លោកពូ complete✔️ Season I

(ភាគ២)លោកពូ

    ពេលព្រឹកប្រលឹមនៅថ្ងៃថ្មីមកដល់...ថ្ងៃនេះនាងតូចជេនបានទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយពូរបស់នាង...ទោះពូនាងហាមយ៉ាងណាក៏មិនស្តាប់...គេមិនចង់ឱ្យនាងទៅព្រោះខ្លាចមិនបានមើលនាងឱ្យឌិតដល់គេរវល់នឹងកាងារណាស់ខ្លាចមានបញ្ហាលើក្មួយស្រីរបស់គេ...តែចុងក្រោយនាងតូចក៏រំអុកទៅឱ្យទាល់តែបាន។
Jen«លោកពូ!»
Soo «ហឹម?» នាងតូចដែរអង្គុយនៅលើសាឡុងទល់មុខតុកធ្វើការបស់គេក៏សួរឡើងដោយទឹកមុខគួឱ្យខ្នាញ់...
Jen «ខ្ញុំចង់ទៅសេអ៊ូលជាមួយពូដែរ!»
Soo «មិនបានទេ!!ឯងទៅធ្វើអី?»
Jen «គឺ...ខ្ញុំចង់នៅលេងជាមួយពូ!»
Soo «តែពូរវល់នឹងកាងារណាស់គ្មានពេលកំដរឯងលេងទេ!!»
Jen «អ្ហឹក...ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់នៅក្បែពូតែប៉ុន្នោះឯង!» នាងនិយាយឡើងមុននឹងទម្លាក់ទឹកមុខចុះ មានន័យថានាងកំពុងតែមិនសប្បាយចិត្ត។
Soo «ហ្អឹម!!Jen...» រាងក្រាស់ទម្លាក់ប៊ិចនឹងឯកសាចុះមុននឹងដើរទៅរកនាងតូចចាប់កាន់ស្មារបស់នាងសងខាង
Soo «ស្តាប់ពូណា...ពូពិតជារវល់ណាស់គ្មានពេលមើលថែក្មួយទេ...»
Jen «តែJenមិនរពឹស...មិនរញេរញៃនាំឱ្យពូពិបាកទេ...Jenនឹងធ្វើជាក្មេងល្អ! Jenសន្យា»
Soo «តែ...»
Jen «ពូSooឈប់ស្រលាញ់Jenហើយមែនទេ?»
Soo «មិនមែនចឹងទេ!ពូស្រលាញ់ឯងណាស់...»គេមិនដែរបដិសេធអ្វីនឹងនាងតូចម្នាក់នេះទេ មិនថារបស់អ្វីក៏ដោយដែនាងចង់បានគេក៏តែងតែយកវាមកឱ្យនាងទាល់តែបាន គេស្រលាញ់នាងណាស់ គេរឹតតែមិនចង់ឃើញក្មេងស្រីម្នាក់នេះយំនឹងមិនសប្បាយចិត្តនៅមុខគេដូចគ្នា។
Soo «បាន!! ពូនឹងទៅនិយាយជាមួយប៉ាម៉ាក់ឯង!»
Jen «អ៎ា! ល្អណាស់...ស្រលាញ់ពូជាងគេ...ជុប*»នាងតូចសប្បាយចិត្តពេកក៏ស្ទុះ
ថើបថ្ពាល់របស់រាងក្រាស់ភ្លាមដោយគេមិន
បានព្រៀងទុក។
Skip...
   Sooបានបញ្ចប់កាងារបស់គេនៅក្រុមហ៊ុនហើយត្រឡប់មកផ្ទះChaeជាមួយនាងតូចJen...
«បងប្រុស!!» Chaeដែរអង្គុយនៅលើសាឡុងសួរឡើងពេលឃើញបងប្រុសរបស់នាងដឹកដៃកូនស្រីនាងចូលមកក្នុងផ្ទះ។
Soo «Jenនាងរៀនដែរទេ?»
Chae «មិនរៀនទេ...គឺឈប់សម្រាក់មួយខែ!»
Soo «ចុះChaeLI?»
Chae «ដូចគ្នា...តែChaeLiត្រូវរៀនថែមម៉ោង! បងមានអីមែនទេ?»
   រាងក្រាស់ដឹកដៃនាងតូចទៅអង្គុយនៅលើសាឡុងក្បែChaeមុននឹងនិយាយឡើង៖
Soo «បងត្រូវទៅស៊េអូលវិញបន្តិចទៀតនេះហើយ!»
Chae «លឿនយ៉ាងនេះ?»
Soo «កាងារច្រើនណាស់!»
Chae «អររ!!»
Soo «តែបងចង់សុំJenទៅជាមួយដែរ!»
Chae «ហ៎ា?នេះកូនខ្ញុំរំអុកបងទៀតហើយមែនទេ?Jen!!» អ្នកជាម្តាយនិយាយហើយក៏សម្លឹងទៅមុខនាងតូចដែរអង្គុយថ្មឹងជិតពូរបស់នាង...
Jen «កូនគ្រាន់តែចង់នៅជាមួយពូSooតើសម៉ាក់!»
