SESSİZ SAYHA

YENİ BİR BAŞLANGIÇ

   Bir ay öncesi;

Sedef,  ev ve iş  arasında yaşarken  hayatını  zaman geçiyordu. Fırat, çok  sık  çıkmaya  başlamıştı karşınına. Kimseden çekinmiyor,  her yerde bitiyordu.  Bazı geceler  sarhoş  halde  kapısında  beklediği de oluyordu. Mahallede  dedikodular  dönmeye de  başlamıştı. Üst kat  komşusu  annesinin de yakın arkadaşı  Serpil hanım,  bir kaç kere sokakta denk gelmiş, bir iki kere de apartmanın  önünde  Sedef'lerin  cama doğru  bakarken  görmüştü. Herkes aralarında  birşey  olduğunu ve bu yüzden Sedef'in nişanı attığını kınarcasına  konuşuyorlardı. Hatta Kenan ile Fırat'ı kıyaslayanlar bile  vardı.

" Kenan gibi bir adam böyle  bir serseri için  bırakılır mı?"

"Kenan' ın tırnağı bile  olamaz,  Sedef çok yanlış yaptı."

Elbetteki  bu söylentiler Kenan  ve ailesinin de kulağına gitmişti, genç  adam  konduramasa da ayrılması için   elle tutulur   bir sebep olmaması şüphe etmesine engel değildi. Yapacak birşeyi de yoktu zaten. Telefonu aramak için kaç kere  eline alıp kaç  kere bıraktı, ama  aramadı arayamadı.

Sedef işten çıkmış, dolmuş  durağına doğru  yürüyordu. Meltem bir haftalık  izinde olduğu için  yalnızdı. Sedef'in geldiğini  gören  Fırat elindeki  sigarayı  yere atıp, oturduğu   duvarın üzerinden atlayıp,  ıslık çalarak Sedef'e doğru  yürümeye  başladı.

" Ooo Sedef hanım bir  merhaba demek yok mu?" derken saatine baktı;

"Tam 42 dakikadır seni bekliyorum."

Sedef cevap vermeden  yürümeye devam etti, etrafa bakmayı da ihmal etmiyordu  tâbi.
Yanından  geçti  bir kaç  adım  attı ama kolundan  tutulup  çekilmesiyle geri döndü;

" Ya demek kaçmayı  seçiyorsun, bir hafta Sedef sadece bir hafta sonra  buradan  gideceğim."

" Cehennemin dibine gidersin inşallah."

Gür bir kahkaha attı Fırat;

" Sen de  geleceksen  seve seve" derken yüzündeki  gülümseme  birden ciddi bir hal aldı.

" Yalnız gitmeyeceğim  ister güzellikle  ister zorla  sende benimle geleceksin. Ben senden hiçbir zaman  vazgeçmeyeceğim bunu unutma."

Sedef öylece Fırat'ın yüzüne  tiksintiyle  bakarken, birden kükremeye benzer bir ses duyuldu ve Fırat'ın  yüzünde patlayan yumrukla  Sedef'in ağzından tiz bir çığlık  koptu. 

" Söylentiler  doğruymuş  demek inanmamıştım biliyor musun? "

Fırat burnundan  akan  kanı  elinin  tersiyle silip, Kenan' a doğru  bir hamle yaptı  ama  elinin havada yakalanması ve kan  içinde olan yüzüne  birde sert  kafa darbesi almasıyla,  yerde inleyerek kalması beklediği şey değildi hemde Sedef'in gözü önünde.

Kenan böyle bir  adam değildi ama duyduklarının doğru çıkması hemde bizzat şahit olması  hazmedebileceği türden değildi. Sevmiştiler birbirlerini hemde çok...
Bu sonu haketmiyordu ne Sedef ne de Kenan   ama  hayat  süpriz yapmayı  çok seviyor  öyle  değil mi.

Kenan  karşısında  mahcup bir halde duran  kıza baktı, konuşmak için ağzını açtı ama vazgeçip  tiksinerek  bakarak geçip  gitti oradan.
Fırat yerden kalkmış kendini toparlamaya çalışıyordu Kenan'ın arkasından;

"Senin devrin kapandı hoca artık  sadece ben  varım!!!" diye bağırdı ama lafı havada asılı  kaldı.

Sedef'te koşar adım uzaklaştı oradan  vaktinde gelen minibüse binip evin yolunu tuttu.  Yol boyu yaşananlar,  Kenan'ın sözleri çıkmadı aklından. Ne demişti  o serseri  bir hafta sonra gideceğini hemde kendinin de onunla birlikte geleceğini söylemişti. Bunları düşünerken yol bitmiş evin önüne gelmişti,  bu sefer zile basmak  yerine çantasından anahtarı çıkartıp, yuvaya yerleştirip  yavaşca çevirdi. Amacı annesi görmeden önce yüzünü yıkayıp,  yanına öyle gitmekti. Annesini telaşlandırmanın  anlamı yoktu.
Ama beklediği gibi olmamıştı, evde biri vardı  ve  annesiyse  konuşuyordu. Sessiz adımlar atıp  önce kim olduğunu anlaması gerekiyordu;