Theater |Sope✔

At Çiftliği

Rüzgarın esmesiyle titremiş ve kollarımı birleştirmiştim. Havanın bu kadar soğuyacağını tahmin etmemiştim. Neyse ki yanımda getirdiğim sırt çantam da kapüşon vardı. Hemen onu giymiş ve Eunji hocayı takip etmiştim. Atların olduğu yere geldiğimizde kendimi tutamamış ve ilk gördüğüm ata yaklaşmıştım. Sevmek için can atıyordum. Acaba kaç renk at vardı burada?

Binmek için hazırlanan birkaç kişi atların binildiği yere gitmiş ve birkaç kişiyle kalmıştık. Elimdeki otları yelesini sevdiğim ata yedirmiş ve daha çok okşamıştım onu. Sarılmaya kalkışsam boğulur muydu?

Aradan dakikalar geçmiş ve yemek vakti gelmişti. Verilen bilgiye göre hamburger ve kola ile akşam yemeğini burada yemiş olacaktık fakat ben aç hissetmiyordum. O yüzden Eunji hocadan izin alarak hamburger ve kolayı çantama koymuş ve atların binildiği yere gitmiştim. Binmeyecektim sadece sevecektim. Oraya girdiğim an bembeyaz olan at dikkatimi çekmiş ve ayaklarım benden izinsiz onun yanına hareket etmişti. Çok güzel görünüyordu.

Neredeyse kimse yoktu. Acaba binmeyi denesem olur muydu? Ya da yok binmesem daha iyi gibiydi. Kendimi rezil edeceğime atları sadece sever ve binenleri izlerdim daha iyi. Beyaz atın örülü yelesini okşarken "Az geri çekil." Diye bir ses duydum ve bu ses o malum kişiye aitti. "Hayır çekilmeyeceğim." Dedim. Yoongi'nin her yerden çıkması beni sinir ediyordu. Yalnız kalmak istiyordum sadece. O yanımda oldukça terliyordum.

"Sen mi bineceksin?" Yüzü alaylı bir şekilde bana bakıyordu. "Hayır binmeyeceğim. Sadece bu atı sevmek istiyorum." Yelesinde ki örgüler çok uğraşılmışa benziyordu. En görkemli at gibiydi. "Binmeyeceksen git o zaman. Ben bineceğim çünkü." Of neden laftan anlamıyordu? Beyninde sorun mu vardı? "Orada bir sürü at var. Git onlardan birine bin Yoongi. Beni ve bu güzel atı yalnız bırak." Bu güzel atla aşk yaşamak istiyordum çünkü. Çok güzeldi ya! Yoongi 'ciddi misin?' bakışı atarken ben güzel atı öpmeyi düşünüyordum. Acaba bunu satın alabilir miydim?

"Hoseok binmeyeceksen git otur çünkü bu ata bineceğim." Dedi inatla. Gel beni döv diyordu illa. "Git başka ata bin!" Sesim yükseldiğinde birkaç adım atarak bana yaklaştı. "Benim canım bu ata binmek istiyor ve bineceğim de." Beni ittirmek için ellerini havaya kaldığında ata sarılmış ve "Tamam bineceğim. Yeter ki git!" Demiştim. Yoksa kurtulamayacaktım bu aptaldan! "Hadi bin de göreyim." Dedi çok bilmiş Yoongi. Binmeyi bilsem binerdim herhalde ama bilmiyordum!

"Sen git. Bineceğim ben." Dediğimde başını sağa sola salladı. "Senin bindiğini görmeden şuradan şuraya gitmem." Dedi. Bana birinin Yoongi'yi boğmamam için bir sebep söylemesi gerekiyordu. Yoksa birazdan katliam çıkacaktı. Derin nefesler alıp vermiş kimsenin olmamasından faydalanarak gülümsemiştim. Sahte bir gülümsemeydi bu. Rezil olursam en azından bu salağa olurdum. Bu da en kötüsüydü tabii. "Hadi binsene." Nasıl binecektim ki? Ayağımı şu şeye mi koymalıydım?

"Nasıl binebilirim ki? Kocaman bu at." Dediğimde Yoongi diş etleri gözükene kadar güldü. Gülümsemesi... Hayran kalınasıydı. "Büyük mü? Sen en iyisi atlardan anlamadığını söyle de rezil olma." Evet şimdiden olmuştum bile. Harika! Kendimi ayakta alkışlıyorum. "Sen sanki çok biliyorsun da." Diye mırıldandığımda yan gözle bana bakmıştı. Sinirli gibiydi. "Geriye çekil. Bu ata ben bineceğim." Dediğinde onu ensesinden tutarak ben geriye çekmiştim. "Hayatta olmaz. Ben bineceğim!" Çocuk gibiydim şu an. Ayaklarımı yere vuruyor, dudaklarımı büküyor ve bağırıyordum.

"Binsene o zaman." Tamam binemiyordum. Sadece onu bu attan uzak tutmak istiyordum fakat yapamayacak gibiydim. "Sen bana bakarken yapamam ben."

"Neden utanır mısın yoksa?" Diyerek bir kahkaha daha attı. Annemi istiyordum. Kendimi savunayacaktım galiba. "Senden neden utanayım ki? Sem kimsin ki?" Dediğimde gözlerinde ki bakış değişti. Yoongi'ye ne oluyordu bilmiyordum ama bunun sonu iyi gözükmüyordu. "Tamam bin. Ne yaparsan yap! Umurumda bile değilsin!" Gideceği sırada onu kolundan yakalamış ve çatık kaşlarıyla karşılaşmıştım.