Chae «កូនកាន់តែមែនទែនហើយណាJen!»
Jen «ម៉ាក់ៗ!»
Soo «បានហើយ! គឺបងទេ! បងចង់នាំJenទៅជាមួយ»
Chae «នេះបើLiដឹងLiមិនព្រមច្បាស់ណាស់!»
Soo «បងថាឯងជួយនិយាយជាមួយគេទៅ! បងនាំJenទៅមិនយូទេ...»
Chae «ហុឺយ!!»
Jen «ម៉ាក់ៗ! ឱ្យកូនទៅៗណា...» នាងតូចឈានជើងចុះពីសាឡុងដើរទៅជិតម៉ាក់របស់នាង...រួចនិយាយដោយ
ទឹកមុខគួឱ្យអាណិត
Chae «បាន...! ទៅឱ្យអ្នកបម្រើជួយរៀបចំខោអាវ
ដាក់វ៉ាលីទៅ..!»
Jen «អា៎! អរគុណម៉ាក់ៗណាស់! ជុប*» នាងតូចក៏ស្ទុះទៅថើបថ្ពាល់ម៉ាក់របស់នាងយ៉ាងសប្បាយចិត្តមុននឹងឡើងទៅខាងលើ... រាងក្រាស់អង្គុយមើលសកម្មភាពរបស់នាងតូចញញឹមអស់សំណើចមិនដឹងខ្លួន... មួយសន្ទុះក្រោយនាងតូចក៏ចុះមកវិញជាមួយអ្នកបម្រើដែរជួយកាន់វ៉ាលីឱ្យនាង...
Soo «យកទៅដាក់ក្នុងឡានទៅ!»
«ចា៎ា!»
Chae «Jen!!» អ្នកជាម្តាយដើរទៅលុតជង្គង់ចុះមុខនាងតូចយកដៃទៅស្ទាបមុខនាងសងខាងថ្មមៗ
Jen«ម៉ាក់...»
Soo «ស្តាប់ម៉ាក់ណា...»
Jen «ហឹម!»
Soo «មិនត្រូវធ្វើឱ្យពូSooពីបាកទេឡឺទេ?ហើយត្រូវស្តាប់បង្កាប់ពូ កុំរពឹស កុំរញេរញៃ ត្រូវធ្វើជាក្មេងល្អឡឺទេ?»
Jen «ចា៎ា...កូននឹងមិនរពឹសនឹងរញេរញៃពូទេ!»
Chae «ល្អណាស់! សឺត*» Chae និយាយហើយក៏ថើបថ្ងាសកូនស្រីនាងបន្តិចមុននឹងងើបឡើងមកនិយាយជាមួយបងប្រយសរបស់នាង
Chae «ខ្ញុំត្រូវសូមទោសបងផង បើនាងធ្វើឱ្យបងលំបាក!»
Soo «មិនអីទេ! មានJenនៅជាមួយបងក៏មិនអផ្សុកដូចគ្នា»
Chae «ហឹម!»
«ម៉ាក់!កូនទៅហើយណា»
«ចា៎ា!! មើលថែខ្លួនផង!កុំខូច»
«ចា៎ា...» បន្ទាប់ពីនិយាយលាគ្នារួចរាល់រាងក្រាស់ក៏ដឹកដៃនាងតូចJenឡើងឡានចេញទៅប្រលានយន្តហោះ...
«ខ្ញុំសង្ឃឹមថាថ្ងៃនោះនឹងមិនកើតឡើងទៅចុះ!»
  នាងដឹងនៅក្នុងចិត្តរួចទៅហើយថាជីវិតកូនស្រីដែនាង
យកមកចិញ្ចឹមម្នាក់នេះមិនមែនជារឿងចៃដន្យនោះទេ តែវាជាព្រម្មលិខិតទៅវិញទេ...
Skip
  #Seoul Airport
  មិនប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយយន្តហោះផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ផ្ចាស់
ក្រុមហ៊ុមគ្រឿងយន្តដល់ធំជាងគេក៏ចុះចតនៅទឹកដីសេអ៊ូល។ នាងតូចJenដែរគេងលង់លក់នៅក្នុងរង្វង់ដៃរបស់លោកពូនាងក៏បើកភ្នែកសន្សឹមៗឡើងមក...
«គេងបន្តទៅ...!!» Sooនិយាយទៅនាងតូចដែរគេងនៅលើ
ដៃរបស់គេ
«ហឹម...» នាងតូចឡឺបែបនេះហើយក៏ញញឹមបន្តិចមុននឹងធ្មេចភ្នែកគេងទៅវិញដោយអស់កម្លាំង...រាងខ្ពស់ស្រលះក៏ចាប់បីនាងតូចឡើងរួចក្រោកចេញពីក្នុងយន្តហោះតម្រង់ទៅឡានស្ព័រដែរកូនចៅបានត្រៀមទុករួចជាស្រេច...
(មើលពូគេtake careក្មួយគេដល់ហើយ អ្ហឹកៗ...
ច្រណែន🥺ហា៎)
និពន្ធដោយ ស៊ុងមីន
To be continued
#SeokMin🥀