Taehyung'un önünde eğilip yakalarını sıkıca kavradı ve "Bu yaptığını yanına bırakacağımı sanıyorsan, çok yazık ediyorsun Kim. Benimle uğraşmak istemezsin." sözlerini keskin bir bıçak gibi sarf etti, ezeli rakibine. Buna karşılık duyduğu cevap başlay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Get You The Moon - Kina
-
Beğenerek ve keyif alarak okuduğunuz bir bölüm olması dileğiyle;
'Geçmişin Kirli Yansıması' adlı bölümümüz için,
İyi okumalar.
2010 / Daegu
Yoongi'nin bakış açısından;
Okul, sorumluluklar, beklentiler, mecburiyetler, gelecek kaygısı...
İçinde olduğum yaş grubuna "ergen" adı verilirken, bırak hayatın ciddiyetini kavramayı hayatın ne olduğunu bilmiyorduk.
Tanrı vergisi olan; olursa üstünlüğün otomatikman geldiği, olmazsa çoğu konumda "Vay haline!" dedirten; bir organla hayatlarımızın ne denli ayrıldığını kavramaya çalışan ergenler.
Tabi bazılarımız bunu hiç sorgulamıyor, kendisine verilen hakları hemen kabulleniveriyor veya verilmeyen hakların peşine düşmüyordu.
Bense bunların farkında olmam ve saçma bulmamla birlikte, pek etkili sayılabilecek bir eleman değildim.
Dersi derste dinleyen, onun dışında derslerle çok da alakası olmayan biriydim. Gelecekte olmak istediğim bir meslek, daha doğrusu bir gelecek hayalim yoktu.
Çevremden aldığım zeki olduğumla ilgili övgüleri ve zekanın tek başına bir işe yaramayacağıyla ilgili öğütleri pek takmıyordum.
Ancak derslere ilgi göstermem bir kişiye bağlıydı veya sınavdan yüksek almam. Bana söylenen şeyleri ancak o söylerse dikkate alırdım. Hiç kurmadığım gelecek hayalim ancak bir kişi içinde olursa anlam kazanırdı.
Ağabeyim. Ağabeyim Jaebum.
Yüksek aldığım tüm sınavlar hep o istediği içindi. Potansiyelimi onun ağzından dinlersem değerli olurdu. Normalde kömür olan o kelimeler, onun ağzından çıkarken altına dönüverirdi.
Şimdiki düşünce yapımı o kazandırmıştı bana. O ve onun olgun düşünceleriyle büyümek, belki de Tanrı'nın bana verebileceği en güzel hediyeydi. Aramızdaki 6 yaş öylesine fazla gibiydi ki, biri yaşımızı sorsa ya kendimin çok küçük ya onun çok büyük olduğunu söylerdim.
Onun benimle saçma sapan şeyler konuştuğu 5 dakikayı bile, başkasının benimle dünyanın en önemli meselesini konuştuğu dakikalara değişmezdim.
Ve onun için normal ancak benim tüm hayatımı kurtardığına inandığım şeyi yine o yapmıştı; yönelimimi ona söylediğim zaman beni asla yadırgamamış, aksine destek çıkıp emin olmamı sağlamıştı.
Bulunduğumuz homofobik dünyada şu sözleri söylemişti bana;
"Yalnızca kadın erkeği veya erkek kadını sevmez Yoongi. İnsan insanı sever. Sevginin alanını daraltmaya çalışan insanlara inat savaş. Bu iğrenç dünyaya rağmen sev."
