"Bedenen bir adamdan daha güçlü olmaman, onu yenemeyeceğin anlamına gelmez."
***
"Senin için dans etmeyeceğim," dedim net bir ifadeyle.
Yüzünde ukala bir gülümseme peyda oldu. "Başkaları için dans ediyorsun ama," dedi ve bardağını masaya bırakıp ay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Savaş'ı içeri aldıkları andan beri ne yapacağımı bilememiştim. Bu yüzden Ecevit beni zorla bir odaya götürmüş ve oturmam gerektiğini söylemişti. Aradan belki de saatler geçmişti ya da sadece dakikalar. Hiçbir şeyden emin değildim. Aklımda dönüp dolaşan düşünceler sadece Savaş'a ait idi. Neden onu daha iyi bir yere götürmemiştik? Hepsi benim yüzümdendi. Bundan emindim. O an beni kucağında taşırken yüzünün her açısından resimler çekilmişti. Eskiden bir kimliği olmaması sorun olmamıştı. Sahte kimliklerle otelde kalmışlardı. Ama şu an yüzünün her bir santimetresi çekildiğinden artık onları kullanamayacaktı büyük ihtimalle.
Derin bir nefes aldım ve şimdiye kadar yaşadığımız her şeyi düşünmeye başladım. O kadar çok şey yaşamıştım ki... Aradan kaç hafta geçmişti Savaş'la tanışalı, ya da kaç ay bundan emin bile değildim. Ama o kadar çok şey yaşamıştık ki. Ondan nefret etmiştim, ondan korkmuştum ve en önemlisi onu hayatımda tanıdığım en kötü adam olarak adlandırmıştım. Artık bundan o kadar da emin değildim. Tüm bunları neden yapıyordu emin değildim, ama tuhaf bir şekilde düşündüğüm kadar kötü bir adam değildi. Dudaklarımı dişledim ve içimde dolaşan o cümleyi düşünmemek için kendimi zor tuttum. İç sesim açık açık, o adamın sana hiçbir kötülüğü dokunmadı diyordu.
