Taehyung'un önünde eğilip yakalarını sıkıca kavradı ve "Bu yaptığını yanına bırakacağımı sanıyorsan, çok yazık ediyorsun Kim. Benimle uğraşmak istemezsin." sözlerini keskin bir bıçak gibi sarf etti, ezeli rakibine. Buna karşılık duyduğu cevap başlay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Endless - Thurisaz
-
Beğenerek ve keyif alarak okuduğunuz bir bölüm olması dileğiyle;
'Hatalar ve Pişmanlıklar' adlı bölümümüz için,
İyi okumalar.
Taehyung'un bakış açısından;
Yalnızlık.
Sonzamanlarda his olmaktan çıkan, bir parçası haline geldiğim yegane dostum.
Etrafınızda insanlar olurdu. Hangimizin yoktu ki? Ancak kendinizi bir çukurun en dibinde ve yardıma ihtiyacınızın olduğunu hissettiğinizde, o çukurun başında sizi elini uzatan birini düşünemiyorsanız veya yoksa öyle biri; işte o zaman yalnızlık kaçınılmaz olurdu.
Benim bu sıralar tam olarak içinde olduğum durum buydu.
Ancak şu an hissettiğim bundan uzaktı. Bununla bağlantılı ancak bir tık daha ağlama hissi veren bir şey.
Hayal kırıklığı.
Sabah geldiğim ofiste her zamanki gibi Yoongi'nin odasına gitmeden önce, beni çağırdığını öğrendiğim gibi odasına gittiğim müdürün kısa bir selamlaşmadan sonra bana sorduğu "Kim, sorgulardan sonra ne yapıyorsun? Min'in bunca topladığı bilgiye ve öğrendiği gerçeklere karşılık sen ne yapıyorsun?" sorularıyla kendimi tam olarak gerizekalı gibi hissediyordum.
"Efendim, saygısızlık etmek istemem ama hakkımda tam olarak ne duyduğunuzu sorabilir miyim? Size sorgulardan sonra ne yaptığımı bilmediğini Yoongi mi söyledi?"
Hayal kırıklığımın sesime yansımamasını umdum. Zaten bildiğim gerçeği sesli söylemesine izin verdim.
"Evet. Duyunca şok oldum Kim. Seni bu iş için özel olarak ben seçtim. Ancak pişman olmak üzereyim."
İtiraz etmedim. Kendimi aklayacak bir şey söylemedim. Zaten inanacağına inanmış müdürü, gerçeklere yöneltmek için bir hamlede bulunmadım.
"Özür dilerim efendim. Ben sorgulardan sonra kendi çapımda bir şeyler yapıyordum ancak daha elle tutulur bir bilgiye ulaşamadım. Bundan sonra daha da ciddiye alacağıma emin olabilirsiniz."
Bu ciddiyetin sadece dava ile ilgili olmadığını tek ben biliyordum o an.
"Tamam Kim. Senden de Min'inkiler gibi işinize yarayacak şeyler yapmanı bekliyorum. Ve yaptığın şeyler işbirliği halinde olsun. Şimdilik çıkabilirsin."
Başımı salladım ve adımlarımı gitmek için sabırsızlandığım Yoongi'nin odasına yönlendirdim. Odasının kapısını tıklattım ve duyduğum "Gel" sesiyle içeri girdim.
Gelenin ben olduğuma şaşırmıştı. Ben onun odasına girerken hiç kapıyı tıklatmazdım ki. Bundan gıcık kaptığını ve normalde yapılması gerekenin bu olduğunu bildiğim için ofiste tek ona yapmazdım bunu.
