Theater |Sope✔

Sevgilin Seni Aldatıyor

#Yoongi'den

+82****
Sevgilin seni aldatıyor

Yoongi
Sana ne o zaman

+82****
Ama benimle aldatıyor

Yoongi
Salak mısın?

Buna inanacağımı mı zannediyorsun?

+82****
İnanmayacağını bildiğim için kanıtlarıyla sana atmaya karar verdim

Dün Hoseok ile buluştuk ve güzel zaman geçirdik

Ah o kadar güzel öpüyor ki

O minik gamzelerini öpe öpe onu bitiriyorum

Zavallı Yoongi

Yoongi
Ne zırvaladın ya

Seni engelleyeceğim

+82****
Boynuzlanmak çok kötü değil mi?

Dur engellemeden sana kanıtımı atayım

Yoongi
Saçma sapan bir şey atacağına eminim

+82****
*Fotoğraf*

Bak kanıtıma

Yoongi
Hoseok...

+82**** kişisi tarafından engellendiniz

Yoongi
Saçmalık bu
(Bu kişiye mesaj gönderemezsiniz)

Bunun hesabını soracağım
(Bu kişiye mesaj gönderemezsiniz)

***

Buna inanmıyordum. Ya da inanmak istemiyordum da denebilir. Hoseok'un böyle bir şey yapacağı aklımın ucundan dahi geçmemişti ve ben hala ona güvenmeye kararlıydım. Birileri onu kandırmış olmalıydı. Yoksa o asla böyle bir şey yapmazdı. O benim temiz kalpli sevgilimdi. Bana böyle bir şeyi asla yapmazdı.

Onu bir yere çağırıp konuşmalıydım. Aklımdaki soru işaretleri yok olmalıydı yine de.

O kişinin attığı fotoğrafta Hoseok gözüküyordu ama tamamen değildi. Karşısındaki kişinin yüzünde de maske vardı. Dikkatimi çeken şey sadece burun buruna yakın olmalarıydı. Buna çok sinir olmuştum. Bir şeyleri dağıtmamak için kendimi zor tutuyordum şu an.

"Jungkook beni iyi dinle." Dedim telefondaki arkadaşıma. "Hoseok bu saatlerde genellikle dışarıya çıkmaz ve çıkmamak içinde beni reddedecek." Aklımdakileri söylemeye başladım. "Yani? Ben ne yapacağım?" Dedi. İşin içine Jimin'in de girmesi gerekiyordu.

"Jimin ve sen oraya gideceksin ve onu rahatsız edeceksiniz. Ben de evinin yakınlarında olacağım. Onu göreceğim ve konuşmaya başlarken siz de toz olacaksınız." Mırın kırın etti biraz. İstemiyordu ama ben arkadaşıydım değil mi? Bana bir iyiliği çok mu görüyordu? "Aslında evlerine gidebilirsin." Evet gidebilirdim ama sinirden köpürürsem istemediğim şeyler olurdu o evde. Dışarı da halletmek daha iyiydi.

"Lütfen Jungkook. Hem annesinin leziz yemeklerini de yersiniz. Sonra da Hoseok'u delirtip bana yollarsınız." Yemek dediğim an da Jungkook'tan acıktığına dair sesler duymuş ve gülmüştüm. Normal bir gülüş değildi bu. Sinirliydim ve Hoseok'tan bir şeyler duyana kadar da asla sakinleşmeyecektim. "Tamam. Ben Hoseok evden çıkarken sana haber veririm." Diyerek kapattı.