BÖLÜM 3

177 5 0
                                    

Cemal Hocanın sınıfa girmesiyle gözlerimi actım, ayaga kalktık ve Cemal Hocanın ''Evvet gençler günaydın'' demesiyle tahtaya soru yazması bir oldu. Kübra sonunda susmuştu.Defterini alıp ön sıraya oturdu.

''Sonunda uyanabildiniz bayan.''dedi.

''Sonunda susabildiniz bayan.'' diyerek karşılık verdim.

Kafamı Emreye cevirdigimde tüm uykusuzluguyla soruyu çözmeye çalışıyordu. Konu ücgenlerin özellikleriydi. Soruyla cok ugraşsam da çözemedim ve Emreden anlatmasını rica ettim. Emre yanıma yaklaştıgında parfümünün kokusu cigerlerime kadar indi. Bu kadar etkileyebilir miydi bir koku beni? Emre anlatmaya başlamıştı fakat odaklanamıyorum.

''Anladın mı? Yani anlatabildim mi?''

''Hı,hı.. Tabi anladım. Tesekkür ederim.''

Anlamamıstım. Anlamadım deseydim o anlatamadıgı icin kötü hissedecekti fakat ben odaklanamadıgım icin anlamamıştım. Bu yüzden anladım deyip geçiştirdim.

Ders beraber soru çözümüyle gecti ve tenefüslerde de yine beraber müzik dinledik. Emrenin kokusu gercekten etkilemişti. Gün bitsin istememistim fakat sonunda zil çaldı. Ben yurda gecerken aklım hala Emredeydi. Anlam veremiyordum bu halime ve aynı zamanda da normal buluyordum.

Aksam,derste işledigimiz konulara göz gezdirdim. Tüm sorular bittiginde sira Emrenin anlattigi soruya geldi. O kadar da zor degildi aslinda soru,ilk seferde cozmustum. Soru bittiginde aklima yine Emrenin kokusu geldi. Etutteki esyalarimi toplayip odama gectim. Cantami hazirladim,kulakliklarimi takip sarkiyla birlikte uyumaya calistim.

''Karanlıkta yanabilirim,boslukta durabilirim,düşmem ben kanatlarım var ruhumdaa..."

SONSUZ HİKAYEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin