υπήρχαν πολλοί μα πολλοί τρόποι με τους οποίους πλησίαζε τους ανθρώπους και τα πράγματα γύρω της-ήταν σχεδόν σαν χορός.
Σαν να χορεύει μαζί με μια αναμμένη φλόγα, είτε με ήλιο είτε με βροχή, με ένα αέρα ανεμελιάς δίνοντας της ένα είδος καλοπροαίρετης ομορφιάς
Και εκεί στεκόμουν, σε μια θέση, από την οποία τα πόδια μου ακόμη δεν είχαν μετακινηθεί
Ήταν μετά από αυτήν την στιγμή, αφού είχα δει με τα μάτια μου τον χορό της, όταν κατάλαβα ότι βρισκόμουν υπό την παρουσία μιας φωτιάς εκτός ελέγχου(;)
Αυτή ήταν μια φωτιά....εκτός ελέγχου
YOU ARE READING
ανυπόστατα ψεύδη
Poetryφεγγάρι μου, Μείναμε εδώ να κοιτάμε μαζί τα αστέρια Και να πιανόμαστε στις σκέψεις του μυαλού μας Περιμένοντας καρτερικά την ανατολή του ηλίου Και όταν έρθει τελικά, να τις ξανά κλειδώνουμε βαθιά μέσα και να υποκρινόμαστε πως είναι ασήμαντες Το ξ...
