Oh My King! | KaiSoo

Oh My King! | 1. Bölüm

Paletini eline almış, değişik şekiller yapıyordu ya da yapmaya çalışıyordu tuvalinde. En sonunda fırça yeri boylamıştı.

"Yah! Kahretsin. Neden benim gibi koskoca kral ressamlardan bile daha göz alıcı resim yapamıyor? Kralım ben be! Her şeyde mükemmel olmam gerekir!"

Kendi kendine ağzına gelen bütün lafları sarf etmişti. Yine egosu tavan yaptığı anlardan biriydi.

Kapısının çalınması ile kimseye rezil olmamak adına tuvalini örtmüştü.

"Girin!"

"Kralım, acil bir durum söz konusu."

"Ne gibi acil durum olabilir Jongdae? Yine ne geveleyeceksin?"

"Kapıda bir çocuk var ısrarla sizinle görüşmek istiyor."

"Gönder gitsin. Yine her zamanki gibi kendini acındıracak gereksiz insanlardan biridir."

"Ama kralım çok ağlıyor."

''Sana dediğimi yap demedim mi aptal!"

"P-peki kralım."

Jongdae tam kapıyı kapatacakken seslendi Jongin.

"Ah, özür dilerim. Ve bir daha bana kralım deme. Kaç yıllık dostumsun. Yanımda adımla seslenmen yeterli."

"Tamam J-Jongin."

Jongdae çocuğu Jongin'in ısrarı üzerine kovmak zorunda kalırken içi parçalandı yine. Dostunun neden bu kadar zalim olduğunu bir türlü anlayamıyordu.

"Ama lütfen yardım edin çok hasta annem. Lütfen kralıma söyleyin. Anlar beni."

"Dediklerimi duydun hiç kimseye yardım etmiyor ve sana da etmeyecek defol git hadi!"

Jongdae kükrercesine söylerken genç çocuğun gözyaşları adeta sel gibi akıyordu. Yılmadı ve yine yalvarmaya başladı.

"O da insan. Kalbi var onun da. Elbet ki yardım edecek bana. Yardım edene kadar yılmayacağım!"

Genç çocuk bu sözleri sarf edip oradan ayrılırken Jongdae ağzı açık bir şekilde bakakaldı.

Ne yani onca insana yardım etmeyen, kalbinin olduğundan bile şüphe duyulan dostu bu çocuğa mı yardım edecekti? Onca insan yalvarmaktan yılmış iken bu genç yılmayacak mıydı?

Ah hadi ama, neden?

*****

Hayatımda ilk defa fic yazıyorum ve umarım bu fici beğenerek okursunuz.