Taehyung'un önünde eğilip yakalarını sıkıca kavradı ve "Bu yaptığını yanına bırakacağımı sanıyorsan, çok yazık ediyorsun Kim. Benimle uğraşmak istemezsin." sözlerini keskin bir bıçak gibi sarf etti, ezeli rakibine. Buna karşılık duyduğu cevap başlay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Love and War - Fleurie
-
Beğenerek ve keyif alarak okuduğunuz bir bölüm olması dileğiyle;
'Daha Önce Nasıldı?' adlı bölümümüz için,
İyi okumalar.
2016/Seul
Taehyung'un bakış açısından;
Doğum günleri.
Küçüklüğümden beri ihtişamlı olmasa da kutlamayı ihmal etmediğim, belki mecburiyetten belki hissiyattan özel olduğunu kabul ettiğim günler.
Bazı insanlar için ne denli önemli bir gün olduğunu bilirken, benim için böyle bir anlam taşımasının içimde bir yerleri kırması gerekirdi.
Ancak, hayır. Hayatta herkesin yaşadığı zorlukları yaşayarak büyüyen, yeterli kırıklığı yaşadığını düşünen ben; bu ofise geldiğim şu 3 ayda hiç hissetmediğim türden bir kırıklıkla bütünleşmiştim.
Sevdiğin biri tarafından sevilmemenin verdiği hüznü yaşamadan ölmeyi dilerdim.
Şimdi yanı başımda duran, buradaki samimiyetine tek inandığım Jimin olmasa hatırlamayacağım doğum günümün benim için ifade ettiği anlam, zerre umurumda değildi.
Çünkü aklım karşımda, bana ve çevremde gördüğü herkese yokmuş muamelesi yapan adamdaydı.
Bir kez olsun sıcaklık görebilmek için o gözlerinde, nelerimi vermezdim.
Bana bakışını bile doğru düzgün değdirmeyen, baksa bile kendimi bir pislikmişim gibi hissettiren adamın bakışlarıyla ilgili kurduğum hayaller komikti.
Buraya ilk geldiğimiz gün aramıza koyduğu duvarların üstüne gün geçtikçe yeni bir kat daha koyan bu adam, sadece belli kişilerle muhatap oluyordu.
Genellikle adının Namjoon olduğunu öğrendiğim, bizden daha kıdemli olan adamla takılıyor, o olmadığı zamanlar da yaşıtımız ve bizim gibi stajyer olan Daniel ile takılıyordu.
Herkese vardı o duvarları vardı ama onlarınkinin benimkinden farkı, nefretten oluşmamalarıydı.
Bense o duvarların önünde oturmuş, nefreti buram buram solumak zorunda kalıyordum.
Düşüncelerimi bozmama neden olan Jimin'in kurduğu yüksek sesli cümleleri oldu:
"Ne diyorsun Tae? Sence de doğum günün için ofisle bir yemeğe çıkmalı mıyız?"
Ben şaşkınlıkla başımı kendisine çevirmişken, onun hemen yanındaki Namjoon Hyung'u yeni fark etmiştim. Ne işi vardı yanımızda?
Biraz şaşkınlık dolu, biraz konuyu kapatmaya niyetli sesimle cevapladım onu:
