Taehyung'un önünde eğilip yakalarını sıkıca kavradı ve "Bu yaptığını yanına bırakacağımı sanıyorsan, çok yazık ediyorsun Kim. Benimle uğraşmak istemezsin." sözlerini keskin bir bıçak gibi sarf etti, ezeli rakibine. Buna karşılık duyduğu cevap başlay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Black Swan Orchestral Ver - BTS
-
Beğenerek ve keyif alarak okuduğunuz bir bölüm olması dileğiyle;
'Yükselen Gerilim' adlı bölümümüz için,
İyi okumalar.
Yoongi'nin bakış açısından;
Delirmek üzereydim. Kelimenin tam anlamıyla delirmek üzereydim.
Zaten nasıl olduğunu az çok tahmin ettiğim olayı karşımızdaki gençten dinlemek, gerekli ancak iyi olmayan bir fikirdi.
Ağlamıştı.
Anlatırken hıçkırıklarla ağlamıştı.
Masumiyetini gözünden okuyabileceğiniz bu çocuğu, ağlarken sürenin bitme bahanesiyle yaka paça götürmüşlerdi. Taehyung'un sinirlenip bir şey yaparsam durumu daha da kötüye sürükleyeceğimi söylemesinden sonra arabama gelmiştim.
Olay beklediğim gibiydi; o insan müsveddesi olacak pislik, o gece depoda bir kıza tecavüz etmişti. Depo şaşırtmayacak şekilde insanlıktan uzak, in cinin top oynadığı bir yerdeydi. Dong Jun ,müvekkilimiz, ise orayı arkadaşlarıyla eğlendiği evde içkileri bitince market ararken kaybolma sonucu görmüştü. Öyle bir yerde 2 tane siyah lüks arabanın ne yaptığını kafasında tartmış, sonra merakına yenilip bakmaya gitmişti. Gördüğü görüntü ise şok olmasına, ardından arkasındaki borulara çarpıp fark edilmesine yetmişti.
Normalde girişe adam dikmesini beklemiştim. Bunu Dong Jun'a sorduğumda ise kızın başında çok adamın toplandığını söylemişti. Yani adam dikmişti ancak kendi işi bitince kapıdakileri de çağırmıştı anlaşılan.
Edecek çok küfürüm ve atmak istediğim çok dayak vardı. Ancak bunlardan önce kurtarılması gereken masum biri vardı. O pisliği hapse tıktığımda daha iyi hissedecektim.
Taehyung'u arayıp "Dong Jun'un evine gidip ailesiyle konuşalım." deyip kapattım.
Son hız sürerken aklımdan geçenlerin, nefretimin, kinimin bir şeyleri görmemi engellememesi için dua ettim. Kaçırdığım en ufak detay, o çocuğun tüm hayatını haksız yere orada geçirmesi demekti.
Choi ailesinin evine geldiğimde Taehyung daha ortalıklarda yoktu. Onu bekleyecek değildim, hızlı olmam ve onun yavaş olması benim suçum değildi.
Kapılarının önüne geldiğimde zili çaldım ve kapıyı açmalarını bekledim. Malikane tarzı bir evleri vardı. Zengin olduklarını biliyordum, ağzımı ayırıp hayran hayran izleyecek halim veya vaktim yoktu.
Demir kapılar açılınca yeşilliklerle dolu bir bahçeden geçtim. Bir görevli yanıma yaklaşıp beni bahçenin diğer tarafında beklediklerini söyleyip o tarafa yönlendirmeye başladı.
