លោកពូ complete✔️ Season I

ភាគ១៩ លោកពូ

      រាងក្រាស់លើកបីនាងមកខាងលើវិញមុននឹងដាក់
នាងនៅលើក្តាបន្ទះហើយក៏អោនទៅថើបមាត់របស់
នាងនៅមុខភ្ញៀវគ្រប់គ្នាដែរនៅទីនេះរួមមានទាំងMarkនឹងKillyផងដែរ។ Markគេភាំងបន្តិចតែគេក៏មិនហាមឃាត់បានត្រឹមដើរចេញទាំងអារម្មណ៍មិនសូវល្អ ចំណែកខេលីនាងឃើញបែបនេះក៏មិនចង់ឈរមើល
សក្មភាពរបស់មនុស្សខ្លួនស្រលាញ់ថើបស្រីដទៃទៀតនៅនឹងមុខនាង នាងក៏ដើរចេញទៅទាំងទឹកភ្នែក។
«ខិស...ខិស» សម្លេងឈ្លក់ទឹករបស់នាងតូចក៏បន្លឺឡើង ជេនបើកភ្នែកមកថ្នមៗមុននឹងនិយាយទាំងអស់កម្លាំងហើយក៏សន្លប់ទៅវិញបាត់៖
«លោកពូ...!!» ស៊ូ សប្បាយចិត្តណាស់ដែរនាងដឹងខ្លួនឡើងមកវិញ រាងក្រាស់ប្រញាប់បីនាងចេញទៅបន្ទប់របស់គេវិញមុននឹងបញ្ចាឱ្យ សា ដែរជាជំនិតខ្លួនទៅរកគ្រូពេទ្យមកព្យាបាលនាងតូច។
    ស៊ូ ដាក់នាងទៅលើពូកថ្នមៗមុននឹងផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ឱ្យនាង ព្រោះខ្លាចនាងផ្តាសសាយដោយសាខោអាវ
សើមហើយបូករួមទាំងអាកាសធាតុត្រជាក់បែបនេះទៀត។
បន្ទាប់ពីផ្លាស់ខោអាវឱ្យនាងតូចរួចគ្រូពេទ្យក៏មកដល់ល្មម
រាងក្រាស់ឈរចាំមើលគ្រូពេទ្យនោះពិនិត្យក្មួយរបស់គេដោយកាបារម្ភព្រោះនាងមិនទាន់ដឹងខ្លួននៅឡើយ។
«នាងតូចខាងនេះមិនអីទេ!!គ្រាន់តែអស់កម្លាំងនឹងញាុំអាហារមិនទៀងពេលប៉ុន្នោះ! ឱ្យនាងសម្រាក់ពីទៅបីថ្ងៃគឺអស់អីហើយ!!» រាងចំណាស់និយាយហើយក៏ទាញថ្នាំចេញពីប្រអប់ពេទ្យហុចទៅឱ្យស៊ូដោយស្នាមញញឹម
«នេះថ្នាំ!!»
«អរគុណហើយ!! សា ជូនដំណើលោកគ្រូពេទ្យទៅវិញផង!» រាងក្រាស់ទទួលថ្នាំពីដៃគ្រូពេទ្យហើយក៏ឱ្យជំនិតខ្លួនជួយជូនដំណើរគ្រូពេទ្យជំនួសគេព្រោះគេនៅមើលថែជេន
«បាទ!!»
________
* night *
  រាងក្រាស់អង្គុយមើលឯកសានៅលើតុកជិតគ្រែគេងរបស់គេដែរមាននាងតូចជេនគេងសន្លប់មិនទាន់ដឹងខ្លួននៅឡើយនាងសន្លប់ជិតអស់មួយថ្ងៃហើយ។ ត្របកភ្នែកស្តើងចាប់ផ្តើមកម្រើកតិចៗហើយក៏បើកឡើង ជេន បើកភ្នែកឡើងរួចក៏យកដៃទៅឈ្លីសៀតផ្កាតិចៗនាងមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាលខ្ទោកៗនឹងអស់កម្លាំងជាខ្លាំង។ រាងតូចក្រោកអង្គុយយឹតៗហើយក៏ប្រទះភ្នែកនឹងអ្នកកម្លោះដែរកំពុងឈ្ងោកមុខធ្វើការ។ ជេន ឃើញបែបនេះហើយក៏ដាក់ជើងចុះពីលើគ្រែរួចបម្រុងនឹងក្រោកចេញតែរាងក្រាស់
ឃើញទាន់ក៏ប្រញាប់ទម្លាក់ឯកសាចុះរួចដើរមករកនាងភ្លាម៖
«ចង់ទៅណា?» គេចាប់កំផួនដៃនាងថ្នមៗហើយក៏សួរដោយកាព្រួយបារម្ភ នេះនាងទើបតែដឹងខ្លួនហើយចង់ក្រោកដើរទៅណាផ្តេសផ្តាសទៀត គេមិនបារម្មណ៍មិនបានទេ។
«ទៅរកអីញាុំ!!» នាងតូចរហ័សយកដៃម្ខាងទៀតដែរទំនេរមកចាប់ដៃគេចេញពីដៃរបស់នាងហើយក៏បម្រុងនឹងដើរទៅតែគេក៏ចាប់កដៃនាងជាប់។
«នៅទីនេះហើយ! ចាំពូឱ្យគេយកមកឱ្យ»
«ខ្ញុំមិនចង់រំខានពូទេ!!» នាងនៅតែចចេសចង់ទៅដោយខ្លួនឯងទាំងដែរក្នុងខ្លួនគ្មានកម្លាំងកំហែងសោះតែនាងនៅតែចង់ទៅដោយខ្លួនឯងព្រោះមិនចង់រំខានគេ។
«កុំរឹងបានទេ?» រាងក្រាស់ចាប់ផ្តើមនិយាយដោយ
សម្លេងមាំ គេបារម្ភពីនាង និយាយល្អៗដាក់នាង ទន់ភ្លន់ជាមួយនាងតែនាងចេះតែចង់ឱ្យគេខឹងនឹងមិនស្តាប់បញ្ចាគេម្តងណាទេ
«ហុឹម...» ជេន ដក់ដង្ហើមយ៉ាងតឹងទ្រូងហើយក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយនៅលើពូកវិញដោយទឹកមុខក្រៀមក្រំ...
  ស៊ូ ដើរទៅយកទូរស័ព្ទនៅលើតុកហើយក៏ខលប្រាប់ទៅជំនិតរបស់គេឱ្យអ្នកបម្រើយកអាហារមកបន្ទប់របស់គេ។
   មួយស្របកក្រោយអ្នកបម្រើក៏យកអាហារមកដល់បន្ទប់របស់ពួកគេហើយក៏ត្រឡប់ទៅវិញ...រាងក្រាស់យកចានបបរដែរនៅលើតុក រួចមកអង្គុយជិតនាងតូចដែរអង្គុយផ្អែកខ្នងនៅនឹងក្បាលគ្រែទាំងបិទភ្នែកគេងលក់ នាងអង្គុយចាំអាហារឡើងគេងលក់ទៅហើយព្រោះល្វើយពេក។
«ជេន!!» ស៊ូហៅនាងតិចៗ ជេនក៏បើកភ្នែកឡើងរួចសម្លឹងមើលមុខគេទាំងងងុយគេង
«ញាុំទៅ...» គេដូសបបររួចបម្រុងនឹងលើកបញ្ចុកនាងតែនាងតូចបែជានិយាយឡើងដូចជាមិនចង់ញាុំ៖
«បបរបង្គា?»
«យ៉ាងម៉េច?មិនចូលចិត្ត!!»
«ខ្ញុំមិនចង់ញាុំទេ! មិនចូលចិត្តគ្រឿងសមុទ្រ!!ហើយក៏មិនចូលចិត្តបបរដែរ» នាងតបហើយក៏ងាកមុខចេញ នាងមិនចូលចិត្តបបរទេ ព្រោះញាុំទៅវាគ្មានកម្លាំងកំហែងអីទេហើយថែមទាំងគ្មានជាតិទៀត។
«ឯងមិនស្រួលខ្លួន ដូច្នេះត្រូវញាុំបបរ!!»
«ទេ!! មិនញាុំ...» នាងតូចបដិសេធហើយក៏មិនចង់សម្លឹងមុខគេដែរ នេះបើឱ្យនាងទៅរកអីញាុំខ្លួនឯងប្រហែលល្អជាង ព្រោះនាងអាចរកអ្វីដែរនាងចង់ញាុំ។
«ហុឺយ...ក្បាលរឹងពិតមែន!!» រាងក្រាស់ដក់ដង្ហើមទាំងធុញធប់មុននឹងដាក់បបរចូលទៅក្នុងហើយយកដៃទៅចាប់កញ្ចឹងកនាងតូចឱ្យបែមករកគេរួចក៏ថើបមាត់នាងដើម្បីបញ្ចូលអាហារតាមមាត់របស់គេ ព្រោះនាងរឹងទទឹងមិនព្រមញាុំទើបគេប្រើវីធីបែបនេះ។
«អ្ហឹម...!!» រាងស្តើងបើកភ្នែកធំប៉ុនពងមាន់រួចក៏យកដៃរុញគេចេញ តែគេមានកម្លាំងខ្លាំងយ៉ាងនេះនាងរុញយ៉ាងណាក៏កើតដែរ នាងតូចក៏លេបបបរដែេនៅក្នុងមាត់ចូលទៅក្នុងពោះអស់ទើបគេដក់បបូមាត់ចេញពីនាងវិញ។
To be continued