Taehyung'un önünde eğilip yakalarını sıkıca kavradı ve "Bu yaptığını yanına bırakacağımı sanıyorsan, çok yazık ediyorsun Kim. Benimle uğraşmak istemezsin." sözlerini keskin bir bıçak gibi sarf etti, ezeli rakibine. Buna karşılık duyduğu cevap başlay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fire On Fire - Sam Smith
-
Yorum Sınırı : 50
Oy Sınırı : 20
-
Beklemenize değmiş bir bölüm olmuş olmasını diliyorum. Oldukça uzun bir bölüm oldu, umarım keyif alarak okursunuz.
'Kilide Bir Anahtar Koymak ve Çevirmek' adlı bölümümüz için,
İyi okumalar.
2017 / Seul
Yoongi'nin bakış açısından;
Ölüm.
İsim olarak oldukça bilindik; aklı erebilen çoğu insanın bildiği, bahsettiği, hakkında konuştuğu, hepimizin ortak sonu.
Varlık olarak ise sadece bazıları bilir bunu. Ölümü buram buram hissettikleri anıları vardır hayatlarında. En yakınınınki, canından birininki, en gitmemesi gerekeninki.
Ben bu 'bazıları'ndan olmayı hiç ama hiç istemezdim.
Çok da büyük olmayan bir yaşta tanıştım bu kavramla. Beni bir gecede, ilk sınıftan ikinci sınıfa geçirişine şahit oldum an be an. Kalbim acıdıkça açıldı bilincim.
Ben o an anladım ölümün bahsedilenden öte bir yerde olduğunu.
Abimin, Jaebum'un ölümü, kendini feda edişi hâlâ hissettiriyor kendini ilk günkü gibi.
Bugün 7 Ocak, abimin ölüm yıldönümü.
Son neşeli geçen yılbaşım o yıkımdan tam 1 hafta önce, onunla geçirdiğim olandı. Ondan sonrakileri kutlamak hiç gelmedi aklıma. Hep abimle kutlardım, o gittikten sonra da çok anlamı kalmış gibi hissettirmedi, hissettiremezdi.
Taehyung'un geçen olaylı doğum gününden sonra eski düzene dönmüştük. Aramızda zaten hiçbir şekilde samimiyetin olmayacağını bildiğim insanla, Taehyung ile, olabildiğince az karşılaşmaya çalışıyordum.
Ve şans benden yana olmalı ki, mümkün mertebe az görüyordum onu.
Haberi yoktu ama karşıma çıkmıyor oluşu bir şanstı onun için. Gerek zehirli sözlerimden gerek aşağılayıcı bakışlarımdan kurtulabiliyor olması, bir şanstı.
Bunda benim tartışacak halimin olmayışı da etkiliydi tabi ki. Canım kavga istese, ofiste olmasa bile bir şekilde yolunu bulup kavga ederdim onunla. Şimdilik sadece denk geldiğim zaman bakışlarıma engel olamıyordum, bir nevi nefretimi kusuyordum gözlerimden.
Kavgalarımız daha sözlüden öteye gidememişti ancak o günlerin geleceğini de hissediyordum. Tanrım, sakin olduğuma ikna etmeye çalışıyordum kendimi ancak o Taehyung denen herifin iyi bir ağzını yüzünü dağıtmadan bu mümkün olmayacakmış gibi hissediyordum.
