Taehyung'un önünde eğilip yakalarını sıkıca kavradı ve "Bu yaptığını yanına bırakacağımı sanıyorsan, çok yazık ediyorsun Kim. Benimle uğraşmak istemezsin." sözlerini keskin bir bıçak gibi sarf etti, ezeli rakibine. Buna karşılık duyduğu cevap başlay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nightmare - Halsey
-
Beğenerek ve keyif alarak okuduğunuz bir bölüm olması dileğiyle;
'İlerliyor mu?' adlı bölümümüz için,
İyi okumalar.
Yoongi'nin Bakış Açısından;
Yine kafamdaki şeylerin ağırlığıyla yalnız kaldığım bir araba yolculuğundaydım.
Bundan şikayet falan ediyor değildim. Eski kirlerin göze batmaması için yeni kirler eklenmeliydi.
İnsanlar ve olaylar gelip giderdi. Ancak his hiç gitmezdi. O, hep oradaydı.
Hafızasını kaybeden bir insan, önceden kendisine acı çektiren bir insanı gördüğünde o anki durumuna rağmen içi acır, canı yanardı. İnsanı veya ona yaşattırdığı şeyleri hatırlamazdı ancak nasıl hissettirdiğini hatırlardı.
Böyle acı çekmeye eğilimli yaratılan bizler, hâlâ saçma işlerin peşinde koşturup bize verilen nefes sayısının bitmesini bekliyorduk.
Kafeye ulaşınca arabadan indim ve görmeye alışık olduğum kapıyı ittirerek içeri girdim. Tuhaftır ki Taehyung önden gelip yer bulmuştu. Ve sanki yapmasa kendisini göremeyecekmişim gibi deli gibi el sallıyordu.
Neşesi, enerjisi... Hiç bitmiyordu. Ve bunun verdiği his fazla tanıdıktı. Hiç var olmamasını dilediğim bir tanıdıklık.
Yavaş adımlarla karşısındaki koltuğa oturduktan sonra hâlâ eli havada kalan ve bana gülümseyerek bakan Taehyung'un elini indirdim.
Salak mıydı neydi? Benim böyle şeylerden haz etmediğimi bilmesine rağmen bu hareketlerini hiç kesmiyordu. Bana gülmesine, neşesini paylaşmasına, pozitif duygularla yaklaşmasına veya beni şey yapıyormuş gibi davranmasını sevmiyordum.
Şey gibi işte, şu yakın insanların birbirlerine duydukları duygu var ya. O.
Bunları düşünürken ne kadar daldığımı bilmiyordum. Veya nereye bakarak daldığımı. Yüzümün önünde sallanan bir el görünce kendime geldim.
Bana sırıtarak bakan ve "Tanrım, Min. Sakın bir insana daha demin bana baktığın gibi bakma. Hayır ben alışkınım ama dünya henüz buna tam hazır değil." diyen Taehyung ile cevabımı da almış oldum.
"Neyse, bırak onu bunu. Öğrenebildin mi bir şeyler?" konuyu kapatmaya çalıştım.
"Çok bir şey yok. Bir şey dışında. Geçen gittiğimiz çocuğun yanına gittim anlaştığımız gibi. Ve bil bakalım ne dedi? Dong Jun'un bize anlattığı, o gece beraber olduğunu söylediği arkadaş çevresi, verdiği isimler; çevresinde hiç bu isimde insanlar yok Min. Yani şimdiki zamanda yok. Verildiği söylenen ifadeler var ancak sadece belge olarak. Bay Chung'un dediğine göre verilen isimler uzun zamandır ülkemizde dahi değilmiş, yani ifade vermeleri de Dong Jun ile dağ evine gitmeleri de imkansız. Ve üstelik, ismini verdiği kişilerin Dong Jun'dan ziyade kiminle alakası var?" diyerek ortaya ardından aklıma bombayı düşürdü.
