Taehyung'un önünde eğilip yakalarını sıkıca kavradı ve "Bu yaptığını yanına bırakacağımı sanıyorsan, çok yazık ediyorsun Kim. Benimle uğraşmak istemezsin." sözlerini keskin bir bıçak gibi sarf etti, ezeli rakibine. Buna karşılık duyduğu cevap başlay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Glimpse of Us - Joji
-
Beğenerek ve keyif alarak okuduğunuz; kafanızda soru işaretleri varsa cevaplandığı bir bölüm olması dileğiyle,
'Sorgular, Gerçekler ve Biraz İçki' adlı bölümümüz için,
İyi okumalar.
Yoongi'nin bakış açısından;
Duygular.
Bir ânı bir ânını tutmayan biz insanoğlunun yaşadığı, yine kendimiz kadar dengesiz ruh karmaşaları.
Ve bu ruh karmaşasının belirsiz haline hayatımda çok yer vermemiş biri olarak, şu an tam da yer vermediğim alanı zorla işgal ettiğini görüyordum.
Taehyung ile ben, ruhlarımız açısından 'bir' olalı, biz olalı bir süre oluyordu ancak hiç beklemediğim bir anda bedenlerimiz de 'bir' olmuştu.
Bunun nasıl hissettirdiğini kelimelerle tarif edemezdim. Hep böyle güzel mi hissettirirdi emin değildim ancak sevdiğim kişiyle olmasının ayrı bir zevk ve mutluluk verdiğinin de farkındaydım.
Ancak içimde bir huzursuzluk da vardı, yer kaplayan büyük mutluluğuma rağmen görmezden gelemediğim.
Bundan nasıl hissettiğimden emin değildim, bir belirsizlik hakimdi ve ben bunu hiç sevmemiştim.
Taehyung yanımda uyuyordu ancak üstünde takım elbisesi vardı halen ve ben sırf bu hareketi yüzünden bile bir şeylerden işgillenebilirdim.
Sevişmemiz yüzünden yarım kalan hesabımın muhattabı yere gittiğini tahmin ediyordum ancak saat o kadar da geçmemişti ve uzun saatler dışarıda kalmadığı halde neden üstünü bile değiştirmeden uyuduğunu anlayamıyordum.
Cenin pozisyonunda bana sığınmış hali her ne kadar fazlasıyla masum gelse de, bir terslik olduğunu düşünmeden edemiyordum.
Ben kafamı biraz geri çekip yüzünü seyre dalmışken içeride bir yerden ses gelmesiyle yavaşça Taehyung'dan uzaklaştım ve yine aynı yavaşlıkla ayağa kalkıp dolabından alıp giyindiğim birkaç parça kıyafetle sesin kaynağını bulmak için odadan çıktım.
Belki de hırsızın teki girmişti veya başı boktan kurtulmayan adamlar olduğumuzdan birileri musallat olmuştu ancak o an bunu düşünmek istemeyecek kadar meraklıydım.
Sanki gelen ses bana Taehyung'ta hissettiğim huzursuzluğun cevabını verecekti.
Adımlarım, salona yönelecekken son anda ışığı yanan mutfağı görmemle rotayı değiştirdi ve duvardan destek ala ala mutfağa girdim.
Tanrım, daha duş bile almamıştım ve vücudum feci halde acıyordu ancak arsız kişiliğime söz geçiremiyordum işte.
Mutfağa girince gördüğüm üç tanıdık yüzle kaşlarımı çattım hızla ve içlerinden burada olması en tuhafıma gidene seslenmeden edemedim, "Hoseok?"
