"Kaçma Vakti"

103 27 6
                                    

Titremeye devam ediyordum. Gözümü Alkın'dan alamıyordum. Yaptığım şeyin etkisinden çıkamıyordum. Nasıl yaparım bunu? Birinin ölümüne nasıl sebep olurum? Gençliğim hapishanelerde çürüyecek. Kaçmam gerek. Babam öğrenmemeliydi. Bu pislikten nasıl kurtulacağım ben? Gözlerim nazikçe kapanıyordu.

" Aydan, Aydan duyuyor musun beni? Uyansana."

Burak, beni tabir-i caizse baya kaba bir şekilde kendime getirmeye çalışıyordu. Yüzümü ekşittim. Başım ağrıyordu. Elim kafama gitti. Kafam ıslaktı. Muhtemelen bayıldığımda yere sert çarpmıştım ve kafamı yarmıştım. Gözlerim aralandı. Ela gözleri gözlerimle buluştu. Her zaman ki o cesur bakışları yoktu. Endişeli ve korkmuş görünüyordu.

"İyi misin Aydan? Bir şeyin var mı?"

Tam ağzımı açıp ona cevap verecekken bana sarıldı. Olduğum yerde öylece kaldım. Sadece ensemdeki nefesini hissediyordum. O an hayatımın en unutulmaz anıydı. Az önce olanları unutmuştum bile çoktan. Ama çok kısa sürdü. Zaten en iyisi bu. Sonuçta hayatında başka biri var ve başka bir kızla uzun süre sarmaş dolaş kalacak hali yok ya(!) Birden soğuk elinin boynuma temasıyla irkildim. Boynumdaki şalı çıkardı ve anlıma bastırmaya başladı. Yüzü çok yakınıma gelince yanaklarımın yandığını hissettim ve onun bunu fark etmemesi için dua ettim. Ama fark ettiğine yemin edebilirim. Yüzü uzaktan olduğu gibi yakından da oldukça kusursuzdu. Kendime gelmeliyim. Bu adamın büyüsünden kendimi kurtarmalıyım. Eline dokunmadan şalı almaya çalıştım ama beceremedim.

"Sağ ol Burak. Ben hallederim" dedim mesafeli bir şekilde. İtiraz etmeden omuz silkti. Sonradan işlediğim suçu hatırladım. Alkın çok kan kaybetmişti. Yüzü bembeyazdı. Titreyen dudaklarımla Burak'a seslendim.

"N-ne yapacağız? Onu burada mı bırakacağız?"

"Evet. Hadi gitmemiz lazım. Silah sesi duyulmuştur. Birazdan polisler gelir."

Onaylar şekilde başımı salladım. Ayağa kalmaya çalıştım. Burak bana yan gözle bakıyordu. Ben de bu fırsatı değerlendirmek istedim.

"Burak rica etsem yardım eder misin?"

Elimi nazikçe tuttu ve kendine çekti. Kalktığımda belimden tutmuştu. Nefesini yüzümde hissettim. Burası fazla sıcak! Bu an polis sirenleriyle bozuldu. Burak sessizce  küfretti. Sonra bana baktı.

"Beni takip et!"

"Tamam"




Uzun Bir Yol KaranlığaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin