"Hay maşşallah! Kaç leşin oldu? 20 falan mı?" Dedim hayretle. Cümlemi bitirdikten birkaç saniye sonra hırıltılı bir gülme sesi duydum.
"18. Senin?" Cevabıyla ağzım "O" şeklini alırken leş sayım yazan kutucuğa baktım.
"2." Cılız sesim onu güldürmüş ve karakterini dans ettirmeye başlamıştı.
"Bir dahakine botları sana salarım, üzülme." İçten içe bilenirken devam eden gülüşü gözlerimi devirmeme neden oldu.
Silahı bırakıp tavayı elime aldım ve onu kovalamaya başladım. Fakat herif e-sporcu'luğunu kullanıp bundan da kaçmıştı. Bana doğru gelen rakip takım arabasını fark ettiğimde o çoktan arabayı patlatmak üzereydi.
Arabadan çıkan alevlerle hanesine 3 leş daha yazdırdı. Bense elimde tavayla yere yatmış ve ne yapacağımı şaşırmıştım.
"Evet arkadaşlar, Kübra yine bildiğimiz gibi yılansu." Cümlesinin ardından güldüğünü işittim. Bu çocuğa her saniye daha da gıcık oluyordum.
"Kes! Bu otları saklansınlar diye koymuşlar. Boş boşuna mı dursun?"
Haykırır derecede kahkaha atmasıyla bende kendime güldüm.
/ 05.02.21
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GAMER | E-SPOR
Teen Fiction"O kadar Pubg, CS:Go, Zula oynadım ama bu kadar güzel vurulmadım." Utancımdan sadece gülümseyebildim. "Ne diyeceğimi bilemedim. Bakma öyle." Gözlerinin içi parlıyordu ve bakışları beni alıp götürüyordu. "Benim Aykız'ım sultanım." #4- aşk 19.05.21 #1...
