Halo-halo ang emosyon ko ngayon. Galit, lungkot at sakit. Malabo pa rin ang paningin ko dahil aa nagbabadyang luhang kakawala sa aking mata.